Parafia św. Wita w Rogoźnie

Parafia Świętego Wita
Kościół parafialny
Państwo	Polska
Siedziba	Rogoźno
Adres	ul. Kościelna 10 64-610 Rogoźno
Data powołania	XIII wiek

Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Archidiecezja	gnieźnieńska
Dekanat	rogoziński
Kościół	św. Wita w Rogoźnie
Filie	Kaplica pw. Świętego Maksymiliana Marii Kolbego w Gościejewie, Kaplica pw. Świętej Rodziny w Tarnowie

Proboszcz	ks. Jarosław Zimny

Wezwanie	św. Wita
Wspomnienie liturgiczne	św. Wita
Położenie na mapie Rogoźna
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Położenie na mapie powiatu obornickiego
Położenie na mapie gminy Rogoźno
52°45′13″N 17°00′15″E/52,753611 17,004167
Strona internetowa

Parafia Świętego Wita w Rogoźnie – rzymskokatolicka parafia w Rogoźnie, należy do dekanatu rogozińskiego archidiecezji gnieźnieńskiej. Powstała w XIII wieku. Obecny kościół wybudowany w 1526 w stylu gotyckim, restaurowany po pożarze w 1668.

Wzmiankowany w 1256, w kształcie obecnym wzniesiony w roku 1526 z fundacji Andrzeja Dołęgi – Kretkowskiego, starosty rogozińskiego. Kościół budowali: Marcin Mor i Mikołaj z Ostroroga.

Wezwanie kościoła (św.Wita) świadczy o średniowiecznym pochodzeniu kościoła. W tamtych czasach dla wybudowania kościoła potrzebne były relikwie. W tym przypadku, aby powstał kościół, potrzebne były relikwie św. Wita. Europejskie sanktuarium tego świętego w randze katedry znajduje się w Pradze. Strażnikami relikwii byli władcy Czescy – a więc rodzina żony Króla Mieszka I – Dobrawy. Można przypuszczać, że dzięki Dobrawie relikwie trafiły do Rogoźna, co umożliwiło powstanie tu kościoła. Pierwotnie, podobnie jak zamek obronny w Rogoźnie, był to kościół drewniany. Tak więc można przypuszczać, że kościół w Rogoźnie pochodzi z początków państwa polskiego. W szesnastym wieku szerzyła się moda budowy kościołów murowanych. Takie świątynie z uwagi na technikę wykonawczą początkowo budowli zakonnicy (np. Cystersi), ale od XV wieku takie budowle wznoszą także świeccy mistrzowie rzemiosła. Budowa kościoła była przedsięwzięciem długotrwałym i kosztownym. Podczas kariery murarskiej mistrz stawiał zapewne kilka kościołów. Najpierw pomagał innemu mistrzowi, potem sam budował, by na końcu doradzać swojemu następcy. Kształt świątyni zależał w dużej mierze od umiejętności budujących. Kościół w Rogoźnie nie należy do szczytów techniki murarskiej, ale zawiera wiele ciekawych i unikalnych elementów. Najtrudniejsze były sklepienia i ich zakończenia. Kościół rogoziński pierwotnie miał sklepienia gwiaździste i krzyżowe. Po przebudowie doszły sklepienia kolebkowe i płaskie, co oznacza, że można tu obecnie zobaczyć prawie wszystkie rodzaje sklepień. Ciekawym rozwiązaniem jest unikalny układ dwóch baszt, w których znajdują się schody na poddasze. Na uwagę zasługuje układ cegieł w murze. Rogoziński kościół ma w większości tzw. polski układ cegieł, który nie był zbyt popularny.

Kościół został odbudowany pod koniec XVII w po pożarze w 1608 i 1668 prawdopodobnie z fundacji Andrzeja Zebrzydowskiego, ówczesnego starosty Rogozińskiego i późniejszego wojewody inowrocławskiego. Z tego czasu pochodzi zakrystia i skarbiec późnogotycki. W tym okresie dobudowano także chór muzyczny i kościół wyposażono w organy. Kościół jest pseudobazylikowy o trzech nawach i mieści się w wymiarach współczesnej sali gimnastycznej 20x40 m. W nawie głównej i prezbiterium są sklepienie gwieździste, w nawach bocznych krzyżowe, w zakrystii i skarbcu – kolebkowe.

W łuku tęczowym krucyfiks z XVII w. W 1862 dobudowano kruchtę i tam jest sklepienie płaskie. Obecny wystrój wnętrza pochodzi z XVIII i XIX w. Warte zobaczenia są: neogotycki czteroskrzydłowy ołtarz główny z 1897 (prawdopodobnie adaptowany z innej świątyni), późnobarokowy ołtarz boczny (stiukowy) z herbem Radwan – Zebrzydowskich z ok. 1700, chrzcielnica gotycka z pierwszej połowy XV w. z enkolpionami z XII w, rzeźba Chrystusa Frasobliwego z XVI w. W kościele znajdują się dwie podobizny św. Wita: przy bocznym ołtarzu w srebrnej koszulce obraz odnowiony w 1919 i na ołtarzu głównym figura w towarzystwie św. Modesta i św. Krescencji.

Przy kościele znajduje się stylizowana grota Matki Boskiej i drewniana dzwonnica z lat 50. XX w. (jeden z dzwonów pochodzi z 1613). Parafia erygowana przed 1256. Odpust św. Wita (15.06) i Matki Bożej Różańcowej (7.10).