Nando De Colo

Nando De Colo
Ilustracja
#19 Fenerbahce Stambuł
rzucający obrońca/rozgrywający
Data i miejsce urodzenia

23 czerwca 1987
Sainte Catherine

Obywatelstwo

francuskie / portugalskie

Wzrost

196 cm

Masa ciała

91 kg

Kariera
Aktywność

od 2006

Draft

2009, numer: 53
San Antonio Spurs

Kariera klubowa
Lata Kluby Wyst.
2006–2009 Cholet Basket (Francja)
2009–2012 Valencia BC (Hiszpania)
2012–2014 San Antonio Spurs
2012–2014 →Austin Toros (D-League)
2014 Toronto Raptors
2014–2019 CSKA Moskwa (Rosja)
od 2019 Fenerbahce Stambuł (Turcja)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst.
2007  Francja U–20
od 2009  Francja
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
srebro Tokio 2020 koszykówka
Mistrzostwa Świata
brąz Chiny 2019 Koszykówka
Mistrzostwa Europy
złoto Słowenia 2013 koszykówka
srebro Litwa 2011 koszykówka
brąz Chorwacja, Francja, Łotwa, Niemcy 2015 koszykówka

Nando De Colo (ur. 23 czerwca 1987 w Sainte Catherine) – francuski koszykarz, występujący na pozycji rozgrywającego lub rzucającego obrońcy, reprezentant Francji, obecnie zawodnik Fenerbahce Stambuł.

Uznany MVP meczu gwiazd 2008 ligi francuskiej[1]. Został wybrany z numerem 53 w drugiej rundzie Draftu NBA 2009 przez San Antonio Spurs, lecz pozostał w Europie, podpisując kontrakt z Pamesa Valencia latem 2009.

Przed sezonem 2012/13 zdecydował się na przejście do NBA i podpisał kontrakt z San Antonio Spurs[2].

20 lutego 2014 De Colo został wytransferowany do Toronto Raptors w zamian za Austina Daye’a[3].

5lipca 2019 został zawodnikiem tureckiego Fenerbahçe SK[4].

Osiągnięcia

Stan na 9 sierpnia 2021, na podstawie[5][6][7], o ile nie zaznaczono inaczej.

Zespołowe

Indywidualne

Reprezentacja

Przypisy

  1. EuroBasket 2009. [dostęp 2009-09-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-12)].
  2. Mikołaj Wanago: Spurs już odmładzają skład. ZkrainyNBA.com, 3 czerwca 2012. [dostęp 2012-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 października 2012)]. (pol.).
  3. Spurs deal De Colo to Raptors for Daye. nba.com. [dostęp 2014-03-27]. (ang.).
  4. Nando De Colo (ex CSKA) signs at Fenerbahce. eurobasket.com. [dostęp 2014-03-27]. (ang.).
  5. Nando De Colo – realgm.com. realgm.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  6. Nando De Colo – euroleague.net. euroleague.net. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  7. Profil na archive.fiba.com. archive.fiba.com. [dostęp 2017-09-18]. (ang.).
  8. Euroliga: Wygrana CSKA - thriller w finale. sport.tvp.pl. [dostęp 2016-05-16]. (pol.).
  9. CSKA Moscow is the 2019 EuroLeague champion. euroleague.net. [dostęp 2019-05-19]. (ang.).
  10. NBA Championships: Year by Year Champions. landofbasketball.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  11. France Un Moerman monstrueux (40 points) termine MVP du All-Star Game. bebasket.fr. [dostęp 2014-07-02]. (fr.).
  12. All-Euroleague First and Second Teams announced. euroleague.net. [dostęp 2016-05-15]. (ang.).
  13. 2018-19 All-EuroLeague Second Team presented by 7DAYS. euroleague.net. [dostęp 2019-05-19]. (ang.).
  14. 2010-20 All-Decade Team: Nando De Colo. euroleague.net. [dostęp 2021-06-22]. (ang.).
  15. VTB United League All-Star Game 2017 Rosters. eurobasket.com. [dostęp 2019-02-28]. (ang.).
  16. Monia, Strebkov, Lasme and Hilliard Receive All-Star Game Wild Cards. vtb-league.com. [dostęp 2018-01-27]. (ang.).
  17. VTB United League All-Star Game 2019 Rosters. eurobasket.com. [dostęp 2019-02-28]. (ang.).
  18. Red Team outscore White Team in 2020 All Star Game. eurobasket.com. [dostęp 2020-01-20]. (ang.).
  19. Golden, again: US beats France 87-82 for Tokyo title. apnews.com. [dostęp 2021-08-09]. (ang.).
  20. 2016 Olympic Games Tournament for Men Statistics Leaders – Free Throw Shooting %. fiba.basketball. [dostęp 2020-05-28]. (pol.).
  21. Players Statistics - Tokyo 2020 Men's Olympic Basketball Tournament. fiba.basketball. [dostęp 2022-01-16]. (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Profil na nba.com (ang.)
  • Statystyki z NBA na basketball-reference.com (ang.)
  • Profil na eurobasket.com (ang.)
  • Profil na draftexpress.com (ang.)
  • Profil na acb.com (hiszp.)
  • Profil na espn.go.com (ang.)
  • Profil na cskabasket.com (ang.)
  • Profil na sports.yahoo.com (ang.)
  • Profil na rotoworld.com (ang.)
  • Profil na nbadraft.net (ang.)
  • Profil na foxsports.com (ang.)
  • p
  • d
  • e
Pierwsza runda
Druga runda
  • p
  • d
  • e
  1. Nie przyznano
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
MVP
(bez podziału)
Zagraniczny MVP
  • 1983: Murhpy
  • 1984: Murhpy
  • 1985: Murhpy
  • 1986: Figaro
  • 1987: Varner
  • 1988: Collins
  • 1989: Collins
  • 1990: Collins
  • 1991: Brooks
  • 1992: Brooks
  • 1993: Young
  • 1994: Young
  • 1995: Rivers
  • 1996: Rudd
  • 1997: Rudd
  • 1998: McCullough
  • 1999: Jennings
  • 2000: Brown
  • 2001: Edwards
  • 2002: Esteller
  • 2003: Hill
  • 2004: Hughes
  • 2005: Guice
  • 2006: Rowe
  • 2007: Spencer
  • 2008: Salyers
  • 2009: Nichols
  • 2010: Greer
  • 2011: Mejia
  • 2012: Schilb
  • 2013: Buycks
  • 2014: Falker
Krajowy MVP
Zawodnik roku
  1. Nie przyznano nagrody z powodu przerwania rozgrywek na skutek pandemii COVID-19.
  • p
  • d
  • e
  • 1987: Smith
  • 1988: Warner
  • 1989: Warner
  • 1990: Smith
  • 1991: Vargas
  • 1992: Occansey
  • 1993: Bilba
  • 1994: Dubuisson
  • 1995: Rivers
  • 1996: White
  • 1997: Risacher
  • 1998: McCullough
  • 1999: Hill
  • 2000: Jackson i Bilba
  • 2001: Radulović
  • 2002: Lukovski
  • 2003: Julian
  • 2004: Sy
  • 2005: Wesson
  • 2006: Spencer
  • 2007: De Colo
  • 2008: Sciarra
  • 2009: Tchicamboud
  • 2010: Jefferson
  • 2011: Sy
  • 2012: Buycks
  • 2013: Boungou Colo
  • 2014: Moerman
  • 2015: Albicy
  • 2016: Roberson
  • 2017: Sy
  • 2018: Konaté
  • 2019: Buckner
  • 2020–2021: bd
  • 2022: Taylor
  • p
  • d
  • e
Laureaci nagrody – Największy postęp LNB Pro A
  • p
  • d
  • e
MVP Pucharu Liderów Francji
  • 2006: Campbell
  • 2007: Salyers
  • 2008: De Colo
  • 2009: Bluthenthal
  • 2010: Lukauskis
  • 2011: Bokolo
  • 2012: Schilb
  • 2013: Vaty
  • 2014: Batista
  • 2015: Diot
  • 2016: Shuler
  • 2017: Hładyr
  • 2018: Cooper
  • 2019: Eddie
  • p
  • d
  • e
MVP Final Four Euroligi
  • * – oznacza MVP Final Four Suproligi
  • p
  • d
  • e
Zdobywcy nagrody EuroligiAlphonso Ford Trophy
  1. Nie przyznano
  • p
  • d
  • e
  • ^ – oznacza najlepszego strzelca Suproligi
  • p
  • d
  • e
Liderzy strzelców finałów Euroligi
Okres sprzed
Final Four
1958–1987
Okres
Final Four
od 1988
  • ^ – oznacza najlepszego strzelca Suproligi
  • p
  • d
  • e
Liderzy igrzysk olimpijskich w skuteczności rzutów wolnych
  • Statystyki notowane od 1952.
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
Reprezentacja Francji na mistrzostwa świata w koszykówce mężczyzn 2023

Francja