Medycyna ratunkowa

Ten artykuł od 2010-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Medycyna ratunkowa – specjalizacja lekarska oraz priorytetowa dziedzina medycyny^[1] zajmująca się diagnostyką i leczeniem nagłych zagrożeń zdrowotnych: ostrych zachorowań i urazów wymagających natychmiastowej pomocy. Pomoc ta obejmuje określenie priorytetów w działaniach ratunkowych (triaż), podtrzymywanie i stabilizację czynności życiowych (resuscytacja krążeniowo-oddechowa), leczenie bólu ostrego, szybką identyfikację przyczyny oraz wstępne leczenie nagłego zagrożenia zdrowotnego, ocenę potrzeby dalszego leczenia^[2].

Medycyna ratunkowa jest dziedziną medycyny mającą zastosowanie w szpitalnych oddziałach ratunkowych, na miejscu wypadku (w zmienionej formie) i we wszystkich przypadkach nagłych zachorowań. Pomoc medyczna, stabilizacja podstawowych funkcji życiowych, przekazanie poszkodowanego do odpowiedniego oddziału. Działanie na etapie przedszpitalnym i szpitalnym. Choć zwykle nie prowadzą długoterminowej opieki, lekarze medycyny ratunkowej i pozostały personel pogotowia ratunkowego podejmują działania mające wpływ na długoterminowe rokowanie chorego.

W Polsce konsultantem krajowym medycyny ratunkowej od 5 października 2018 jest prof. dr hab. Jerzy Robert Ładny^[3].

Przypisy

LInki zewnętrzne

• Polskie Towarzystwo Medycyny Ratunkowej