Pędnik azymutalny

Ten artykuł od 2020-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Pędnik azymutalny – pędnik okrętowy, w którym urządzeniem wytwarzającym siłę poruszającą jednostkę pływającą jest śruba zamocowana pod kadłubem statku na obracającym się (do 360°) wokół pionowej osi ramieniu.

Silnik napędzający pędnik azymutalny umieszczony jest wewnątrz kadłuba statku, a moc jest przekazywana śrubie za pośrednictwem przekładni.

Za odmianę pędnika azymutalnego zwykle uznaje się bardzo zbliżony w działaniu pędnik gondolowy, który od klasycznego pędnika azymutalnego różni się rodzajem i rozmieszczeniem silnika napędzającego pędnik. W pędniku gondolowym silnik jest elektryczny i jest umieszczony w gondoli, dzięki czemu może bezpośrednio napędzać śrubę. Silnik elektryczny czerpie energię z generatorów elektrycznych znajdujących się w siłowni. Jednak nie każdy pędnik gondolowy jest pędnikiem azymutalnym. Istnieją rozwiązania, w których gondola nie ma możliwości obracania się w osi pionowej. W takim przypadku pędnik gondolowy służy wyłącznie do napędu naprzód-wstecz i nie pełni funkcji steru.

Pędniki azymutalne polepszają manewrowość jednostki w stosunku do manewrowości oferowanej przez klasyczne stery. Dzięki temu często w portach i stoczniach nie potrzebują korzystać z usług holowników.