Paweł Kubisz

Paweł Kubisz
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 maja 1907
Końska

Data i miejsce śmierci

19 sierpnia 1968
Czeski Cieszyn

Narodowość

polska

Język

polski

Dziedzina sztuki

poezja, proza

Ważne dzieła

Opowieść wydziedziczonych

Multimedia w Wikimedia Commons
Paweł Kubisz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 maja 1907
Końska

Data i miejsce śmierci

19 sierpnia 1968
Czeski Cieszyn

Sekretarz
Okres

od 1930-1944

Przynależność polityczna

Stronnictwo Ludowe, Bataliony Chłopskie (1940-44)

Multimedia w Wikimedia Commons

Paweł Kubisz (ur. 12 maja 1907 w Końskiej, zm. 19 sierpnia 1968 w Czeskim Cieszynie) – polski literat, publicysta, polityk i działacz społeczny na Zaolziu i Śląsku Cieszyńskim.

Życiorys

Urodził się w Końskiej w środowisku robotniczym, w polskiej rodzinie Pawła i Anny z domu Krehut. Po ukończeniu szkoły wydziałowej w Cieszynie uczęszczał do seminarium nauczycielskiego w Bobrku koło Cieszyna i w Ostrzeszowie. Ponieważ niektóre wiersze, opublikowane w polskiej prasie, ośmieszały tamtejszych profesorów zmuszony został do opuszczenia szkoły. Po powrocie na Zaolzie kształcił się jako samouk i utrzymywał kontakty z profesorem gimnazjum, poetą Stanisławem Czernikem. Wielki wpływ miała na niego lektura dzieł Stefana Żeromskiego i Juliana Tuwima[1]. W roku 1927 za kolportaż wydawanej przez irredentystów słowackich literatury został przez władze czeskie osadzony na 13 miesięcy w więzieniu w Ołomuńcu, gdzie zachorował na gruźlicę. Po zwolnieniu zajął się pracą dziennikarską. Związał się „Dziennikiem Polskim”, jedynym pismem codziennym mniejszości polskiej w Czechosłowacji. Po wybuchu II wojny światowej został w 1940 aresztowany i osadzony w więzieniu w Cieszynie. Po zwolnieniu przedostał się do Generalnej Guberni. Tam nawiązał łączność z podziemnym ruchem ludowym i jego prasą konspiracyjną (pismem „Wieś”, czasopismami „Odra-Nysa”, „Dziennik Powszechny”). W 1944 został ponownie aresztowany i osadzony w więzieniu na Montelupich w Krakowie.

Po wojnie powrócił w rodzinne strony. Brał udział w organizowaniu polskiego życia literackiego, z biegiem czasu jednak ograniczył się do pracy na Śląsku Cieszyńskim. Pod koniec 1949 roku został redaktorem naczelnym miesięcznika „Zwrot”[2], wydawanego przez Zarząd Główny Polskiego Związku Kulturalno-oświatowego w Czechosłowacji oraz przewodniczącym Sekcji Literacko-Artystycznej przy tymże związku. W 1959 został z powodów politycznych usunięty z zajmowanych stanowisk, a nawet pozbawiony członkostwa w PZKO. W 1959 podjął pracę jako robotnik w hucie trzynieckiej. Po wypadku drogowym przeszedł na rentę inwalidzką. Nie mając możności ogłoszenia czegokolwiek pozostał na uboczu życia literackiego. W 1968 ZG PZKO postanowił go zrehabilitować i przywrócić do praw członkowskich, co nastąpiło po śmierci Kubisza. Zmarł nagle 19 sierpnia 1968 w Czeskim Cieszynie na zawał serca, a jego śmierć w przeddzień interwencji wojsk Układu Warszawskiego w Czechosłowacji zmieniającej się w wyniku Praskiej Wiosny dla wielu Polaków z Zaolzia nabrała niemalże symbolicznego znaczenia[3]. Z żoną Walerią z Kraiczków miał syna Pawła i córkę Annę.

Twórczość

Paweł Kubisz jest określany jako poeta buntu, gniewu i rozterki, po części z charakteru oraz z doświadczeń życiowych. Z biegiem lat negatywne doświadczenia narastały, przez co stawał się coraz bardziej podejrzliwy i osamotniony. W swej twórczości w sposób sugestywny przedstawił społeczny i narodowy ucisk ludności Śląska Cieszyńskiego od czasów pańszczyźnianych po współczesność. Utwory częściowo pisane gwarą śląską są pełne gniewu i buntowniczego protestu przeciw krzywdzie i uciemiężeniu jednostki.

Wybrane publikacje

  • Kajdany i róże (Frysztat 1927) – tomik poezji
  • Przednówek (Czeski Cieszyn 1937, Łódź 1946) – zbiór wierszy
  • Pod Godulą w skałach skryte (Czeski Cieszyn 1948) – arkusz poetycki
  • Opowieść wydziedziczonych (Czeski Cieszyn 1949) – dramat poetycki
  • Rapsod o Oszeldzie (Czeski Cieszyn 1953) – poemat
  • Zaszuwierzóny świat (Ostrawa 1972) – zbiór opowiadań i legend
  • Aria z zaplutej trumny (niedokończona i niepublikowana)

Przypisy

  1. Kolektyw, Leksykon Polaków w Republice Czeskiej i Republice Słowackiej tom II s.228:IMPUO Opole 2012, 2012 .
  2. ZahradnikZ. Stanisław ZahradnikZ., Poprzednicy Zwrotu, Zwrot 5 – 6, 1999 .
  3. Krzysztof Nowak. 1968: Praska Wiosna i czołgi za Olzą. „Śląsk. Miesięcznik społeczno-kulturalny”. R. XIV, nr 7 (153), s. 14-18, lipiec 2008. Górnośląskie Towarzystwo Literackie w Katowicach. ISSN 1425-3917. (pol.). 

Bibliografia

  • Chlebowczyk J., Nad Olzą. Śląsk Cieszyński w wiekach XVIII, XIX i XX, Katowice 1971, s. 184
  • Słownik współczesnych pisarzy polskich, t. 2, Warszawa 1964
  • Sikora W. Pisarze Zaolzia, Czeski Cieszyn 1992
  • Martinek L. „Aria z zaplutej trumny“. O życiu i twórczości Pawła Kubisza. "Zwrot", 2017, nr 6, s. 46-47.
  • Martinek L. Paweł Kubisz kontra Piotr Bezrucz. O niektórych aspektach życia literackiego polskiej mniejszości narodowej w okresie międzywojennym. "Kwartalnik Opolski", 2006, nr 4, s. 13-28.

Linki zewnętrzne

  • https://web.archive.org/web/20090211213936/http://www.zaolzie.org/zaolziearchiwum/poezja/Kubisz/Marszruta.htm
  • http://www.worldcat.org/search?q=Pawe%C5%82+Kubisz&qt=owc_search
  • http://www.ipsb.nina.gov.pl/a/biografia/pawel-kubisz
  • http://zwrot.cz/2017/06/pawel-kubisz-poeta-buntu-i-gniewu/
  • ISNI: 0000000112192968
  • VIAF: 163386495
  • NKC: js2014819257
  • PLWABN: 9810554674505606
  • NUKAT: n00050145
  • WorldCat: viaf-163386495
  • PWN: 3928567