Max Taut

Max Taut

Data i miejsce urodzenia	15 maja 1884 Królewiec
Data i miejsce śmierci	26 lutego 1967 Berlin
Narodowość	niemiecka
Dziedzina sztuki	architektura
Epoka	modernizm
Multimedia w Wikimedia Commons

Max Taut (ur. 15 maja 1884 w Królewcu, zm. 26 lutego 1967 w Berlinie) – niemiecki architekt modernistyczny.

Życiorys

Był młodszym bratem Brunona, architekta ekspresjonizmu. W latach 1905–1906 współpracował z Miesem van der Rohe w Berlinie, zaś do 1911 z Hermannem Billingiem w Karlsruhe. Następnie prowadził własne biuro, a w latach 1918–1931 wspólne z bratem i Franzem Hoffmannem. Był współzałożycielem ekspresjonistycznej grupy Die Gläserne Kette. W latach 1945–1954 był profesorem Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie.

Wybrane dzieła

• biurowiec zjednoczenia związków zawodowych w Berlinie, 1922–1923
• dwa domy na wystawie mieszkaniowej w Weißenhof w Stuttgarcie, 1927
• Szkoła średnia im. Alexandra von Humboldta w Berlinie-Köpenick, niegdyś liceum Dorotheenschule, 1927
• siedziba związku drukarzy niemieckich w Berlinie-Kreuzbergu, 1924-1926
• biurowiec związków zawodowych we Frankfurcie nad Menem, 1929–1931
• szkoły przy Nöldnerplatz w Berlinie-Lichtenbergu, obecnie Szkoła im. Maksa Tauta, 1927–1932
• biurowiec urzędu ubezpieczeń społecznych przy Breitenbachplatz w Berlinie (z Franzem Hoffmannem), 1930
• dom na wystawie Interbau w Berlinie, 1957
• przebudowa zamku myśliwskiego Glienicke, 1962–1963

Linki zewnętrzne

Max Taut – strona w serwisie ArchINFORM (ang. • niem.)