Pąsogłówka

Purpureicephalus spurius^[1]

(Kuhl, 1820)

Systematyka

Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

papugowe

Rodzina

papugi wschodnie

Podrodzina

damy

Plemię

Platycercini

Rodzaj

Purpureicephalus
Bonaparte, 1854

Gatunek

pąsogłówka

Synonimy

Psittacus spurius Kuhl, 1820^[2]
Platycercus pileatus Vigors, 1830^[2]
Purpureicephalus spurius carteri Mathews, 1915^[2]

Kategoria zagrożenia (CKGZ)^[3]

najmniejszej troski

Systematyka w Wikispecies

Multimedia w Wikimedia Commons

Pąsogłówka^[4] (Purpureicephalus spurius) – gatunek średniej wielkości ptaka z podrodziny dam (Loriinae) w obrębie rodziny papug wschodnich (Psittaculidae). Zamieszkuje południowo-zachodnie wybrzeże Australii. Nie jest zagrożony.

Systematyka

Pąsogłówka została opisana w 1820 roku przez Heinricha Kuhla, jako Psittacus spurius^[5], w oparciu o okaz złowiony w Albany w Australii Zachodniej przez ekspedycję Nicolasa Baudina z lat 1801–1803 i zdeponowany w Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu^[6]. Obecnie gatunek ten umieszczany jest w monotypowym rodzaju Purpureicephalus^[4]^[7]. Nie wyróżnia się podgatunków^[7].

Morfologia

Cała korona głowy karmazynowa; twarz i pokrywy uszne żółtawozielone; kark, grzbiet i pokrywy skrzydeł zielone; pióra lotne ciemne z pokrywami podskrzydłowymi i zewnętrznymi wstęgami w kolorze matowego błękitu; kuper i górne pokrywy ogona żółtawozielone; pióra boczne bladoniebieskie z białawym zakończeniem. Samice bardziej matowe; boki i pokrywy podogonowe zielone^[8].

Długość ciała 36 cm, masa ciała 98–156 g^[9].

Pożywienie

Głównie nasiona eukaliptusów i traw oraz pąki liści. Czasami drobne owady i ich larwy^[8].

Rozmnażanie

Okres lęgowy: najczęściej sierpień – grudzień.
Gniazdo: w wydrążonym pniu lub zagłębieniu wysoko na drzewie.
Jaja: zazwyczaj 4–7.
Wysiadywanie: około 20 dni^[8].

Status zagrożenia i ochrona

Gatunek pospolity, szeroko rozprzestrzeniony w swoim obszarze występowania. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje go za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). BirdLife International ocenia trend liczebności populacji jako wzrostowy, gdyż postępująca degradacja środowiska powoduje powstanie nowych, dogodnych dla tego gatunku siedlisk^[3].

Gatunek ten jest ujęty w II załączniku konwencji waszyngtońskiej (CITES)^[10].

Galeria

Pąsogłówka przy gnieździe
Pąsogłówka

Przypisy

↑ Purpureicephalus spurius, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b ^c Red-capped Parrot Purpureicephalus spurius (Kuhl, H 1820). Avibase – The World Bird Database. [dostęp 2022-11-16]. (ang.).
↑ ^a ^b Purpureicephalus spurius, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ ^a ^b Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Platycercini Selby, 1836 (Wersja: 2022-09-13). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2022-11-16].
↑ H. Kuhl. Conspectus Psittacorum.... „Nova acta physico-medica Academiae Caesareae Leopoldino-Carolinae Naturae Curiosum”. 10 (2), s. 52, 1820. (łac.).
↑ Species Purpureicephalus spurius (Kuhl, 1820). Australian Government – Department of Climate Change, Energy, the Environment and Water. [dostęp 2022-11-13]. (ang.).
↑ ^a ^b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v12.2). [dostęp 2022-11-18]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c HBW 1997 ↓, s. 375.
↑ N. Collar & P.F.D. Boesman: Red-capped Parrot (Purpureicephalus spurius), version 1.0. [w:] Birds of the World (red. J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D.A. Christie & E. de Juana) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2020. [dostęp 2022-11-18]. (ang.).
↑ Purpureicephalus spurius. [w:] Species+ [on-line]. UNEP-WCMC, CITES Secretariat. [dostęp 2022-11-18]. (ang.).

Bibliografia

Josep del Hoyo, Andrew Elliot, Jordi Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Volume IV Sandgrouse to Cuckoos. Barcelona: Lynx Edicions, 1997. ISBN 84-87334-22-9. (ang.).