Robin Haase

Robin Haase
Ilustracja
Państwo

 Holandia

Data i miejsce urodzenia

6 kwietnia 1987
Haga

Wzrost

191 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2005

Zakończenie kariery

aktywny

Trener

Raymond Knaap

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

2

Najwyżej w rankingu

33 (30 lipca 2012)

Australian Open

3R (2011)

Roland Garros

2R (2011–2014, 2017)

Wimbledon

3R (2011)

US Open

2R (2011, 2015, 2018)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

7

Najwyżej w rankingu

29 (22 maja 2023)

Australian Open

F (2013)

Roland Garros

3R (2014, 2019, 2021)

Wimbledon

QF (2018)

US Open

QF (2017)

Multimedia w Wikimedia Commons

Robin Haase (ur. 6 kwietnia 1987 w Hadze) – holenderski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Londynu (2012) i Rio de Janeiro (2016).

Kariera tenisowa

W gronie profesjonalistów od 2005 roku.

Występując jako zawodowiec w grze pojedynczej Haase wygrywał turnieje z serii ATP Challenger Tour. Na początku sierpnia 2011 roku Holender wygrał rozgrywki rangi ATP World Tour w Kitzbühel. W pojedynku finałowym pokonał Alberta Montañésa. Rok później obronił tytuł, zwyciężając w finale z Philippem Kohlschreiberem. Ponadto Haase jest finalistą 3 turniejów ATP Tour.

W grze podwójnej największym osiągnięciem Haase jest awans w styczniu 2013 roku do finału wielkoszlemowego Australian Open po wyeliminowaniu w parze z Igorem Sijslingiem m.in. debla Marcel Granollers–Marc López[1]. Finałowe spotkanie przegrali 3:6, 4:6 z bliźniakami Bobem i Mikiem Bryanami. Holender wygrał łącznie 8 tytułów deblowych i przegrał 12 finałów, wliczając w to finał Australian Open.

Od roku 2006 Haase reprezentuje Holandię w Pucharze Davisa. Do marca 2022 roku rozegrał 67 meczów – w singlu wygrał 32 pojedynki i 10 w grze podwójnej.

W 2012 i 2016 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich[2]. Odpadał w 1 rundzie zawodów singlowych i deblowych. W deblu w obu edycjach startował wspólnie z Jean-Julienem Rojerem.

Najwyżej w rankingu ATP singlistów zajmował 33. miejsce (30 lipca 2012), a rankingu deblistów na 29. pozycji (22 maja 2023).

Finały w turniejach ATP Tour

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (2–3)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Zwycięzca 1. 6 sierpnia 2011 Kitzbühel Ceglana Hiszpania Albert Montañés 6:4, 4:6, 6:1
Zwycięzca 2. 28 lipca 2012 Kitzbühel Ceglana Niemcy Philipp Kohlschreiber 6:7(2), 6:3, 6:2
Finalista 1. 28 lipca 2013 Gstaad Ceglana Rosja Michaił Jużny 3:6, 4:6
Finalista 2. 20 października 2013 Wiedeń Twarda (hala) Niemcy Tommy Haas 3:6, 6:4, 4:6
Finalista 3. 24 lipca 2016 Gstaad Ceglana Hiszpania Feliciano López 4:6, 5:7

Gra podwójna (8–12)

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 22 lipca 2007 Amersfoort Ceglana Holandia Rogier Wassen Argentyna Juan Pablo Brzezicki
Argentyna Juan Pablo Guzmán 		2:6, 0:6
Finalista 2. 9 stycznia 2011 Ćennaj Ceglana Stany Zjednoczone David Martin Indie Mahesh Bhupathi
Indie Leander Paes 		2:6, 7:6(3), 7–10
Zwycięzca 1. 20 stycznia 2011 Marsylia Twarda (hala) Wielka Brytania Ken Skupski Francja Julien Benneteau
Francja Jo-Wilfried Tsonga 		6:3, 6:7(4), 13–11
Finalista 3. 12 czerwca 2011 Halle Trawiasta Kanada Milos Raonic Indie Rohan Bopanna
Pakistan Aisam-ul-Haq Qureshi 		6:7(8), 6:3, 9–11
Finalista 4. 27 stycznia 2013 Australian Open Twarda Holandia Igor Sijsling Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan 		3:6, 4:6
Finalista 5. 18 maja 2014 Rzym Ceglana Hiszpania Feliciano López Kanada Daniel Nestor
Serbia Nenad Zimonjić 		4:6, 6:7(2)
Zwycięzca 2. 27 lipca 2014 Gstaad Ceglana Niemcy Andre Begemann Australia Rameez Junaid
Słowacja Michal Mertiňák 		6:3, 6:4
Finalista 6. 8 sierpnia 2015 Kitzbühel Ceglana Finlandia Henri Kontinen Hiszpania Nicolás Almagro
Argentyna Carlos Berlocq 		7:5, 3:6, 9–11
Finalista 7. 26 lutego 2017 Marsylia Twarda (hala) Wielka Brytania Dominic Inglot Francja Julien Benneteau
Francja Nicolas Mahut 		4:6, 7:6(9), 5–10
Zwycięzca 3. 6 stycznia 2018 Pune Twarda Holandia Matwé Middelkoop Francja Pierre-Hugues Herbert
Francja Gilles Simon 		7:6(5), 7:6(5)
Zwycięzca 4. 11 lutego 2018 Sofia Twarda (hala) Holandia Matwé Middelkoop Chorwacja Nikola Mektić
Austria Alexander Peya 		5:7, 6:4, 10–4
Zwycięzca 5. 21 lipca 2018 Umag Ceglana Holandia Matwé Middelkoop Czechy Roman Jebavý
Czechy Jiří Veselý 		6:4, 6:4
Finalista 8. 5 stycznia 2019 Doha Twarda Holandia Matwé Middelkoop Belgia David Goffin
Francja Pierre-Hugues Herbert 		7:5, 4:6, 4–10
Finalista 9. 21 kwietnia 2019 Monte Carlo Ceglana Holandia Wesley Koolhof Chorwacja Nikola Mektić
Chorwacja Franko Škugor 		7:6(3), 6:7(3), 9–11
Zwycięzca 6. 21 lipca 2019 Umag Ceglana Austria Philipp Oswald Austria Oliver Marach
Austria Jürgen Melzer 		7:5, 6:7(2), 14–12
Finalista 10. 28 lipca 2019 Hamburg Ceglana Holandia Wesley Koolhof Austria Oliver Marach
Austria Jürgen Melzer 		2:6, 6:7(3)
Finalista 11. 11 sierpnia 2019 Montreal Twarda Holandia Wesley Koolhof Hiszpania Marcel Granollers
Argentyna Horacio Zeballos 		5:7, 5:7
Zwycięzca 7. 13 lutego 2022 Rotterdam Twarda (hala) Holandia Matwé Middelkoop Południowa Afryka Lloyd Harris
Niemcy Tim Pütz 		4:6, 7:6(5), 10–5
Finalista 12. 24 lipca 2022 Gstaad Ceglana Austria Philipp Oswald Bośnia i Hercegowina Tomislav Brkić
Portugalia Francisco Cabral 		4:6, 4:6
Zwycięzca 8. 12 lutego 2023 Montpellier Twarda (hala) Holandia Matwé Middelkoop Stany Zjednoczone Maxime Cressy
Francja Albano Olivetti 		7:6(4), 4:6, 10–6

Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)

Turniej 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 Wygrane turnieje Bilans w turnieju
Australian Open – 2R – 1R 3R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 2R – 1R – – 0 / 12 4–12
French Open – 1R – 1R 2R 2R 2R 2R 1R 1R 2R 1R 1R – – – – 0 / 11 5–11
Wimbledon – 1R – 2R 3R 1R 1R 2R 2R 2R 1R 2R 2R NH – – – 0 / 11 8–11
US Open 1R – – – 2R 1R 1R 1R 2R 1R 1R 2R 1R – – – 0 / 10 3–10
Wygrane turnieje 0 / 1 0 / 3 0 / 0 0 / 3 0 / 4 0 / 4 0 / 4 0 / 4 0 / 4 0 / 4 0 / 4 0 / 4 0 / 4 0 / 0 0 / 1 0 / 0 0 / 0 0 / 42 N/A
Bilans spotkań 0–1 1–3 0–0 1–3 6–4 1–4 1–4 2–4 2–4 1–4 1–4 2–4 2–4 0–0 0–1 0–0 0–0 N/A 20–44

Przypisy

  1. ↑ Haase/Sijsling upset Granollers/Lopez to reach Australian Open Doubles final, „Tennis World USA” [dostęp 2018-05-01]  (ang.).
  2. ↑ Robin Haase Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-05-01] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-13]  (ang.).

Bibliografia

  • Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-27]  (ang.).
  • Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-27]  (ang.).
  • Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-27]  (ang.).