Pomnik św. Jana Nepomucena na Ostrowie Tumskim

Pomnik św. Jana Nepomucena
na Ostrowie Tumskim
Obiekt zabytkowy nr rej. 36 z 29.03.1949[1]
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Wrocław

Miejsce

Ostrów Tumski

Styl architektoniczny

barok

Projektant

Christoph Tausch (odkuta przez Jana Jerzego Urbańskiego)

Całkowita wysokość

9,5 m

Data budowy

1730–1732

Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Pomnik św. Jana Nepomucenana Ostrowie Tumskim”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Pomnik św. Jana Nepomucenana Ostrowie Tumskim”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Pomnik św. Jana Nepomucenana Ostrowie Tumskim”
51,114751°N 17,043950°E/51,114751 17,043950
Multimedia w Wikimedia Commons

Pomnik św. Jana Nepomucena – XVIII wieczna rzeźba (nepomuk) autorstwa Jana Jerzego Urbańskiego przedstawiająca Jana Nepomucena, znajduje się na Ostrowie Tumskim we Wrocławiu.

Pomnik został wykonany w latach 1730–1732 na zlecenie wrocławskiej kapituły katedralnej. Projektantem był Christoph Tausch a autorami byli Urbański wraz z Johannem Albrechtem Siegwitzem i Johannem Adamem Karingerem. Umieszczony został na placu Kościelnym, przed kolegiackim kościołem św. Krzyża i katolickim sierocińcem Orphanotropheum, na Ostrowie Tumskim we Wrocławiu. Według kroniki pomnik został odsłonięty w maju 1732 roku i kosztował 2049 florenów. Jest największym na świecie pomnikiem Jana Nepomucena.

Płaskorzeźby na cokole pomnika
Scena zrzucenia Jana Nepomucena z mostu do Wełtawy
Kanonik odmawia różaniec
Scena spowiedzi królowej Zofii
Scena przesłuchania Jana Nepomucena przez króla Wacława IV Luksemburskiego

Opis pomnika

Pomnik został wykonany z piaskowca, w stylu barokowym, na planie zbliżonym do krzyża greckiego. Ma około 9,5 metra wysokości. Na podstawie znajduje się cokół o kwadratowym zarysie, na którym umieszczone zostały cztery sceny z życia Jana Nepomucena. Na pierwszej spowiada królową Zofię, żonę króla Czech Wacława IV Luksemburskiego. Na drugiej płaskorzeźbie święty wspiera się na kosturze idąc pątniczą ścieżką. Kolejna scena przedstawia moment przesłuchania Nepomucena przez króla Wacława, a ostatnia wrzucenie go do Wełtawy. Nad płaskorzeźbami znajdują się kartusze z inskrypcją fundacyjną i z komentarzami teologicznymi. W dolnej części cokołu, w jego narożnikach, znajdują się postacie siedzących aniołków. Ponad nimi przedstawiono półpostacie anielskich atlantów, podtrzymujących piramidalną bryłę, na której znajduje się postać Nepomucena stojącego na chmurach z ręką wzniesioną ku górze i trzymającą krucyfiks. Z obłoków wystają główki kolejnych aniołków. Nad głową świętego znajdują się gwiazdy, które mają nawiązywać do gwiazd, które ukazały się na niebie podczas egzekucji męczennika. Cały pomnik otoczony jest kamienną balustradą.

We Wrocławiu znajdują się jeszcze cztery pomniki przedstawiające Jana Nepomucena: na placu Świętojańskim oraz przy ul. gen. Romualda Traugutta[2], ul. Osobowickiej i ul. Szewskiej oraz rzeźba przy ul. Parafialnej.

Legenda

Wśród głów aniołów przedstawionych tradycyjnie z kręconymi loczkami znajdują się dwie głowy zupełnie łyse. Według legendy mistrz Urbański, gdy pomnik był prawie gotowy, ostatnie głowy pozostawił do wyrzeźbienia swojemu uczniowi Gotfrydowi. Ten, ciesząc się z niedawnych narodzin swojego syna i korzystając z nieobecności rzeźbiarza, postanowił wyrzeźbić główkę swojego potomka. Na drugi dzień mistrz przyszedł sprawdzić wykonanie zadania i ujrzał wśród kędzierzawych aniołów jedną główkę zupełnie łysego dziecka. Rozgniewany wyrzucił z pracy swojego pomocnika. Nieszczęśnik wrócił do domu i opowiedział wszystko swojej żonie. Ta, rozzłoszczona lekkomyślnym działaniem męża, postanowiła sama naprawić jego błąd i poprosić mistrza o wybaczenie. Rzeźbiarz nie chciał z nią rozmawiać, ale gdy zobaczył chłopczyka i jego roześmianą i ufną twarzyczkę, wzruszył się, a następnie przyjął z powrotem do pracy Gotfryda. By zachować proporcję w rzeźbie, nakazał po drugiej stronie umieścić równie łysą główkę drugiego aniołka.

Przypisy

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 213 [dostęp 2016-09-28] .
  2. Aw58: figura św. Jana Nepomucena przed kościołem pw. św. Maurycego. Wikimedia Commons. [dostęp 2019-09-10].

Bibliografia

  • Encyklopedia Wrocławia, JanJ. Harasimowicz (red.), WłodzimierzW. Suleja (red.), MariolaM. Abkowicz, Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, ISBN 83-7384-561-5, ISBN 978-83-7384-561-9, OCLC 76363702 .
  • WojciechW. Chądzyński WojciechW., Wrocław jakiego nie znacie, Wrocław: Wydawnictwo VIA NOVA, 2010, ISBN 978-83-60544-75-4, OCLC 802034437 .

Linki zewnętrzne

  • Figura św. Jana Nepomucena Ostrów Tumski - Nepomuksäulena portalu polska-org.pl
  • p
  • d
  • e
Pomniki we Wrocławiu
Przed 1945 r.
Nieistniejące
Zachowane
Rekonstrukcje
Po 1945 r.
Pomniki
Płyty i głazy pamiątkowe
Fontanny
Rzeźby plenerowe
Nieistniejące

Herb Wrocławia