Phylloscartes
| Phylloscartes[1] | |||
| Cabanis & F. Heine, Sr., 1860[2] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – tyrańczyk rdzawobrewy (P. superciliaris) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | ptaki | ||
| Podgromada | Neornithes | ||
| Infragromada | ptaki neognatyczne | ||
| Rząd | |||
| Podrząd | tyrankowce | ||
| Rodzina | muchotyranikowate | ||
| Podrodzina | muchotyraniki | ||
| Rodzaj | Phylloscartes | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Muscicapa ventralis Temminck, 1824 | |||
| Synonimy | |||
| | |||
| Gatunki | |||
| |||
| |||
| |||
Phylloscartes – rodzaj ptaków z podrodziny muchotyraników (Pipromorphinae) w rodzinie muchotyranikowatych (Pipromorphidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Centralnej i Południowej[5][6].
Morfologia
Długość ciała 9,5–13 cm; masa ciała 6,8–11,1 g[6].
Systematyka
Etymologia
- Phylloscartes: gr. φυλλον phullon „liść”; σκαιρω skairō „podrygiwać, tańczyć”[7].
- Leptotriccus: gr. λεπτος leptos „delikatny, smukły”; τρικκος trikkos „niezidentyfikowany mały ptak”; w ornitologii triccus oznacza tyrankę[8]. Gatunek typowy: Leptotriccus sylviolus Cabanis & F. Heine, Sr., 1860.
- Phyllooecia: gr. φυλλον phullon „liść”; οικος oikos „dom”[9]. Gatunek typowy: Phylloœcia chloroleuca W. Bertoni, 1901 (= Leptotriccus sylviolus Cabanis & F. Heine, Sr., 1860).
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[10]:
- Phylloscartes oustaleti (P.L. Sclater, 1887) – tyrańczyk złotooki
- Phylloscartes flavovirens (Lawrence, 1862) – tyrańczyk panamski
- Phylloscartes virescens Todd, 1925 – tyrańczyk gujański
- Phylloscartes ventralis (Temminck, 1824) – tyrańczyk skromny
- Phylloscartes beckeri Gonzaga & Pacheco, 1995 – tyrańczyk brazylijski
- Phylloscartes kronei Willis & Oniki, 1992 – tyrańczyk żółtolicy
- Phylloscartes ceciliae Teixeira, 1987 – tyrańczyk maskowy
- Phylloscartes sylviolus (Cabanis & F. Heine, Sr., 1860) – tyrańczyk rudooki
- Phylloscartes roquettei E. Snethlage, 1928 – tyrańczyk rdzawoczelny
- Phylloscartes superciliaris (P.L. Sclater & Salvin, 1868) – tyrańczyk rdzawobrewy
- Phylloscartes nigrifrons (Salvin & Godman, 1884) – tyrańczyk czarnoczelny
- Phylloscartes gualaquizae (P.L. Sclater, 1887) – tyrańczyk ekwadorski
- Phylloscartes flaviventris (E. Hartert, 1897) – tyrańczyk żółtobrzuchy
- Phylloscartes parkeri Fitzpatrick & Stotz, 1997 – tyrańczyk skryty
Przypisy
- ↑ Phylloscartes, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Cabanis i Heine 1859–1860 ↓, s. 52.
- ↑ Cabanis i Heine 1859–1860 ↓, s. 54.
- ↑ A. de W. Bertoni: Aves nuevas del Paraguay. Continuación á Azara. Asunción: Talleres nacionales de H. Kraus, 1901, s. 120. (hiszp.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Tyrant flycatchers. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-05]. (ang.).
- ↑ a b D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette: Tyrant Flycatchers (Tyrannidae), version 1.0. W: S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.): Birds of the World. Ithaca, NY: Cornell Lab of Ornithology, 2021. DOI: 10.2173/bow.tyrann2.01. [dostęp 2021-03-16]. (ang.).
- ↑ Phylloscartes, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-18] (ang.).
- ↑ Leptotriccus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-18] (ang.).
- ↑ Phyllooecia, [w:] The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-01-18] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Pipromorphinae Bonaparte, 1853 - muchotyraniki (wersja: 2020-12-25). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-05].
Bibliografia
- J. Cabanis & F. Heine: Museum Heineanum: Verzeichniss der ornithologischen Sammlung des Oberamtmann Ferdinand Heine, auf Gut St. Burchard vor Halberstadt. T. 2: Schreivögel. Halberstadt: In Commission bei R. Frantz, 1859–1860, s. 1–175. (niem.).
