Romuald Wojna
| Data i miejsce urodzenia | 20 grudnia 1931 |
|---|---|
| doktor habilitowany nauk humanistycznych | |
| Specjalność: historia Rosji i Europy środkowo-wschodniej | |
| Alma Mater | Uniwersytet Warszawski |
| Doktorat | 1974 |
| Habilitacja | 1985 |
| Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk | |
| Stanowisko | docent |
Romuald Wojna (ur. 20 grudnia 1931 w Nowogródku, zm. 6 lipca 2023 w Warszawie[1]) – polski historyk, badacz dziejów Rosji i Europy Środkowej.
Życiorys
Absolwent Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego (mgr 1958 – Rosyjski ruch rewolucyjny lat 70. i 80. XIX w. na łamach polskiej prasy krajowej, promotor: Ludwik Bazylow). W latach 1954–1959 pracownik Instytucie Polsko-Radzieckim, 1961–1968 Zespołu Encyklopedii PWN. Od 1968 pracownik Instytutu Historii PAN. Doktorat (1974 – Ruch chłopski i reforma rolna w Rosji w 1917 r. (marzec-październik); promotor Janusz Żarnowski) i habilitacja (1985 – Wieś rosyjska 1918–1920. Przemiany polityczne i społeczne) tamże. W latach 1987–1996 był wicedyrektorem Instytutu Historii PAN, od 1991 kierował Pracownią Dziejów Rosji i ZSRR tamże. Był też zastępcą redaktora naczelnego „Kwartalnika Historycznego”. W 1989 wchodził w skład Obywatelskiego Komitetu ds. Rewaloryzacji Grobu Nieznanego Żołnierza w Warszawie, któremu przewodniczył gen. bryg. pil. Stanisław Skalski[2].
Zajmował się historią Rosji przełomu XIX i XX wieku. Doktorat pod jego kierunkiem napisali: Daniel Boćkowski, Władysław Bułhak, Andrzej Topij.
Wybrane publikacje
- Gdy runęły trony, Warszawa: „Książka i Wiedza” 1972.
- (przekład) Edward Burdżałow, Rewolucja lutowa 1917 r.: powstanie w Piotrogrodzie, przeł. Romuald Wojna, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1973.
- W ogniu rosyjskiej wojny wewnętrznej 1918-1920, Warszawa: „Wiedza Powszechna” 1975.
- (przekład) Edward Burdżałow, Rewolucja lutowa 1917 r. Moskwa, front, prowincja, przeł. Romuald Wojna, Warszawa: PWN 1977.
- Walka o ziemię w Rosji w 1917 roku, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich 1977.
- Wielki świat nomadów: między Chinami i Europą, Warszawa: „Wiedza Powszechna” 1983.
- Wieś rosyjska 1918-1920: przemiany polityczne i społeczne, Warszawa: PWN 1984.
Przypisy
- ↑ Romuald Wojna, cała Polska, 12.07.2023 - nekrolog [online], wyborcza.pl [dostęp 2024-04-25] (pol.).
- ↑ Ważny element edukacji historycznej [w:] "Trybuna Robotnicza", nr 196, 24 sierpnia 1989, s. 1-2.
Bibliografia
- Aleksandra J. Leinwand, Bibliografia prac Romualda Wojny 1956–1996, „Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej” 32 (1997), s. 7–12.
- Jubileusz doc. dr hab. Romualda Wojny, oprac. Elżbieta Znamierowska-Rakk, „Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej” 33 (1998), s. 241–243.
- Henryk Bułhak. Romuald Wojna – historyk Rosji i Europy środkowo-wschodniej. „Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej”. 32, s. 5–6, 1997. Warszawa: Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk. ISSN 1230-5057. [dostęp 2023-07-04].
Linki zewnętrzne
- Pracownicy emerytowani. Romuald Wojna. ihpan.edu.pl. [dostęp 2023-07-04].
- Dr hab. Romuald Wojna, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2016-04-08] .
