Olejek tymiankowy

Ten artykuł od 2010-10 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Olejek tymiankowy (farm. Thymi aetheroleum) – olejek eteryczny otrzymany przez destylację z parą wodną świeżych, kwitnących części nadziemnych Thymus vulgaris, Thymus zygis lub mieszaniny obydwu związków^[1].

Olejek tymiankowy to bezbarwna, czerwonawa lub żółta ciecz o silnym aromatycznym zapachu przypominającym tymol. Głównym składnikiem olejku jest tymol (do 55%). Oprócz tego olejek zawiera cymen (15–28%), linalol (4–6,5%) i karwakrol (1–4%)^[1].

Olejek ma wiele zastosowań: antyseptyczne, dezynfekcyjne, przeciwgrzybicze, przeciwbakteryjne, przeciwrobacze, przeciwroztoczowe, odwaniające, przeciwgnilne, drażniące, rozgrzewające, pobudzające wydzielanie soków trawiennych, silnie żółciopędne, moczopędne, hamujące ośrodek i odruch kaszlu. Pobudza miesiączkowanie, działa przeciwbólowo np. przy reumatyzmie i artretyzmie.
W dużych dawkach poraża ośrodkowy układ nerwowy. Wcierany w skórę powoduje przekrwienie i rozgrzanie. Przy przedawkowaniu uszkadza narządy miąższowe i powoduje śpiączkę. Nie należy wcierać w skórę nierozcieńczonego olejku.

Stosuje się do: masażu, kąpieli i inhalacji (kominki aromaterapeutyczne).

Przeciwwskazania: pierwsze miesiące ciąży, nadciśnienie.