Renta feudalna

Ten artykuł od 2010-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Renta feudalna to świadczenie poddanych chłopów na rzecz feudała w zamian za prawo użytkowania ziemi. Wynikała z tytułu zwierzchniej własności ziemskiej.

Wyróżnia się cztery typy renty feudalnej:

• Renta naturalna – oddawanie na rzecz pana części płodów rolnych (por. połownictwo)
• Renta pieniężna – opłata pieniężna (czynsz)
• Renta odrobkowa (pańszczyzna) – robocizna świadczona na rzecz feudała
• Renta okolicznościowa – raz na jakiś czas, okolicznościowe jadło lub plony na rzecz pana, co było odmianą renty naturalnej.

Możliwe było też współwystępowanie dwóch lub trzech typów, zwykle z przewagą jednego z nich.