Newa Sankt Petersburg
| Pełna nazwa | Спортивный мотоциклетный клуб "НЕВА - СПИДВЕЙ" Санкт-Петербург |
|---|---|
| Data założenia | 1962 |
| Liga | Radziecka liga żużlowa (1962-1990), Fińska liga żużlowa (1994-2002), |
| Państwo |
|
| Adres | ulica Watutina 17i, komnata 29, 195009 Sankt Petersburg |
| Stadion | brak, dawniej Mototrek DOSAAF |
| Prezes | Michaił Popow |
| Strona internetowa | |
Newa Sankt Petersburg – rosyjski klub żużlowy z Petersburga. Dwukrotny drużynowy mistrz Związku Radzieckiego w latach 1966 i 1971. Drużynowy mistrz Finlandii w sezonie 2000.
Historia
W okresie Związku Radzieckiego (do 1991)
Dzieje żużla w Leningradzie sięgają 1956 roku, kiedy to z inicjatywy Władimira Karniejewa, działacza federacji motocyklowej Rosyjskiej FSRR, na bieżni stadionu im. Kirowa odbyły się pokazowe zawody motocyklowe. Karniejew brał też udział w projektowaniu leningradzkiego motodromu DOSAAF i był organizatorem pierwszych zawodów żużlowych w Związku Radzieckim Odbyły się one w dniach 10-12 czerwca 1958 roku na moskiewskim Stadionie Łużniki. W gronie motocyklistów zaproszonych na te zawody znalazło się trzech przedstawicieli Leningradu: Andriej Dieżynow, Gienrich Lemberg i Jurij Bugrow. Po trzech dniach zawodów indywidualnych najlepiej wypadł Dieżynow, zajmując w klasyfikacji 3. miejsce[1].
Rok później w 1959 roku, odbyły się pierwsze indywidualne mistrzostwa ZSRR na żużlu. W finale rozgrywanym w Ufie, wystąpiło 2 zawodników w Leningradu, Andriej Dieżynow zajął 4. miejsce, Jurij Bugrow był ósmy[2].
W 1962 roku pierwszy raz zorganizowano rozgrywki o drużynowe mistrzostwo kraju. Wystąpiła w nich drużyna Newy, zajmując 10. miejsce spośród 16 drużyn.
Pod koniec 1963 roku ukończono budowę stadionu "Mototrek", położonego na obrzeżach największego miejskiego parku - Sosnowki. Obiekt służący rozgrywaniu zawodów żużlowych i wyścigów na lodzie został otwarty 11 stycznia 1964r.[3]
W 1964 roku dzięki dużej ilości zawodników w sekcji udało się zorganizować 16-osobowe Indywidualne Mistrzostwa Leningradu. Zwyciężył w nich Anatolij Biełkin, kolejne miejsca na podium zajęli Władimir Kanunnikow i Gienrich Lemberg. Zimą 1965 roku zorganizowano mistrzostwa miasta w wyścigach na lodzie. Tu triumf odniósł Władimir Kanunnikow przed Reino Viidasem z Tallinna i Anatolijem Biełkinem. W latach 1965-1967 klub posiadał drugą drużynę występującą pod nazwą "Bałtika"[4].
Drużynowe mistrzostwo Związku Radzieckiego w sezonie 1966 padło łupem leningradzkiej Newy, dzięki zwycięstwu we wszystkich spotkaniach ligowych. Zawodnikami złotej drużyny byli: Giennadij Wiunow, Władimir Smirnow, Anatolij Biełkin, Władimir Kanunnikow i Gienrich Lemberg[5].
Newa jako pierwszy klub żużlowy w Związku Radzieckim rozgrywała mecze przeciwko zespołom ligi brytyjskiej. W latach 1967-1972 jej rywalami byli Belle Vue Aces z Manchesteru, Exeter Falcons, Poole Pirates i Ipswich Witches[6][7].
| Data | Gospodarz | Wynik | Gość |
|---|---|---|---|
| 7 października 1967 | Newa Leningrad | 61:47 | Belle Vue Aces |
| 27 lipca 1968 | Belle Vue Aces | 47:30 | Newa Leningrad |
| 11 października 1969 | Newa Leningrad | 40:38 | Belle Vue Aces |
| 13 czerwca 1970 | Belle Vue Aces | 50:32 | Newa Leningrad |
| 15 czerwca 1970 | Exeter Falcons | 47:31 | Newa Leningrad |
| 14 października 1971 | Newa Leningrad | 36:42 | Belle Vue Aces |
| 10 czerwca 1972 | Belle Vue Aces | 41:37 | Newa Leningrad |
| 12 czerwca 1972 | Exeter Falcons | 45:33 | Newa Leningrad |
| 14 czerwca 1972 | Poole Pirates | 44:33 | Newa Leningrad |
| 15 czerwca 1972 | Ipswich Witches | 43:35 | Newa Leningrad |
Wyniki w lidze radzieckiej
| Wyniki Newy Leningrad w lidze radzieckiej | ||
|---|---|---|
| ||
We współczesnej Rosji (od 1992)
W latach 1992 i 1993 klub był uczestnikiem rozgrywek o Trofeum Krajów Bałtyckich i Puchar Bałtyku, rywalami Newy były zespoły z Białorusi (Witebsk), Estonii, Łotwy i Ukrainy[8].
Z powodu mniejszych odległości między klubami i dość wysokim poziomem rozgrywek kierownictwo klubu zdecydowało o przystąpieniu do rozgrywek ligowych w Finlandii. Od sezonu 1994 Newa rozpoczęła występy w lidze fińskiej od niższej klasy rozgrywkowej (I Divisioona), a w 1995 uzyskała awans do SM-liigi. Sezon 1996 zakończył się spadkiem, jednak już rok później zawodnikom z Sankt Petersburga znów udało się awansować do najwyższej klasy rozgrywkowej. Najlepszy zawodnikiem Newy w sezonie 1997 był Łotysz Vladimirs Voronkovs. W kolejnych sezonach inni łotewscy zawodnicy, tacy jak Nikolajs Kokins, Aleksandrs Biznia, czy Andrejs Koroļevs stanowili o sile petersburskiego zespołu. W latach 1998-2002 Newa nie schodziła z podium ligi fińskiej - trzykrotnie zdobyła tytuł II wicemistrza (1998, 1999, 2001), raz tytuł wicemistrza (2002), a w 2000 wywalczyła tytuł mistrza Finlandii[9]. Pomimo sukcesów klubu, pogarszający się stan stadionu spowodował jego zamknięcie w 2001 roku, a ostatnie zawody rozegrano w dniach 15 lipca były to Otwarte Mistrzostwa Sankt-Petersburga. W sezonie 2002 "domowe" rundy ligi fińskiej rozgrywano na stadionie w Spīdveja centrs w Dyneburgu na Łotwie.
starty w lidze fińskiej
| Sezon | Liga | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 1994 | I Divisioona | 1 | (w tym sezonie jako Pietari Rosja) |
| 1995 | I Divisioona | 1 | awans do ekstraklasy (od tego sezonu jako Neva Bravo Pietari St. Petersburg) |
| 1996 | SM Liiga | 7 | spadek |
| 1997 | I Divisioona Italohko | 1 | awans do ekstraklasy (od tego sezonu jako Neva Bravo St. Petersburg) |
| 1998 | SM Liiga | 3 | |
| 1999 | SM Liiga | 3 | (od tego sezonu jako Neva St. Petersburg) |
| 2000 | SM Liiga | 1 | |
| 2001 | SM Liiga | 3 | |
| 2002 | SM Liiga | 2 |
W 2003 dotychczasowy właściciel klubu Andriej Sawin, późniejszy wieloletni menedżer żużlowej reprezentacji Rosji, sprzedał klub małżeństwu pedagogów i instruktorów sportów motorowych Michaiłowi Popowowi i Galinie Wakulenko. Przekształcili oni Newę w sekcję sportów motorowych przy Petersburskim Miejskim Centrum Twórczości Technicznej Młodzieży. Wiodącą sekcją stał się motokross, natomiast z powodu braku własnego toru żużlowego, treningi w tej dyscyplinie odbywały się na obiektach w Finlandii. Po raz pierwszy w rosyjskich rozgrywkach ligowych Newa pojawiła się w sezonie 2017, jako uczestnik Pierwoj ligi. W barwach klubu wystąpili Rusłan Biktimirow, Danił Zełenskij i Siergiej Sorokin, którzy zajęli 3. miejsce na torze w Saławacie[10]. Rezultat ten został poprawiony rok później - Biktimirow i Zełenskij zajęli 2. miejsce[11]. W tym samym sezonie Newa przystąpiła do nowych rozgrywek Baltic Speedway League, której celem jest rozwój dyscypliny w krajach położonych na wschodnich wybrzeżach Bałtyku. Drużyna w końcowej klasyfikacji zajęła 5. miejsce. W 2019 roku Newa osiągnęła ten sam rezultat, a sukces indywidualny osiągnął Nikita Zubariew, zdobywając tytuł indywidualnego wicemistrza ligi bałtyckiej, w zawodach rozgrywanych na torze w Varkaus[12]. W sezonie 2020 Newa również miała uczestniczyć w rozgrywkach, ale nie przystąpiła do nich z powodu ograniczeń wjazdowych związanych z epidemią COVID-19[13]
| Wyniki Newy Sankt Petersburg w Baltic Speedway League | ||
|---|---|---|
Kadra drużyny
Skład zgłoszony do rozgrywek Baltic Speedway League w sezonie 2020[14].
| Kat. | Żużlowiec |
|---|---|
| 500cm³ |  Rusłan Biktimirow |
| 500cm³ | Siergiej Sorokin |
| 500cm³ | Danił Zełenskij |
| 500cm³ | Nikita Zubariew |
| 125-500cm³ | Jurij Kazancew |
| 125cm³ | Aleksandr Rezjapkin |
Przypisy
- ↑ 50 lat temu odbyły się pierwsze zawody żużlowe w ZSRR. bashinform.ru. [dostęp 2020-09-19]. (ros.).
- ↑ IM ZSRR. historyspeedway.nstrefa.pl. [dostęp 2020-09-19]. (pol.).
- ↑ Mototrek Sankt Petersburg. vk.com. [dostęp 2020-09-19]. (ros.).
- ↑ Sezon 1965. russpeedway.info. [dostęp 2020-09-19]. (ros.).
- ↑ Zwycięski skład Newy Leningrad. russpeedway.info. [dostęp 2020-09-19]. (ros.).
- ↑ Wyniki meczów z zespołami ligi brytyjskiej. vk.com. [dostęp 2020-09-19]. (ros.).
- ↑ Wyniki meczów z tournee po Wielkiej Brytanii w 1972 roku. speedwaygb.co.uk. [dostęp 2020-09-19]. (ang.).
- ↑ Rozgrywki o Trofeum Krajów Bałtyckich i Puchar Bałtyku. russpeedway.info. [dostęp 2020-09-16]. (ros.).
- ↑ DM Finlandii. historyspeedway.nstrefa.pl. [dostęp 2020-09-19]. (pol.).
- ↑ Wyniki finału Pierwoj ligi 2017. sportowefakty.wp.pl. [dostęp 2020-09-19]. (pol.).
- ↑ Wyniki finału Pierwoj ligi 2018. sportowefakty.wp.pl. [dostęp 2020-09-19]. (pol.).
- ↑ Wyniki IM Ligi Bałtyckiej 2019. eisspeedway.blogspot.com. [dostęp 2020-09-15]. (ang.).
- ↑ Informacja o nieprzystąpieniu do rozgrywek w sezonie 2020. vk.com. [dostęp 2020-09-22]. (ros.).
- ↑ Kadra na sezon 2020. vk.com. [dostęp 2020-09-22]. (ros.).
