Roman Hordyński
Data i miejsce urodzenia | 9 sierpnia 1924 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 27 lipca 1986 | ||
Zawód, zajęcie | architekt | ||
Odznaczenia | |||
|
Roman Hordyński ps. Ryszard[1] (ur. 9 sierpnia 1924 w Bydgoszczy, zm. 27 lipca 1986 w Sopocie) – polski architekt, prezes Stowarzyszenia Architektów Polskich (1985–1986).
Życiorys
W 1944 zdał konspiracyjnie maturę w Warszawie. Był także absolwentem Szkoły Piechoty Rezerwy Agricola. W powstaniu warszawskim walczył w 3 kompanii „Giewonta” batalionu „Zośka” AK, został ranny. Po powstaniu był więźniem niemieckiego obozu koncentracyjnego Flossenbürg.
Po II wojnie światowej mieszkał w Sopocie. W 1952 uzyskał tytuł magistra inżyniera architekta na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej. W latach 1954–1978 pracował w biurze projektów „Miastoprojekt" w Gdańsku, 1978–1984 – w Zakładzie Projektowania i Usług Inwestycyjnych „Inwestprojekt", od 1984 – w spółdzielni pracy „Zespół Autorskich Pracowni Architektonicznych". Był głównym projektantem planu odbudowy gdańskiego Starego Miasta (1956–1960), współprojektantem dzielnicy Stare Przedmieście (1961 r.), osiedli Pomorska I i Wejhera (1960–1970), osiedla Żabianka (1965–1978) i dzielnicy Zaspa (1968), zaś poza Gdańskiem: Starogardu Południe (1958), Starego Miasta w Elblągu (1959) i Przylesia w Sopocie (1968–70). Za projekt Starego Przedmieścia otrzymał nagrodę przewodniczącego Komitetu Budownictwa, Urbanistyki i Architektury. W 1978 otrzymał funkcję generalnego projektanta zespołu dzielnic Gdańsk-Południe, w którego ramach zaprojektował dzielnicę Szadółki-Zakoniczyn. W 1980 nadano mu status architekta-twórcy.
Jako działacz Stowarzyszenia Architektów Polskich sprawował funkcje przewodniczącego Okręgowej Komisji Rewizyjnej (1971–1974), wiceprezesa Zarządu Okręgu (1960–1962), prezesa ZO (1964–1971 i 1974–1980) oraz prezesa SARP (1985–1986). Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Sopocie (kwatera N2-2-13)[2].
Nagrody i odznaczenia
- Krzyż Walecznych
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1974)
- Złota Odznaka Stowarzyszenia Architektów Polskich (1972)
- Nagroda przewodniczącego Komitetu Budownictwa, Urbanistyki i Architektury (1961)
- Nagroda prezydenta Gdańska za działalność w dziedzinie kultury
- I nagroda w konkursie na projekt koncepcyjny zagospodarowania przestrzennego terenów polotniskowych w Gdańsku (1969) (ze Stefanem Grochowskim i Teresą Opic)[3]
Bibliografia
- Roman Hordyński