|
Data i miejsce urodzenia | 24 grudnia 1995 Oslo |
Klub | Bekkelaget SK |
Debiut w PŚ | 20 grudnia 2014 w Engelbergu (11. miejsce) |
Pierwsze punkty w PŚ | 20 grudnia 2014 w Engelbergu (11. miejsce) |
Rekord życiowy | 209,5 m na Vikersundbakken w Vikersund (13 lutego 2015) |
Dorobek medalowy |
|
Inne nagrody |
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Phillip Sjøen (ur. 24 grudnia 1995 w Oslo) – norweski skoczek narciarski, reprezentujący klub Bekkelaget SK. Trzykrotny medalista mistrzostw świata juniorów – brązowy indywidualnie oraz dwukrotny złoty drużynowo.
Przebieg kariery
W grudniu 2010 zadebiutował w cyklu FIS Cup, zajmując 24. miejsce w zawodach w Notodden w Norwegii[1]. Rok później na tej samej skoczni stanął na podium zawodów FIS Cup, a w styczniu 2012 po raz pierwszy wystartował w Pucharze Kontynentalnym, zajmując miejsca poza najlepszą trzydziestką. Został zgłoszony do występu w konkursach skoków narciarskich na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2012. Indywidualnie zajął 4. miejsce, zaś dwa dni później w drużynie wywalczył złoty medal[2].
W czterech występach w Letnim Pucharze Kontynentalnym 2012 zajmował punktowane pozycje; najwyżej sklasyfikowany został na 4. miejscu, w Lillehammer[3]. Krótko po tych występach doznał kontuzji kolana, w wyniku której przez niemal rok nie startował w międzynarodowych zawodach[4]. Po powrocie do startów w kolejnym sezonie zadebiutował, zdobywając równocześnie pierwsze punkty, w Letnim Grand Prix. Wystąpił też ponownie w mistrzostwach świata juniorów, zajmując 39. pozycję indywidualnie[5].
15 sierpnia 2014 ukończył na 2. pozycji konkurs Letniego Grand Prix w Courchevel. W dwóch kolejnych, rozgrywanych w Hakubie zwyciężył. Na podium stanął też we wrześniu w zawodach w Ałmaty[6]. W całym cyklu po zdobyciu 382 punktów został sklasyfikowany na 2. pozycji[7].
21 listopada 2014, podczas pierwszego treningu przed rozpoczynającymi sezon 2014/2015 Pucharu Świata zawodami w Klingenthal, Sjøen upadł po skoku na odległość 148 m[8] (1,5 metra powyżej ówczesnego rekordu skoczni[9]). Nie odniósł poważnych obrażeń[8]. Szansę na debiut w Pucharze Świata otrzymał ostatecznie 20 grudnia 2014 w Engelbergu. W swoim pierwszym starcie w cyklu zajął 11. miejsce. W zawodach indywidualnych cyklu najwyższą pozycję w sezonie zajął 25 stycznia 2015 w Sapporo, gdzie zajął 7. miejsce. Wystąpił w zawodach skoków narciarskich na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2015. Zdobył na nich brązowy medal w zawodach indywidualnych (wyprzedzony został przez Johanna André Forfanga i Andreasa Wellingera), a także złoty medal w zawodach drużynowych[6].
Startował w Letnim Grand Prix w skokach narciarskich 2015. Indywidualnie najlepszym wynikiem Sjøena było 9. miejsce zajęte w sierpniu w Einsiedeln[10]. W październiku 2015 poinformował, że z powodu problemów z motywacją i stresem przerywa starty[11]. Powrócił do nich w grudniu tego samego roku, jednak w rozgrywanym bez kwalifikacji konkursie Pucharu Świata w Lillehammer zajął 64. miejsce i nie otrzymał powołania na kolejne zawody cyklu[10].
Ostatnie występy Norwega miały miejsce podczas Letniego Grand Prix w skokach narciarskich 2016 w Hinterzarten i Einsiedeln, zajmując odpowiednio 27. i 34. miejsce[12]. Aktualnie (stan na wrzesień 2022) odbywa praktykę w studio tatuażu w Oslo[13][14].
Indywidualnie
Drużynowo
Starty P. Sjøena na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
4. | 23 lutego | 2012 | Erzurum | Kiremitliktepe | K-95 | HS-108 | indywid. | 109,0 m | 107,5 m | 276,0 pkt | 10,5 pkt | Nejc Dežman |
1. | 25 lutego | 2012 | Erzurum | Kiremitliktepe | K-95 | HS-108 | druż.[a] | 96,5 m | 103,0 m | 988,5 pkt (244,0 pkt) | – |
39. | 31 stycznia | 2014 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-106 | indywid. | 81,0 m | – | 78,4 pkt | 153,1 pkt | Jakub Wolny |
3. | 5 lutego | 2015 | Ałmaty | Gornyj Gigant | K-95 | HS-106 | indywid. | 99,5 m | 99,5 m | 266,0 pkt | 3,9 pkt | Johann André Forfang |
1. | 7 lutego | 2015 | Ałmaty | Gornyj Gigant | K-95 | HS-106 | druż.[b] | 100,5 m | 95,5 m | 893,3 pkt (219,5 pkt) | – |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata
Opracowano na podstawie bazy wyników Adama Kwiecińskiego[15].
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach LGP
Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Przypisy |
1. | 23 sierpnia | 2014 | Hakuba | Olimpijska | K-120 | HS-131 | 125,0 m | 131,0 m | 277,5 pkt | — |
2. | 24 sierpnia | 2014 | Hakuba | Olimpijska | K-120 | HS-131 | 129,0 m | 134,5 m | 263,5 pkt | — |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie
Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Miejsce | Strata | Zwycięzca |
1. | 15 sierpnia | 2014 | Courchevel | Tremplin du Praz | K-120 | HS-132 | 130,5 m | 130,5 m | 374,3 pkt[c] | 2. | 1,2 pkt | Andreas Stjernen |
2. | 23 sierpnia | 2014 | Hakuba | Olimpijska | K-120 | HS-131 | 125,0 m | 131,0 m | 277,5 pkt | 1. | — |
3. | 24 sierpnia | 2014 | Hakuba | Olimpijska | K-120 | HS-131 | 129,0 m | 134,5 m | 263,5 pkt | 1. | — |
4. | 21 września | 2014 | Ałmaty | Gornyj Gigant | K-125 | HS-140 | 134,5 m | 129,0 m | 266,0 pkt | 3. | 10,1 pkt | Taku Takeuchi |
Miejsca w poszczególnych konkursach LGP
Opracowano na podstawie bazy wyników Adama Kwiecińskiego[15].
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
Opracowano na podstawie bazy wyników Adama Kwiecińskiego[15].
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Opracowano na podstawie bazy wyników Adama Kwiecińskiego[15].
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium konkursów FIS Cup
Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup
Opracowano na podstawie bazy wyników Adama Kwiecińskiego[15].
Uwagi
- ↑ a b Skład zespołu: Espen Røe, Mats Søhagen Berggaard, Simen Key Grimsrud, Phillip Sjøen
- ↑ a b Skład zespołu: Joacim Ødegård Bjøreng, Halvor Egner Granerud, Phillip Sjøen, Johann André Forfang
- ↑ W trakcie LGP, podczas konkursów w Wiśle, Einsiedeln i Courchevel, na łączną notę składał się również skok z kwalifikacji. Sjøen uzyskał w nich 125,5 m i notę 114,3 pkt. Kolejność startowa w nowym formacie zawodów. skijumping.pl. [dostęp 2014-08-15]. (pol.).
Przypisy
- ↑ SJOEEN Phillip - Biographie. data.fis-ski.com. [dostęp 2014-11-20]. (ang.).
- ↑ SJOEEN Phillip - Biographie. data.fis-ski.com. [dostęp 2014-11-20]. (ang.).
- ↑ SJOEEN Phillip - Biographie. data.fis-ski.com. [dostęp 2014-11-20]. (ang.).
- ↑ Phillip Sjøen. skijumping.pl. [dostęp 2014-11-20].
- ↑ SJOEEN Phillip - Biographie. data.fis-ski.com. [dostęp 2014-11-20]. (ang.).
- ↑ a b SJOEEN Phillip - Biographie. data.fis-ski.com. [dostęp 2016-01-05]. (ang.).
- ↑ SJOEEN Phillip - Biographie. data.fis-ski.com. [dostęp 2014-11-20]. (ang.).
- ↑ a b Martyna Szydłowska: Sjøen bez poważnych obrażeń. skokinarciarskie.pl, 2014-11-21. [dostęp 2014-12-20].
- ↑ Vogtland-Arena, Klingenthal. skisprungschanzen.com. [dostęp 2014-12-20].
- ↑ a b SJOEEN Phillip - Biographie. data.fis-ski.com. [dostęp 2016-01-05]. (ang.).
- ↑ Dominik Formela: Problemy Phillipa Sjoeena. skijumping.pl, 2015-10-10. [dostęp 2016-01-05].
- ↑ SJOEEN Phillip - Athlete Information [online], www.fis-ski.com [dostęp 2022-09-18] .
- ↑ Phillip S. (@phillipsjoen) • Zdjęcia i filmy na Instagramie [online], www.instagram.com [dostęp 2022-09-18] (pol.).
- ↑ A F T E R H O U R S | OSLO (@afterhours.oslo) • Zdjęcia i filmy na Instagramie [online], www.instagram.com [dostęp 2022-09-18] (pol.).
- ↑ a b c d e Adam Kwieciński: SJOEEN Phillip. [dostęp 2020-07-29].
Bibliografia
- SJOEEN Phillip - Biographie. data.fis-ski.com. [dostęp 2014-11-20]. (ang.).