Poliolefiny

Wyroby wykonane z poliolefin
Wikipedia:Weryfikowalność
 Ten artykuł od 2021-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Poliolefiny – polimery będące pochodnymi prostych olefin (np. etylenu, propylenu, izoprenu, butylenów) lub ich kopolimerami[1][2]. Zawierają tylko węgiel i wodór. Ich szkielet zbudowany jest z długich łańcuchów węglowych −C−C−C− (niektóre poliolefiny zawierają wiązania podwójne, np. poliizopren[3]). Można je uważać za polimeryczne węglowodory.

Poliolefiny stanowią bardzo ważną przemysłowo grupę polimerów. Produkcja polietylenu i polipropylenu stanowi ok. 80% masy wszystkich produkowanych polimerów syntetycznych. Polimery te mają bardzo dobre cechy użytkowe, monomery do ich produkcji pozyskuje się bezpośrednio z ropy naftowej, a ich polimeryzacja nie stanowi większego problemu technicznego.

Proces wytwarzania

Najpowszechniej stosowaną metodą ich syntezy jest łańcuchowa polimeryzacja winylowa, polegająca na rozrywaniu podwójnych wiązań C=C występujących w olefinach i utworzeniu ich kosztem wiązań pojedynczych C−C między cząsteczkami monomerów:

nCH
2=CHR → (−CH
2−CHR−)
n
gdzie R to prosta grupa alkilowa lub atom wodoru

Reakcję tę przeprowadza się zwykle poprzez inicjowanie wolnorodnikowe oraz czasami z użyciem katalizatorów metaloorganicznych. W wyniku polimeryzacji rodnikowej otrzymuje się np. polietylen, a w wyniku reakcji z użyciem katalizatorów metaloorganicznych np. polipropylen.

Rzadziej wykorzystywanym sposobem syntezy poliolefin są reakcje polimeryzacji z otwarciem pierścienia naprężonych cykloalkenów i alkanów katalizowane kwasami Lewisa (w ten sposób otrzymuje się policyklopropan).

Przypisy

Zobacz multimedia związane z tematem: Poliolefiny
  1. ↑ Polyolefins, [w:] Jan WoodallJ.W. Gooch Jan WoodallJ.W., Encyclopedic Dictionary of Polymers, wyd. 2, New York: Springer, 2011, s. 568, ISBN 978-1-4419-6247-8 .
  2. ↑ polyolefins, [w:] Richard J.R.J. Lewis Richard J.R.J., Hawley's Condensed Chemical Dictionary, wyd. 15, Hoboken: Wiley-Interscience, 2007, s. 1016, ISBN 978-0-471-76865-4 .
  3. ↑ Poly(cis-1,4-isoprene), [w:] Jan WoodallJ.W. Gooch Jan WoodallJ.W., Encyclopedic Dictionary of Polymers, wyd. 2, New York: Springer, 2011, s. 555, ISBN 978-1-4419-6247-8 .
  • NDL: 00569154
  • NKC: ph398378