Powiat stopnicki

Powiat stopnicki (1916-19 powiat buski) – historyczny powiat, istniejący w XIX i I poł. XX wieku. Wchodził w skład guberni kieleckiej, a później województwa kieleckiego. Do 1915 r. siedzibą powiatu była Stopnica, a w latach 1915–1939 i 1945–1948 Busko-Zdrój.

W przeważającej części był to powiat rolniczy. W 1881 r. znajdowały się tu zaledwie 53 drobne zakłady przemysłowe (m.in. gorzelnie, cegielnie i garncarnie). W 1867 r. powiat zamieszkiwały 73 304 osoby. W 1884 r., powiat liczył już 118 757 mieszkańców^[1].

W 1880 w skład powiatu wchodziły 23 gminy: Busko, Chmielnik, Drugnia, Gnojno, Grabki, Grotniki, Korczyn, Kurozwęki, Lubnica, Maleszowa, Oględów, Pacanów, Pawłów, Pęczelice, Potok, Radzanów, Stopnica, Szaniec, Szydłów, Szczytniki, Tuczępy, Wójcza i Zborów^[1].

W 1870 r. Stopnica utraciła prawa miejskie. Pomimo tego pozostawała nadal siedzibą powiatu. 15 czerwca 1916 austriackie władze okupacyjne przeniosły siedzibę powiatu stopnickiego do Buska (zmieniając nazwę powiatu na buski)^[2]. 26 października 1939 wraz z utworzeniem przez władze hitlerowskie Generalnego Gubernatorstwa powiat stopnicki z siedzibą w Busku, został zastąpiony przez powiat buski^[3]. Po II wojnie światowej przywrócono powiat stopnicki. Został on ostatecznie zlikwidowany 12 marca 1948 rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 23 lutego 1948 r. Na jego miejsce powołany został powiat buski^[4].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Powiat stopnicki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 373 .