Milano Centrale

Wikipedia:Weryfikowalność
Ten artykuł od 2022-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Milano Centrale
Ilustracja
Państwo

 Włochy

Miejscowość

Mediolan

Data otwarcia

1931

Dane techniczne
Liczba peronów

13

Liczba krawędzi
peronowych

24

Kasy

T

Linie kolejowe
Położenie na mapie Mediolanu
Mapa konturowa Mediolanu, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Milano Centrale”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Milano Centrale”
Położenie na mapie Lombardii
Mapa konturowa Lombardii, po lewej znajduje się punkt z opisem „Milano Centrale”
Ziemia45°29′10″N 9°12′13″E/45,486111 9,203611
Multimedia w Wikimedia Commons

Milano Centrale (włoski: Stazione di Milano Centrale) – największy dworzec kolejowy Mediolanu i jeden z największych w Europie. Obsługuje około 330 tys. pasażerów dziennie.

Infrastruktura jest własnością Rete Ferroviaria Italiana (RFI), natomiast obszary handlowe i zabytkowy budynek dworca należy do Grandi Stazioni.

Architektura

Stacja została oficjalnie otwarta w 1931 roku w celu zastąpienia starego dworca, który stał przy Piazza della Repubblica i był niewystarczający z powodu zwiększonego ruchu kolejowego. Projekt Ulisse Stacchini z 1912 roku był wzorowany na Union Station w Waszyngtonie.

Fasada ma 200 metrów szerokości, 72 m wysokości i była rekordowa w czasach, gdy została zbudowana. Za fasadą biegnie równolegle „Galleria delle Carrozze”. Stacja nie ma określonego stylu architektonicznego, ale jest to mieszanka różnych stylów, w tym secesji i Art déco; czasami styl ten definiowany jest jako assyryjsko-mediolański.

Wielkie przestrzenie publiczne stacji (hala peronowa, hala główna) przypominają monumentalną rzymską architekturę i pomimo wyraźnych monumentalności są wykonane ekonomicznie – szczyty ścian są dekorowane betonem, który naśladuje okładziny marmurowe w dolnej części.

  • Budynek dworca od prawej strony – postój taksówek
    Budynek dworca od prawej strony – postój taksówek
  • Zadaszenie peronów dworca
    Zadaszenie peronów dworca
Milano Centrale
Linia Mediolan – Domodossola (0,000 km)
Milano Certosa
odległość: 12,746 km
Linia Turyn – Mediolan (0,000 km)
Milano Certosa
odległość: 8,526 km
Linia Mediolan – Bolonia (0,000 km)
odległość: 3,779 km
Linia Genua – Mediolan
Linia Mediolan – Wenecja (0 km)
odległość: 3,798 km
Linia Mediolan – Chiasso (0,000 km)
odległość: 3,351 km