Obłóg

Ten artykuł od 2017-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Obłóg – cienki płat drewna (rodzaj forniru) używany przy produkcji płyt stolarskich. Używa się go także jako podkład pod okleinę przy produkcji mebli oraz do profilowania dużych powierzchni drewnianych, które pod wpływem „pracy” drewna odkształcają się. Kładzie się go wtedy poprzecznie do słoi drewna lub, jeżeli płyta jest klejona z kilku desek, to poprzecznie do miejsc klejonych, a następnie pokrywa estetycznym fornirem.

Obłóg powstaje najczęściej w wyniku skrawania obwodowego. Wytwarza się go z drewna miękkiego. Grubość obłogów to najczęściej od 1 do 3 mm.

Obłóg jest wykorzystywany m.in. do budowania jachtów żaglowych^[1]. W tej technologii były budowane m.in. jachty klasy korsar.