Pałac Prezydencki w Wilnie
 | Ten artykuł dotyczy pałacu w Wilnie. Zobacz też: pałac Prezydencki. |
 Pałac Prezydencki w Wilnie | |||
| Państwo |
| ||
|---|---|---|---|
| Okręg | |||
| Miejscowość | Wilno | ||
| Adres | pl. Szymona Dowkonta 3 | ||
| Typ budynku | pałac | ||
| Styl architektoniczny | klasycyzm | ||
| Architekt | Wasilij Stasow | ||
| Ważniejsze przebudowy | 1824–1834 | ||
Położenie na mapie Wilna  | |||
Położenie na mapie Litwy  | |||
 54°41′00,66″N 25°17′08,64″E/54,683517 25,285733 | |||
| |||
Pałac Prezydencki w Wilnie (lit. Prezidentūra, dawny Pałac Biskupi) – oficjalna rezydencja litewskiej głowy państwa mieszcząca się w obrębie wileńskiej Starówki przy S.Daukanto aikšte.
Historia
Historia obiektu sięga XIV wieku, gdy w miejscu nadanym przez księcia Jagiełłę murowany budynek wystawili wileńscy arcybiskupi. W okresie renesansu gmach wielokrotnie przebudowywano i rozbudowywano, biskupia rezydencja wzbogaciła się również o ogrody.
W XVIII wieku pałac dwukrotnie płonął (1737, 1738), po czym odbudował go architekt Wawrzyniec Gucewicz w stylu klasycystycznym. Po III rozbiorze posiadłość została przejęta przez rosyjskich carów – w 1796 roku na krótko zatrzymał się tu Paweł I.
W 1804 roku pałacyk odwiedził przyszły król Francji Ludwik XVIII, osiem lat później gościli tu zarówno Aleksander I, jak i Napoleon Bonaparte. Po wybuchu wojny francusko-rosyjskiej w 1812 roku zakwaterowano tu sztab armii francuskiej.
Po ponownym włączeniu Litwy w skład Rosji w 1813 roku, nastąpiła w latach 1824-1834 przebudowa budynku w stylu empire dokonana przez Wasilija Stasowa (prace nadzorował Karol Podczaszyński). W wówczas nadanym kształcie pałac przetrwał do dnia dzisiejszego. W XIX wieku rezydowali w nim generał-gubernatorzy litewscy, w tym Michaił Murawiew.
W 1918 roku budynek na krótko stał się siedzibą MSZ Litwy oraz agencji ELTA. W latach międzywojennych przebywał w nim generał Lucjan Żeligowski pełniący funkcję szefa Litwy Środkowej oraz bywał w nim marszałek Józef Piłsudski. W tym też okresie były w nim prowadzone prace konserwatorskie pod kierunkiem Stefana Narębskiego.
Po 1945 roku pałac służył wojsku radzieckiemu, umieszczono tu też m.in. galerie sztuki. Do 1991 roku mieścił się w nim Pałac Pracowników Kultury[1]. Po 1993 roku przeszedł na własność Kancelarii Prezydenta, a od 1997 roku jest oficjalną siedzibą głowy państwa litewskiego. Rezydowali tu Algirdas Brazauskas, Rolandas Paksas, jak i Valdas Adamkus.
Galeria
-
Pałac generał-gubernatora w latach 80. XIX w. -
Wewnętrzny dziedziniec pałacu -
Pałacowe ogrody -
Prezydenci Valdas Adamkus i George W. Bush podczas ceremonii powitalnej w 2002 roku
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Wilno Przewodnik, Przemysław Włodek, Oficyna Wydawnicza Rewasz
Linki zewnętrzne
- Archiwalne widoki pałacu w bibliotece Polona
- p
- d
- e
Architektura Wilna
- p
- d
- e
Dwory, pałace i zamki na Litwie
| Okręg kłajpedzki |
| ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Okręg kowieński |
| ||||||
| Okręg mariampolski |
| ||||||
| Okręg olicki |
| ||||||
| Okręg poniewieski |
| ||||||
| Okręg szawelski |
| ||||||
| Okręg tauroski |
| ||||||
| Okręg telszański |
| ||||||
| Okręg uciański |
| ||||||
| Okręg wileński |
|
