Równoczesność

Równoczesność − zachodzenie zdarzeń o różnych współrzędnych przestrzennych w tym samym czasie.

W mechanice newtonowskiej równoczesność zdarzeń nie zależy od układu odniesienia, co związane jest z niezmiennością upływu czasu.

Szczególna teoria względności

Zgodnie ze szczególną teorią względności dwa zdarzenia są równoczesne w pewnym układzie odniesienia, gdy mają w tym układzie tę samą współrzędną czasową. Przejście do innego układu inercjalnego – poruszającego się z niezerową prędkością względem pierwszego – powoduje, że jedno z tych zdarzeń jest obserwowane jako wcześniejsze.

Odwrotna relacja nie zawsze jest prawdziwa. Dla zdarzeń nierównoczesnych w jednym układzie odniesienia może istnieć, ale nie musi, układ odniesienia, w którym zdarzenia te będą równoczesne.

Te zależności ilustruje diagram czasoprzestrzenny przedstawiający czasoprzestrzeń Minkowskiego. Zmiana inercjalnego układu odniesienia powoduje pochylenie osi współrzędnych. Skutkiem tego zmienia się kąt nachylenia linii określających równy upływ czasu.

W układzie poruszającym się z prędkością przekraczającą prędkość światła w próżni sekwencja zdarzeń ulega odwróceniu, co prowadzi do paradoksów przyczynowości. Jest to argument przeciwko istnieniu tachionów.

Bibliografia

  • Edwin F. Taylor, John A. Wheeler: Fizyka czasoprzestrzeni. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975.

Linki zewnętrzne

  • AllenA. Janis AllenA., Conventionality of Simultaneity, [w:] Stanford Encyclopedia of Philosophy, CSLI, Stanford University, 21 lipca 2018, ISSN 1095-5054 [dostęp 2018-07-21]  (ang.). (Umowność równoczesności)
  • p
  • d
  • e
pojęcia
podstawowe
prędkość światła w próżni (c)
równoczesność
układ odniesienia
postulaty
przekształcenia
współrzędnych
Galileusza
Lorentza
zjawiska
kinetyczne
dynamiczne
typy cząstek
według prędkości
prędkości
nadświetlne
formalizm
czasoprzestrzenny
pojęcia podstawowe
czasoprzestrzeń Minkowskiego
diagram czasoprzestrzenny
dowody
doświadczalne
poprzedzające STW
koroboracje
dzieje
uczeni
prekursorzy
autor i kontynuatorzy
powiązane teorie
klasyczne
kwantowe



E = ( m c 2 ) 2 + ( p c ) 2 {\displaystyle E={\sqrt {(mc^{2})^{2}+(pc)^{2}}}}