Równanie Fishera

Równanie Fishera (równanie wymiany, równanie ilościowe) – ilościowa teoria pieniądza sformułowana przez amerykańskiego ekonomistę Irvinga Fishera przyjmująca postać:

M V = P Y , {\displaystyle M\cdot V=P\cdot Y,}

gdzie:

M {\displaystyle M} podaż pieniądza w gospodarce,
V {\displaystyle V} – prędkość obrotu pieniądza,
P {\displaystyle P} – poziom cen,
Y {\displaystyle Y} – realny produkt, czyli PKB.

Z równania wynika, że iloczyn ilości pieniądza w gospodarce ( M ) , {\displaystyle (M),} i prędkości obiegu pieniądza w tej gospodarce ( V ) , {\displaystyle (V),} równa się iloczynowi poziomu cen ( P ) , {\displaystyle (P),} i wielkości produkcji ( Y ) , {\displaystyle (Y),} czyli w równaniu przyrównuje się ilość pieniądza do wartości produkcji. Jeśli więc zwiększyłaby się podaż pieniądza, to przy niezmieniającej się szybko prędkości jego obrotu i wielkości produkcji, zareaguje poziom cen i w gospodarce pojawi się inflacja.

Ponadto Fisher zajął się analizą dotyczącą zachowania się stóp procentowych w reakcji na zmiany poziomu cen. Podkreślał znaczenie rozróżniania nominalnej, oraz realnej stopy procentowej ( r ) . {\displaystyle (r).} Dla gospodarek z wysoką inflacją w okresie t {\displaystyle t} określił zależność między obu stopami za pomocą wzoru:

1 + r t = 1 + i t 1 + π t , {\displaystyle 1+r_{t}={\frac {1+i_{t}}{1+\pi _{t}}},}

gdzie:

r t {\displaystyle r_{t}} – realna stopa zwrotu z okresu t {\displaystyle t} do okresu t + 1 , {\displaystyle t+1,}
i t {\displaystyle i_{t}} – nominalna stopa zwrotu,
π t {\displaystyle \pi _{t}} – inflacja pomiędzy okresami t {\displaystyle t} oraz t + 1. {\displaystyle t+1.}

Równanie to nosi nazwę pełnego równania Fishera. Na ogół wielkości te są małymi ułamkami i dlatego dobrym przybliżeniem tej relacji jest tzw. uproszczone równanie Fishera przyjmujące postać (dla krajów z niską inflacją):

r t i t π t . {\displaystyle r_{t}\approx i_{t}-\pi _{t}.}

Zależność między obu stopami procentowymi jest ważna, gdyż ludzie ulegają iluzji pieniądza i nie zawsze znają zmieniającą się w czasie wartość pieniądza.

Zobacz też

Bibliografia

  • Mankiw Gregory, Mark P. Taylor, Makroekonomia, PWE, Warszawa 2009.