Nitka zabezpieczająca

Ten artykuł od 2021-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Nitka zabezpieczająca, zwana również paskiem zabezpieczającym, to zabezpieczenie druku wprowadzane podczas produkcji papieru. Może być całkowicie umieszczona w strukturze papieru lub pojawiać się na jego powierzchni w ściśle określonych miejscach (tzw. nitka okienkowa). Nitka często jest metalizowana, choć bywa też kolorowa, pokrywana mikrodrukiem, czasem świeci w promieniach UV, zawiera domeny magnetyczne itd. Nitki zabezpieczające bywają stosowane jako zabezpieczenie banknotów od lat 70. XX w. Nitka zabezpieczająca wpuszczona w papier w sposób ciągły występuje np. w banknotach polskich, czy dolarach amerykańskich emitowanych od 1990 roku. Wpuszczona w sposób okienkowy lub jako fastryga stosowana jest np. w banknotach szwajcarskich lub w banknotach Wielkiej Brytanii. Nitka stanowi jedno z popularniejszych zabezpieczeń banknotów.