Most kolejowy nad starym Kanałem Bydgoskim
Widok ze ścieżki nad Kanałem Bydgoskim | |||
Państwo | Polska | ||
---|---|---|---|
Miejscowość | Bydgoszcz | ||
Podstawowe dane | |||
Przeszkoda | Kanał Bydgoski | ||
Długość | 15[1] m | ||
Szerokość: • całkowita |
| ||
Liczba torów | 3 | ||
Liczba przęseł | 1 | ||
Rozpiętość przęseł | 14,4 | ||
Data budowy | 1872 | ||
Data remontu | 1965 | ||
Położenie na mapie Bydgoszczy | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |||
53°07′52″N 17°57′27″E/53,131111 17,957500 | |||
|
Most kolejowy nad starym Kanałem Bydgoskim – most kolejowy nad starym odcinkiem Kanału Bydgoskiego w Bydgoszczy.
Lokalizacja
Most spina brzegi starego, wyłączonego w 1915 r. z żeglugi odcinka Kanału Bydgoskiego. Obiekt jest położony na obszarze parku nad starym Kanałem Bydgoskim w zachodniej części miasta, na osiedlu Miedzyń.
Przez most przebiegają trzy tory[1]:
- dwa tory zelektryfikowanej linii kolejowej nr 131 Chorzów Batory – Bydgoszcz Główna – Tczew (magistrali węglowej);
- jeden tor niezelektryfikowanej linii kolejowej nr 356 Bydgoszcz Główna – Poznań Wschód.
Historia
Most zbudowano w 1872 r. w związku z powstaniem linii kolejowej Bydgoszcz – Inowrocław. Obiekt wkomponowano w nasyp kolejowy. Główna część przeprawy jest wykonana w konstrukcji stalowej, belkowej, natomiast w ciągu alei spacerowej wykonano tunele w formie łuków ceglanych, które zachowały się do dnia dzisiejszego. W 1895 roku most poszerzono pod dodatkowy tor linii kolejowej Bydgoszcz-Poznań, a w 1965 roku dokonano przebudowy i wzmocnienia obiektu, co pośrednio związane było z elektryfikacją magistrali węglowej[1].
Dane techniczne
Most zbudowano jako jednoprzęsłowy stalowo-żelbetowy z jazdą górą. Konstrukcję nośną stanowią dźwigary blachownicowe, na których opiera się żelbetowa płyta pomostu. Podporami są przyczółki ceglano-kamienne na fundamentach betonowych. Przestrzeń żeglugowa pod obiektem wynosi 6 × 13,3 m. Zarządcą obiektu jest Zakład Linii Kolejowych w Bydgoszczy[1].
W nasypie kolejowym, 20 m przed i za mostem wybudowano dwa wiadukty służące jako przejścia dla pieszych i rowerzystów. Stanowią ceglane konstrukcje sklepione o szerokości przejścia 3,9 m i długości 14 m[1].
Zobacz też
- mosty w Bydgoszczy
- transport kolejowy w Bydgoszczy
- historia kolei w Bydgoszczy
- Kanał Bydgoski
- Planty nad Kanałem Bydgoskim
Przypisy
Bibliografia
- Czajkowski Edmund: 134 bydgoskiego węzła kolejowego. [w:] „Kalendarz Bydgoski” 1985.
- Michalski Stanisław (red.): Bydgoszcz wczoraj i dziś 1945-1980. Państwowe Wydawnictwo Naukowe. Warszawa-Poznań 1988.
- Mierzyński Jan: 125 rocznica powstania dyrekcji kolejowej w Bydgoszczy. [w:] Kronika Bydgoska V (1971-73). Bydgoszcz 1980.
- Monografia mostów województwa kujawsko-pomorskiego. Brda i Kanał Bydgoski. Tom II z serii: Mosty z biegiem rzek pod red. Krzysztofa Dudka. Bydgoszcz – Grudziądz 2012. Wydawca: Związek Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej Oddział Pomorsko-Kujawski. ISBN 978-83-934160-2-8.
- p
- d
- e
nad Brdą | |
---|---|
nad Kanałem Bydgoskim |
|
nad Wisłą | |
nad Młynówką | |
nad innymi ciekami | |
nieistniejące |