Niebieska Turnia

Niebieska Turnia (niem. Mittlerer Seealmturm, słow. Nebeská veža, węg. Niebieska-torony[1]) – wznosząca się na wysokość 2262 m turnia we wschodniej grani Świnicy, oddzielona od Gąsienicowej Turni Niebieską Przełączką Wyżnią, a od Zawratowej Turni Niebieską Przełęczą[2]. Jej północne stoki opadają do Mylnej Kotlinki w najwyższym piętrze Doliny Zielonej Gąsienicowej, zaś południowe do polodowcowego kotła Dolinki pod Kołem (górne piętro Doliny Pięciu Stawów Polskich). Górna część tych stoków, zarówno z południowej, jak i północnej strony, to strome ściany, w których znajdują się drogi wspinaczkowe. Turnia jest trudno dostępna (najłatwiej od strony zachodniej z Niebieskiej Przełączki Wyżniej w 10 min), lecz dość często odwiedzana przez taterników[3]. Od strony wschodniej podcięta jest uskokiem o wysokości prawie 40 m, zazwyczaj pokonuje się go przez zjazd na linie[4].

Nazwa turni pochodzi nie od barwy skał, lecz od góralskiego nazwiska Niebies[3].

Pierwsze wejścia:

  • latem: Zofia Kordysówna, Zygmunt Klemensiewicz i Roman Kordys 19 sierpnia 1907 r.
  • zimą: Marek Korowicz, Adam Sokołowski, Marian Sokołowski 9 kwietnia 1924 r.[5]

Z południowych stoków opada żleb. Przecina go, sporo poniżej wierzchołka Niebieskiej Turni czerwony szlak turystyczny z Kasprowego Wierchu na Zawrat[2].

21 maja 2018 doszło do obrywu skalnego z Niebieskiej Turni, w wyniku czego na odcinku około 30 metrów zniszczony został fragment czerwonego szlaku turystycznego między Świnicą a Zawratem. Trasa została zamknięta do odwołania[6][7].

  • Widok z Kościelca
    Widok z Kościelca
  • Widok z Gładkiej Przełęczy
  • Widok z Kościelca
    Widok z Kościelca
  • Widok z Orlej Perci. Od lewej; Świnica, Niebieska Turnia, Zawratowa Turnia
    Widok z Orlej Perci. Od lewej; Świnica, Niebieska Turnia, Zawratowa Turnia
Zobacz multimedia związane z tematem: Niebieska Turnia

Przypisy

  1. Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2016-03-20] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24] .
  2. a b Orla Perć. Mapa 1:5000, Kraków: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005, ISBN 83-87873-42-X .
  3. a b ZofiaZ. Radwańska-Paryska ZofiaZ., Witold HenrykW.H. Paryski Witold HenrykW.H., Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1 .
  4. Górska Gazeta Internetowa. Świnica [online] [dostęp 2009-08-12] [zarchiwizowane z adresu 2017-03-01] .
  5. Witold HenrykW.H. Paryski Witold HenrykW.H., Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Liliowe – Mały Kościelec, t. 1, Warszawa: Sport i Turystyka, 1951 .
  6. Czerwony szlak ze Świnicy na Zawrat zamknięty. Oderwała się skała [online] .
  7. Przewodnik tatrzański: To groźna sytuacja, skalnych obrywów może być w Tatrach więcej [online] .
  • p
  • d
  • e
Wschodnia grań Świnicy – odcinek od Świnicy do Krzyżnego