Odwrotna transformata Laplace’a

Odwrotna transformata Laplace’a funkcji F ( s ) {\displaystyle F(s)} – funkcja f ( t ) , {\displaystyle f(t),} która posiada następującą własność:

L { f ( t ) } = F ( s ) , {\displaystyle {\mathcal {L}}\left\{f(t)\right\}=F(s),}

gdzie L {\displaystyle {\mathcal {L}}} jest transformatą Laplace’a. Odwrotną transformację Laplace’a zapisuje się często w postaci:

f ( t ) = L 1 { F ( s ) } . {\displaystyle f(t)={\mathcal {L}}^{-1}\left\{F(s)\right\}.}

Transformata Laplace’a i odwrotna transformata Laplace’a mają wiele użytecznych właściwości dla systemów liniowych.

Odwrotną transformatę Laplace’a otrzymuje się wykonując następujące całkowanie w polu zespolonym:

f ( t ) = 1 2 π i c i c + i F ( s ) e s t d s , t > 0 , {\displaystyle f(t)={\frac {1}{2\pi i}}\int \limits _{c-i\infty }^{c+i\infty }F(s)\,e^{st}\,ds,\quad t>0,}

gdzie liczbę rzeczywistą c {\displaystyle c} dobiera się tak, aby wszystkie punkty osobliwe funkcji podcałkowej leżały po lewej stronie prostej R e { s } = c . {\displaystyle \mathrm {Re} \{s\}=c.}

Niekiedy w literaturze przedmiotu używa się także określenia odwrotna transformata Mellina lub odwrotna transformata Mellina-Bromwicha.

Zobacz też

  • analiza zespolona

Bibliografia

  • A.D. Polyanin, A.V. Manzhirov, Handbook of Integral Equations, CRC Press, Boca Raton 1998, ISBN 0-8493-2876-4.
  • Tables of Integral Transforms at EqWorld: The World of Mathematical Equations.
  • p
  • d
  • e
Transformaty
transformacje całkowe
  • transformacja falkowa
  • transformacja Fouriera
  • transformacja Hilberta
  • transformata Laplace’a
  • transformacja Legendre’a (całkowa)
  • transformacja Mellina
  • transformacja Radona
inne transformacje
w rachunku prawdopodobieństwa