Rezerwat przyrody Brzeźniczka

Brzeźniczka
Ilustracja
rezerwat leśny
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Data utworzenia

1980

Akt prawny

M.P. z 1980 r. nr 19, poz. 94 §8[1]

Powierzchnia

123,89 ha

Powierzchnia otuliny

4,4723 ha

Ochrona

czynna

Położenie na mapie gminy wiejskiej Pionki
Mapa konturowa gminy wiejskiej Pionki, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Brzeźniczka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Brzeźniczka”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Brzeźniczka”
Położenie na mapie powiatu radomskiego
Mapa konturowa powiatu radomskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Brzeźniczka”
Ziemia51°30′45″N 21°30′12″E/51,512500 21,503333
Multimedia w Wikimedia Commons

Rezerwat przyrody Brzeźniczka – rezerwat przyrody leśny, częściowy o powierzchni 123,89 ha[2], utworzony w 1980 r. Leży nad Zagożdżonką, przy ujściu rzeki Brzeźniczki, 4 km na północny wschód od miasta Pionki na terenie Puszczy Kozienickiej.

Początkowo powierzchnia rezerwatu wynosiła 45,78 ha, jednak w latach późniejszych obszar rezerwatu kilkakrotnie zwiększano, m.in. o fragment lasu w rejonie potoku Studzionek (wpadającego do Zagożdżonki naprzeciw ujścia Brzeźniczki) oraz o dolinę Brzeźniczki. Wokół rezerwatu wyznaczono otulinę o łącznej powierzchni 4,4723 ha[2]. Rezerwat jest objęty ochroną czynną[3].

Walory przyrodnicze

Rezerwat został utworzony dla zachowania pięknych drzewostanów dębowo-sosnowych. Są to drzewostany naturalnego pochodzenia, charakterystyczne dla dolin rzecznych puszczy. Potężne okazy dębów, olch i jesionów rosną tu w towarzystwie innych gatunków drzew: jodły, sosny, lipy drobnolistnej, grabu i limaku. W północnej części rezerwatu znajdują się drzewostany z udziałem modrzewia polskiego, posadzonego tu w połowie XIX wieku, rodem z Chełmowej Góry w Górach Świętokrzyskich. Obecnie w Puszczy Kozienickiej jest to jedyne stanowisko modrzewia w tym wieku (około 140 lat). Niegdyś modrzew był naturalnym elementem drzewostanów puszczy, lecz później w wyniku nierozsądnej gospodarki został (podobnie jak cis) prawie doszczętnie wycięty. W runie leśnym występuje na terenie rezerwatu bogactwo roślin zielnych, m.in. kilka gatunków chronionych storczyków, czosnek niedźwiedzi, wawrzynek wilczełyko, zdrojówka rutewkowata, kokorycz pełna, buławnik czerwony i inne. W malowniczych zakolach Zagożdżonki gnieżdżą się m.in. myszołowy i brodźce samotne. Zbocza doliny pokrywają bagniste źródliska.

Turystyka

Przez teren rezerwatu prowadzi:

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ M.P. z 1989 r. nr 17, poz. 119 §19
  2. ↑ a b Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Warszawie z dnia 10 kwietnia 2017 r. w sprawie rezerwatu przyrody Brzeźniczka. [w:] Dz. Urz. Województwa Mazowieckiego poz. 3951 [on-line]. 2017-04-20. [dostęp 2019-03-17].
  3. ↑ Zarządzenie Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Warszawie z dnia 27 grudnia 2018 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody Brzeźniczka. [w:] Dz. Urz. Województwa Mazowieckiego poz. 66 [on-line]. 2019-01-03. [dostęp 2019-03-17].

Bibliografia

  • Karol Piasecki: Puszcza Kozienicka. Warszawa: 1990. ISBN 83-7005-252-5.
  • Kozienicki Park Krajobrazowy, mapa 1:73 000, DTPsystem Kozienice, 2008, ISBN 83-917680-0-7

Linki zewnętrzne

  • Rezerwat przyrody „Brzeźniczka”. [w:] Kozienicki Park Krajobrazowy [on-line]. Mazowiecki Zespół Parków Krajobrazowych. [dostęp 2018-06-07].
  • Rezerwat przyrody Brzeźniczka. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-03-17].