Nicola Guidi di Bagno
| Kardynał prezbiter | |
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 1583 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 27 sierpnia 1663 |
| Nuncjusz apostolski we Francji | |
| Okres sprawowania | 1644–1656 |
| Wyznanie | katolicyzm |
| Kościół | |
| Sakra biskupia | 29 marca 1644 |
| Kreacja kardynalska | 9 kwietnia 1657 |
| Kościół tytularny | |
| Data konsekracji | 29 marca 1647 | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | Antonio Marcello Barberini | ||||||||||
| Współkonsekratorzy | Celso Zani | ||||||||||
| |||||||||||
Nicola Guido di Bagno (ur. w 1583 w Mantui, zm. 27 sierpnia 1663 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się w 1583 roku w Mantui, jako syn Fabrizia Guidi di Bagno i Laury Colonny (jego bratem był Giovanni Francesco Guidi di Bagno)[1]. Studiował fizykę, a następnie poślubił Teodorę Gonzagę i rozpoczął karierę wojskową[1]. Po śmierci żony, porzucił militarię i wstąpił do stanu duchownego[1]. Około 1644 roku został nuncjuszem w Toskanii[1]. 15 marca 1644 roku został wybrany tytularnym arcybiskupem Aten, a dwa tygodnie później przyjął sakrę[2]. W latach 1644–1656 pełnił funkcję nuncjusza we Francji[2]. 9 kwietnia 1657 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Sant’Eusebio[2]. W tym samym roku został arcybiskupem ad personam Senigallii, jednak w 1659 roku zrezygnował z zarządzania diecezją[2]. Zmarł 27 sierpnia 1663 roku w Rzymie[1].
Przypisy
Kontrola autorytatywna (osoba):
