Otoczna

Wikipedia:Weryfikowalność
Ten artykuł od 2013-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Otoczna
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

wrzesiński

Gmina

Września

Liczba ludności (2022)

271[2]

Strefa numeracyjna

61

Kod pocztowy

62-302[3]

Tablice rejestracyjne

PWR

SIMC

0598049

Położenie na mapie gminy Września
Mapa konturowa gminy Września, po prawej znajduje się punkt z opisem „Otoczna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Otoczna”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Otoczna”
Położenie na mapie powiatu wrzesińskiego
Mapa konturowa powiatu wrzesińskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Otoczna”
Ziemia52°19′56″N 17°41′53″E/52,332222 17,698056[1]
Multimedia w Wikimedia Commons
Widok dworu przed 1912

Otoczna – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wrzesińskim, w gminie Września.

Wieś szlachecka, własność wojewody płockiego Piotra Potulickiego, około 1580 leżała w powiecie gnieźnieńskim województwa kaliskiego[4]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.

We wsi jest przystanek kolejowy Otoczna.

Położenie

Otoczna położona jest na Równinie Wrzesińskiej, około 100 m n.p.m. w dorzeczu Warty, na północnym stoku doliny rzeczki Strugi. W tej części teren jest prawie płaski, ukształtowany przez lodowiec o czym świadczą tzw. oczka polodowcowe.

W dawnych wiekach teren zalesiony (Puszcza Mokowska). Obecnie tereny zadrzewione to: park podworski, plac po kościółku, resztki parku przy szkole z nielicznymi już okazami trójigliczni (nie występuje w Wielkopolsce zbyt często). Wzdłuż drogi do Sędziwojewa rośnie aleja lipowa posadzona na początku XX wieku oraz topole z lat 50. XX wieku. Przy drodze, na parkingu obok szkoły, rośnie „Dąb Tysiąclecia” posadzony w 1966 z okazji Tysiąclecia Państwa Polskiego. Pod jego korzeniami jest zakopana butelka z listą dzieci i nauczycieli, którzy towarzyszyli aktowi sadzenia tego dębu. Zaś na boisku przyszkolnym stoi, jedyny już, dąb weteran – posadzony około 1912. Towarzyszą mu drzewa posadzone w latach 1980–2002.

Wzdłuż dróg rosną drzewa posadzone w różnych okresach. Najczęściej są to klony jesionolistne. Natomiast drzewa owocowe z XIX w. zachowały się przy drodze do Chwałkowic i na nieutwardzonej drodze do Gutowa (Napoleonka). Dawniej rosły również przy drodze do Węgierek i Sędziwojewa. Z tych czasów pochodzą czereśnie rosnące, przy drodze za torami, w Węgierkach.

Historia

Wikipedia:Weryfikowalność
Tę sekcję należy dopracować:
od 2013-10 → zweryfikować treść i dodać przypisy,
→ poprawić styl – powinien być encyklopedyczny,
→ sformatować tekst (pomoc: podział na sekcje, tabele, wzory).

Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.

Pierwsza wzmianka historyczna o Otocznej pochodzi z 1452. 2 września 1452 roku Stanisław Ostroróg otrzymuje od Kazimierza Jagiellończyka wieczność – 20 łanów w lesie Moków. W roku 1476 za 3122 złote węgierskie Otocznę kupuje Dobrosław Ostroróg. Nowy podział dóbr otoczyńskich następuje w roku 1545. W 1580 roku przechodzi w ręce Potulickich. W XVII wieku należy do Łęckich i Skarbków. Kilkakrotnie niszczona przez Szwedów w latach 1655–1702. W XVIII w. własność Jana Bronisza-Wieniawa z hrabiów z Paradyża i Perusztejnu. Majątek ten nabył w 1705 hrabia Ignacy Nazary Bronisz od hrabiego Skarbka. Był on dzierżawiony między innymi przez ostatniego polskiego landrata, Moszczeńskiego[potrzebny przypis]. Dwór zbudowany został w 1653 przez nieznanego architekta, kaplica natomiast pochodzi z XV wieku i mieści w swych podziemiach groby familijne. Marszałek Napoleona I-go, generał Davoust, stał tutaj w pochodzie na Moskwę ze sztabem i świtą w kwaterze Krewny Grabskich, właścicieli Bieganowa.[5] Portret Bronisza namalowany był nad wejściem do zakrystii w spalonym drewnianym kościółku w Bieganowie.

Na początku XX w. Otoczna należała do przodujących folwarków. Tu pojawiła się jedna z pierwszych lokomobil w powiecie wrzesińskim oraz rozwijały się, sprowadzone z zagranicy, nowe rasy bydła. Później, w latach trzydziestych, majątek podupadł i dostał się pod zarząd komisaryczny (Ustawa sejmowa z 1932 roku). Broniszowie gospodarowali majątkiem do 1939 roku. Później wysiedleni przez Niemców[6].

Do najważniejszych wydarzeń w dziejach wsi należy: pobudowanie pierwszego kościoła około 1455 (spłonął w nocy z 1 na 2 listopada 1938); utrzymanie majątku w polskich rękach w okresie rozbiorowym; zbudowanie linii kolejowej Poznań – Strzałkowo w XIX w. i postawienie budynku stacji; zbudowanie nowej szkoły w 1912; istnienie obozu pracy w czasie II wojny światowej; powstanie szkoły zbiorczej w 1972, powstanie gimnazjum w 2003.

W 1919 do Otoczonej przybył Witold Jan Mościcki – ziemianin, działacz patriotyczny, najstarszy brat prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Ignacego Mościckiego. Zamieszkał w majątku męża swojej córki Stefanii – Zbigniewa Bronisza z Broniszewic herbu Wieniawa. W związku z jego pobytem w Otocznej w miejscowości gościł Prezydent RP Ignacy Mościcki.


Przypisy

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 95809
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06] .
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 910 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
  4. Atlas historyczny Polski. Wielkopolska w drugiej połowie XVI wieku. Część II. Komentarz. Indeksy, Warszawa 2017, s. 251.
  5. Zapis z kronik rodzinnych Broniszów.
  6. Dworzaczek, Teczki Dworzaczka, 2010 .
  • p
  • d
  • e
Gmina Września
Miasta
Sołectwa
Miejscowość niesołeckie