Minuskuł 47

Minuskuł 47
Ilustracja
Początek Ewangelii Mateusza
Data powstania

XV wiek

Rodzaj

Kodeks minuskułowy

Numer

47

Zawartość

Ewangelie

Język

grecki

Rozmiary

12 × 19 cm

Typ tekstu

bizantyjski

Kategoria

V

Miejsce przechowywania

Biblioteka Bodlejańska

Minuskuł 47 (wedle numeracji Gregory–Aland) ε 515 (Soden)[1] – rękopis Nowego Testamentu z XV wieku pisany minuskułą na pergaminie w języku greckim. Zawiera pozabiblijny materiał oraz marginalia. Przechowywany jest w Oksfordzie. Był wykorzystywany w dawnych wydaniach greckiego Nowego Testamentu.

Opis rękopisu

Kodeks zawiera tekst czterech Ewangelii, na 554 pergaminowych kartach (12 na 19 cm)[2][3]. Rękopis nie ma braków, ale jego karty są często przestawione[4].

Tekst rękopisu pisany jest jedną kolumną na stronę, w 14-17 linijek na stronę[2]. Inicjały zdobione są złotem[5]. Zawiera list Euzebiusza do Karpiana[4].

Tekst Ewangelii dzielony jest według κεφαλαια (rozdziały), których numery umieszczono na marginesie. W górnym marginesie umieszczono τιτλοι (tytuły) do rozdziałów. Na marginesach umieszczono noty liturgiczne[6][4].

Tekst

Grecki tekst Ewangelii reprezentuje bizantyjską tradycję tekstualną. Hermann von Soden zaliczył rękopis do rodziny tekstualnej Kx (standardowy tekst bizantyjski)[7]. Aland zaklasyfikował go do kategorii V (standardowy tekst bizantyjski)[8][9].

Według metody wielokrotnych wariantów Claremont Profile Method reprezentuje rodzinę tekstualną Kr (standardowy tekst bizantyński) w dwóch rozdziałach Ewangelii Łukasza (10 i 20). W rozdziale 1 reprezentuje tekst mieszany[7].

Historia

Rękopis został sporządzony przez Jana Serbopoulosa (Ἰωάννης Σερβόπουλος) w Anglii. Miał to uczynić trzema palcami. Ten sam skryba sporządził także minuskuł 56 i 58[5].

Rękopis datowany jest w oparciu o paleograficzne przesłanki i zachodzi duża zgodność pomiędzy dawnymi paleografami, a współczesnymi w kwestii datowania. Griesbach i Scholz datowali go na XV wiek[10], Scrivener[6] i Gregory datowali go na XV wiek[4], podobnie i Kurt Aland[2]. Aktualnie INTF datuje na wiek XV[2].

John Mill wykorzystał go na potrzeby swego wydania (jako Codex Bodleianus VI). Wykorzystany też został w Poliglocie Waltona (jako Codex Bodleianus I)[6], następnie przez Wettsteina i Griesbacha. Wettstein cytował go za pośrednictwem Poligloty Waltona[11]. Nie jest wykorzystywany we współczesnych wydaniach greckiego Nowego Testamentu[12][13].

Johann Jakob Wettstein wciągnął go na listę rękopisów Nowego Testamentu, nadał mu numer 47 i sporządził jego opis[11]. Rękopis był badany przez Wettsteina i Griesbacha[6].

Rękopis przechowywany jest w Bibliotece Bodlejańskiej (Auct. D. 5. 2) w Oksfordzie[2][3].

Zobacz też

  • Lista kodeksów minuskułowych Nowego Testamentu

Przypisy

  1. ↑ Gregory 1908 ↓, s. 49.
  2. ↑ a b c d e Aland 1963 ↓, s. 63.
  3. ↑ a b Cod. 47 INTF ↓.
  4. ↑ a b c d Gregory 1900 ↓, s. 139.
  5. ↑ a b Gregory 1900 ↓, s. 139-140.
  6. ↑ a b c d Scrivener 1894 ↓, s. 197.
  7. ↑ a b Wisse 1982 ↓, s. 53.
  8. ↑ Aland i Aland 1989 ↓, s. 324.
  9. ↑ Aland i Aland 1995 ↓, s. 138.
  10. ↑ Griesbach 1809 ↓, s. CIV.
  11. ↑ a b Wettstein 1751 ↓, s. 51.
  12. ↑ NA26 1991 ↓, s. 49*-50*.
  13. ↑ NA27 2006 ↓, s. 58*-59*.

Bibliografia

Listy rękopisów
  • INTF: Kodeks 47 (GA). [w:] Liste Handschriften [on-line]. Münster Institute. [dostęp 2021-09-29]. (niem.).
  • Kurt Aland: Kurzgefasste Liste der griechischen Handschriften des Neuen Testaments. Berlin: Walter de Gruyter & Co, 1963, s. 63. (niem.).
  • Caspar René Gregory: Die griechischen Handschriften des Neuen Testament. Leipzig: J.C. Hinrichs’sche Buchhandlung, 1908, s. 49. (niem.).
Wydania krytyczne NT
  • E. Nestle, E. Nastle, K. Aland: Novum Testamentum Graece. Wyd. 26. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 1991. ISBN 3-438-05100-1. [w skrócie NA26]
  • Eberhard Nestle, Erwin Nestle: Novum Testamentum Graece. communiter ediderunt: B. et K. Aland, J. Karavidopoulos, C.M. Martini, B.M. Metzger. Wyd. 27. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 2006. ISBN 978-3-438-05100-4. [NA27]
  • J.J. Wettstein: Novum Testamentum Graecum. T. 1. Amstelodami: Ex Officina Dommeriana, 1751. (łac.).
Introdukcje do krytyki tekstu NT
  • Kurt Aland, Barbara Aland: Der Text des Neues Testaments: Einführung in die wissenschaftlichen Ausgaben sowie Theorie und Praxis der modernen Textkritik. Wyd. 2. Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 1989. ISBN 3-438-06011-6. (niem.).
  • K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Grand Rapids, Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 138. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
  • C.R. Gregory: Textkritik des Neuen Testaments. T. 1. Leipzig: J.C. Hinrichs, 1900, s. 139-140. (niem.).
  • J.J. Griesbach: Novum Testamentum Graece. T. 1. Londini: 1809, s. 104. (łac.).
  • F.H.A. Scrivener: A Plain Introduction to the Criticism of the New Testament. Edward Miller. Wyd. 4. T. 1. London: 1894, s. 197. (ang.).
Inne
  • Frederik Wisse: The Profile Method for the Classification and Evaluation of Manuscript Evidence, as Applied to the Continuous Greek Text of the Gospel of Luke. Grand Rapids: William B. Eerdmans Publishing Company, 1982. ISBN 0-8028-1918-4. (ang.).