Przemysław Krajewski

Ten artykuł dotyczy sportowca. Zobacz też: Przemysław Krajewski – profesor sztuk plastycznych.
Przemysław Krajewski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 stycznia 1987
Ciechanów

Wzrost

184 cm

Pozycja

lewoskrzydłowy

Informacje klubowe
Klub

Wisła Płock

Numer w klubie

26

Kariera juniorska
Lata Klub
1997–2002 Czarni Regimin
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
2002–2009 Jurand Ciechanów
2009–2012 Nielba Wągrowiec
2012–2017 Azoty-Puławy
2017– Wisła Płock
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2012–2023 Polska 162 (380)
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
brąz Katar 2015 drużynowo
Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi
Multimedia w Wikimedia Commons

Przemysław Krajewski (ur. 20 stycznia 1987 w Ciechanowie[1]) – polski piłkarz ręczny, lewoskrzydłowy, od 2017 zawodnik Wisły Płock.

Reprezentant Polski, brązowy medalista mistrzostw świata w Katarze (2015), uczestnik igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro (2016).

Kariera sportowa

Wychowanek Czarnych Regimin, w których występował w latach 1997–2002. Przez następne siedem lat był graczem Juranda Ciechanów[1]. W sezonie 2008/2009, w którym rzucił 177 goli w 21 meczach, został królem strzelców I ligi[2]. W latach 2009–2012 grał w Nielbie Wągrowiec[1].

W 2012 przeszedł do Azotów-Puławy, w których występował do 2017. W sezonie 2012/2013 zdobył 175 bramek i zajął 2. miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców Superligi[3]. W sezonie 2014/2015, w którym rzucił 160 bramek w 31 meczach, został królem strzelców Superligi[4]. W sezonie 2015/2016 zdobył 153 gole, zajmując 4. miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców polskiej ligi[5]. 25 marca 2017 w spotkaniu z KPR-em Legionowo (31:26) rzucił tysięczną bramkę w Superlidze (do Klubu 1000 Bramek wszedł więc w ósmym sezonie występów w najwyższej klasie rozgrywkowej)[6]. Ponadto w sezonie 2012/2013 został królem strzelców Pucharu Polski – w pięciu meczach zdobył 32 gole[7]. Będąc graczem puławskiej drużyny występował też w europejskich pucharach – w Challenge Cup rzucił w ciągu trzech sezonów 68 bramek, natomiast w Pucharze EHF zdobył w latach 2015–2016 12 goli[8].

W lipcu 2017 został zawodnikiem Wisły Płock, z którą podpisał trzyletni kontrakt (informację o transferze ogłoszono w kwietniu 2016)[9]. W barwach płockiego klubu zadebiutował 2 września 2017 w wygranym meczu Superligi ze Spójnią Gdynia (39:23), w którym zdobył jednego gola. W Lidze Mistrzów wystąpił po raz pierwszy 17 września 2017 w spotkaniu z Vardarem Skopje (22:26), w którym rzucił trzy bramki[8]. W sezonie 2017/2018 rozegrał w najwyższej polskiej klasie rozgrywkowej 35 meczów i zdobył 120 goli[10], natomiast w Lidze Mistrzów wystąpił 14 razy, rzucając 29 bramek[8]. W sezonie 2018/2019 rozegrał w Superlidze 30 meczów i zdobył 56 goli[11], zaś w Lidze Mistrzów wystąpił w 14 spotkaniach, w których rzucił 24 bramki[8].

W reprezentacji Polski zadebiutował 31 października 2012 w wygranym meczu z Holandią (33:22), w którym rzucił trzy gole[12]. Uczestniczył w mistrzostwach świata w Hiszpanii (2013; 9. miejsce) i mistrzostwach Europy w Danii (2014; 6. miejsce). W 2015 zdobył brązowy medal na mistrzostwach świata w Katarze, podczas których w dziewięciu meczach rzucił 11 bramek[13]. W 2016 uczestniczył w mistrzostwach Europy w Polsce. Również w 2016 wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro (4. miejsce). W 2017 wystąpił w mistrzostwach świata we Francji – zagrał we wszystkich siedmiu meczach, w których zdobył 25 goli[14]. Podczas mistrzostw Europy 2020 zagrał w inauguracyjnym spotkaniu ze Słowenią (23:26), w którym doznał kontuzji kolana, skutkującą kilkutygodniową rehabilitacją. W kadrze zastąpił go Michał Olejniczak[15]. W lutym 2023, po rozgrywanych w Polsce i Szwecji MŚ, zakończył karierę reprezentacyjną[16].

Sukcesy

Reprezentacja Polski
Indywidualne
  • Król strzelców Superligi: 2014/2015 (160 bramek; Azoty-Puławy)[4]
  • Król strzelców Pucharu Polski: 2012/2013 (32 bramki; Azoty-Puławy)[7]
  • 2. miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców Superligi: 2012/2013 (175 bramek; Azoty-Puławy)[3]
  • 4. miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców Superligi: 2015/2016 (153 bramki; Azoty-Puławy)[5]
  • Król strzelców I ligi: 2008/2009 (177 bramek; Jurand Ciechanów)[2]
Odznaczenia

Statystyki

Klub Sezon Liga Liga Puchar Polski EHF EHF Razem
M B Śr. M B Śr. M B Śr. M B Śr.
Nielba Wągrowiec 2009/2010 Ekstraklasa 27 71 2,6 1 0 0 – – – – 28 71 2,5
2010/2011 Superliga 27 121 4,5 3 14 4,7 – – – – 30 135 4,5
2011/2012 28 136 4,9 1 6 6 – – – – 29 142 4,9
Razem 82 328 4 5 20 4 – – – – 87 348 4
Azoty-Puławy 2012/2013 Superliga 33 175 5,3 5 32 6,4 Challenge Cup 2 10 5 40 217 5,4
2013/2014 29 107 3,7 3 16 5,3 8 30 3,8 40 153 3,8
2014/2015 31 160 5,2 5 27 5,4 6 28 4,7 42 215 5,1
2015/2016 32 153 4,8 3 20 6,7 Puchar EHF 2 8 4 37 181 4,9
2016/2017 31 106 3,4 3 13 4,3 2 4 2 36 123 3,4
Razem 156 701 4,5 19 108 5,7 – 20 80 4 195 889 4,6
Wisła Płock 2017/2018 Superliga 35 120 3,4 2 6 3 Liga Mistrzów 14 29 2,1 51 155 3
2018/2019 30 56 1,9 3 2 0,7 14 24 1,7 47 82 1,7
Razem 65 176 2,7 5 8 1,6 Liga Mistrzów 28 53 1,9 98 237 2,4
Stan na koniec sezonu 2018/2019[8][18]

Przypisy

  1. ↑ a b c Przemysław Krajewski. azoty-pulawy.pl. [dostęp 2018-01-18].
  2. ↑ a b Klasyfikacja strzelców – sezon 2008/2009. zprp.pl. [dostęp 2018-01-18].
  3. ↑ a b Klasyfikacja strzelców – sezon 2012/2013. zprp.pl. [dostęp 2018-01-18].
  4. ↑ a b Klasyfikacja strzelców – sezon 2014/2015. zprp.pl. [dostęp 2018-01-18].
  5. ↑ a b Klasyfikacja strzelców – sezon 2015/2016. zprp.pl. [dostęp 2018-01-18].
  6. ↑ Wojciech Osiński: Cyborg ze skrzydła. przegladsportowy.pl, 30 marca 2017. [dostęp 2018-01-18].
  7. ↑ a b Klasyfikacja strzelców – sezon 2012/2013 (Puchar Polski). zprp.pl. [dostęp 2018-01-18].
  8. ↑ a b c d e Przemysław Krajewski. eurohandball.com. [dostęp 2020-01-06]. (ang.).
  9. ↑ Kamil Kołsut: Oficjalnie: Przemysław Krajewski zagra w Orlen Wiśle Płock. sportowefakty.wp.pl, 4 kwietnia 2016. [dostęp 2018-01-18].
  10. ↑ Klasyfikacja strzelców – sezon 2017/2018. zprp.pl. [dostęp 2018-10-07].
  11. ↑ Klasyfikacja strzelców – sezon 2018/2019. zprp.pl. [dostęp 2018-10-07].
  12. ↑ Maciej Wojs: Udany debiut Bieglera – relacja z meczu Polska – Holandia. sportowefakty.wp.pl, 31 października 2012. [dostęp 2018-01-18].
  13. ↑ Raport z mistrzostw świata w Katarze 2015. ihf.info. [dostęp 2018-01-18]. (ang.).
  14. ↑ Raport z mistrzostw świata we Francji 2017. ihf.info. [dostęp 2018-01-18]. (ang.).
  15. ↑ Michał Olejniczak zgłoszony do składu Biało-czerwonych. zprp.pl, 12 stycznia 2020. [dostęp 2020-01-12].
  16. ↑ Przemysław Krajewski zakończył reprezentacyjną karierę. zprp.pl, 2023-02-13. [dostęp 2023-02-13].
  17. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 lutego 2015 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2015 r. poz. 317).
  18. ↑ Archiwum rozgrywek. zprp.pl. [dostęp 2019-08-18].
  • p
  • d
  • e
Wisła Płock – kadra w sezonie 2019/2020
  • p
  • d
  • e
Składy reprezentacji Polski