Maryna Miklaszewska

Maryna Miklaszewska
Maria Miklaszewska
Miłosz Kowalski
Ilustracja
Maryna Miklaszewska (2012)
Data i miejsce urodzenia

4 stycznia 1947
Katowice

Data śmierci

11 maja 2022

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Dziedzina sztuki

bohemistka, dziennikarka, pisarka

Ważne dzieła
Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Grób Maryny Miklaszewskiej na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Maryna Miklaszewska, właśc. Maria Miklaszewska, pseudonim „Miłosz Kowalski” (ur. 4 stycznia 1947[1] w Katowicach, zm. 11 maja 2022[2]) – polska bohemistka, dziennikarka, pisarka, działaczka opozycji niepodległościowej. Córka Gwidona Miklaszewskiego, starsza siostra Agaty Miklaszewskiej.

Życiorys

Urodziła się w Katowicach 4 stycznia 1947 roku jako Maria Miklaszewska. Ukończyła filologię słowiańską na Uniwersytecie Warszawskim w 1972 roku, studia doktoranckie w latach 1972–1975[3]. W latach 1975–1976 była członkiem zespołu redakcyjnego „Płomyczka”[3]. W latach 1977–1982 pracowała w redakcji literackiej Programu 3. Polskiego Radia, z której została zwolniona w wyniku weryfikacji dziennikarzy w czasie stanu wojennego[2]. Od września 1980 do 13 grudnia 1981 była redaktorem Radia „Solidarność” Regionu Mazowsze (audycje dla radiowęzłów zakładowych). W 1981 uczestniczka I Krajowego Zjazdu Delegatów „Solidarności” (dokumentacja Zjazdu)[4]. W 1982 działaczka Prymasowskiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom przy kościele św. Marcina w Warszawie, do 1989 uczestniczka Duszpasterstwa Środowisk Twórczych[5]. W stanie wojennym usunięta z pracy w Polskim Radiu, współpracowała z drugim obiegiem wydawniczym oraz podziemnym radiem Solidarność. Przeprowadziła m.in. wywiad z Tadeuszem Konwickim w maju 1981, który po emisji radiowej został przedrukowany w podziemnym wydaniu „Małej apokalipsy”[6]. Także poza cenzurą – w drugoobiegowym wydawnictwie Rytm – w 1986 roku ukazała się jej książka Mikołajek w szkole PRL podpisana pseudonimem Miłosz Kowalski. Książka nawiązywała do francuskiej serii opowieści o Mikołajku, autorstwa René Goscinny’ego i Jeana-Jacques’a Sempé. Ilustrował ją 10-letni syn autorki Mikołaj Chylak, ukryty pod pseudonimem Masław. Oprócz pięciu wydań w drugim obiegu książka ta doczekała się też dwóch edycji już w III RP. W latach 1989–1992 była redaktorką Programu 1. Polskiego Radia, a w czerwcu 1989 – autorką radiowych audycji wyborczych podczas wyborów parlamentarnych[2].

Do 3 kwietnia 1987 rozpracowywana przez Wydział II Departamentu III MSW w ramach SOR kryptonim „Kaseta”[5].

Tłumaczyła wiersze i teksty piosenek Karela Kryla oraz literaturę czeską, głównie związaną ze środowiskiem opozycyjnym (m.in. Vaclava Havla). Z klasyki czeskiej literatury dwudziestowiecznej przełożyła Grę na serio Richarda Weinera.

Jest autorką powieści kryminalnej Portret pamięciowy i scenariusza spektaklu Teatru Telewizji Hrabia nagrodzonego przez Ministra Kultury i Sztuki. Razem z siostrą Agatą napisała libretto i teksty piosenek do musicalu Metro[7], za co w 1992 roku nominowana została do amerykańskiej nagrody Tony Award[8][9]. W roku 2005 „Dialog”[10] opublikował jej sztukę Strajk: pierwszy – i jak dotąd jedyny – musical o Stoczni Gdańskiej w 1980 roku. W 2007 roku wydała opartą na faktach powieść Wojtek z armii Andersa, opowiadającą o epizodzie z dziejów II wojny światowej, a mianowicie o Wojtku – syryjskim niedźwiedziu brunatnym, który przeszedł cały szlak bojowy z 2 Korpusem Polskim generała Władysława Andersa – od wyjścia z ZSRR do demobilizacji po wojnie w Wielkiej Brytanii. Wojtek z armii Andersa doczekał się 2 wydań[11].

W 2001 roku wyróżniona została odznaką Zasłużony Działacz Kultury[12]. Postanowieniem z 4 grudnia 2007 roku odznaczona została Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego[13] wraz z innymi działaczami ruchu Solidarność Polsko-Czesko-Słowacka.

W 2010 była wśród założycieli Stowarzyszenia Polska Jest Najważniejsza, w skład którego weszli niektórzy członkowie warszawskiego komitetu poparcia Jarosława Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich[14].

Córka rysownika Gwidona Miklaszewskiego, żona dra Aleksandra Chylaka, urbanisty, adiunkta na warszawskim Wydziale Architektury.

Maryna Miklaszewska zmarła 11 maja 2022 roku. Została pochowana na Powązkach w Warszawie. W uroczystościach wziął udział premier Mateusz Morawiecki[15].

Publikacje

  • Mikołajek w szkole PRL
    • Warszawa: Rytm, 1986 (pod pseudonimem Miłosz Kowalski).
    • Londyn: Aneks, 1987, ISBN 0-906601-44-4.
    • Gdańsk: Suplement 2, 1987.
    • Łódź: Wydawnictwo Społeczne „Fakt”, 1989 (pod pseudonimem Miłosz Kowalski)[16].
    • Gliwice: Wokół Nas, 1989.
    • Warszawa: Tenten, 1991, ISBN 83-85477-08-X.
    • Warszawa: Tenten, 1995, ISBN 978-83-85477-08-2.
  • Portret pamięciowy, Warszawa: Rytm, 2003, ISBN 83-7399-008-9.
  • Wojtek z Armii Andersa
    • Warszawa: Fronda, 2007, ISBN 978-83-88747-26-7.
    • Warszawa: Fronda, 2007, ISBN 978-83-60335-23-9 [wyd. 2].
  • Spotkałam kiedyś prawdziwego hipstera, Warszawa: TRIO, 2012, ISBN 978-83-7436-315-0.
  • Hipster, Poznań: Zysk i S-ka, 2016 ISBN 978-83-7785-988-9.
  • Proces Szolema Szwarcbarda mordercy atamana Petlury, Wydawnictwo LTW, 2022 ISBN 978-83-756-5790-6[17]

Dzieła sceniczne

  • 1991: libretto i teksty piosenek (razem z siostrą Agatą Miklaszewską) do musicalu Metro[7]. Muzyka: Janusz Stokłosa, reżyseria: Janusz Józefowicz, premiera: Teatr Dramatyczny w Warszawie (1991). Musical wystawiany był również na scenach zagranicznych: w Minskoff Theatre na nowojorskim Broadwayu (1992) oraz w Operetce Moskiewskiej (1999). Za piosenki z musicalu autorka – wspólnie z Maryną Miklaszewską oraz Januszem Stokłosą – nominowana była w roku 1992 do nagrody Tony Award (for best original score)[18].
  • libretto i piosenki do musicalu Pt. „Strajk” opublikowany w Dialogu w 2005 roku.

http://katalog.czasopism.pl/index.php/Dialog_9/2005

Przekłady

  • Richard Weiner, Gra na serio, przekład z czes. i wstęp Maryna Miklaszewska, Warszawa: „Czytelnik”, 1984 (druk: Kraków: DWWLA, 1983), ISBN 83-07-00878-6.
  • Karel Kryl, Piosenki, przekład z czes. Jan Krzysztof Kelus, Maryna Miklaszewska, Wrocław: Wrocławskie Wydawnictwo Muzyczne, 1989 (Przegląd Czechosłowackiej Kultury Niezależnej „Prěhled Československé Nezávislé Kultury” Survey of Czechoslovak Independent Culture: Wrocław 3-5 listopad” November 1989. – Organizatorzy: Solidarność Polsko-Czechosłowacka, NZS).
  • Piosenki Karela Kryla, przekład z czes. Maryna Miklaszewska. Warszawa: Niezależna Oficyna Wydawnicza, 1986 [i. e.] 1987.

Przypisy

  1. Rok urodzenia podany za katalogiem Biblioteki Jagiellońskiej i NUKATem.
  2. a b c Nie żyje Maryna Miklaszewska. Marta Ławacz: miała w sobie gen buntu, gen niepokorny. polskieradio24.pl, 2022-05-12. [dostęp 2022-05-12]. (pol.).
  3. a b Miklaszewska Maryna. encysol.pl. [dostęp 2022-05-12]. (pol.).
  4. Anna Grażyna Kister: Miklaszewska Maryna. encysol.pl. [dostęp 2022-05-12].
  5. a b Anna Grażyna Kister: Biogramy. Miklaszewska Maryna. encysol.pl. [dostęp 2022-05-12].
  6. Muzeum Wolnego Słowa, polskie wydawnictwa niezależne 1976–1989.
  7. a b Twórcy musicalu Metro.
  8. Janusz Stokłosa o nominacji do Tony Award.
  9. Maryna Miklaszewska w bazie ibdb.com.
  10. Spis treści numeru 9/2005 miesięcznika „Dialog”. [dostęp 2009-03-05].
  11. Maryna Miklaszewska, Wojtek z armii Andersa.
  12. Nie żyje Maryna Miklaszewska. Marta Ławacz: miała w sobie gen buntu, gen niepokorny. polskieradio24.pl, 12 maja 2022. [dostęp 2022-05-12]. (pol.).
  13. M.P. z 2008 r. nr 31, poz. 273.
  14. Stowarzyszenie PJN istniało już wcześniej. gazetapolska.pl, 17 grudnia 2010.
  15. Sylwia Czerniak: Maryna Miklaszewska spoczęła na Cmentarzu Powązkowskim. Żegnał ją Jarosław Kaczyński. kultura.onet.pl, 2022-05-26. [dostęp 2022-05-27]. (pol.).
  16. M. Wasiak, Wydawnictwo „Solidarność Walcząca: Wydawnictwo Społeczne „Fakt”: Łódzki Zespół Oświaty Niezależnej: materiały bibliograficzne. Łódź 1991, s. 21, poz. 36; W. Domagalski, A. Janecki, Bibliografia łódzkich wydawnictw niezależnych: 1977 – 1989. Łódź 1992, s. 21, poz. 118.
  17. Wokół książki Maryny Miklaszewskiej o procesie Szolema Szwarcbarda, [w:] WacławW. Holewiński WacławW., AleksanderA. Chylak AleksanderA., MirosławM. Szumiło MirosławM., Polskie Radio Dwójka, audycja O wszystkim z kulturą, 19 października 2022 .
  18. The Tony Award Nominations. 1992 / Original Musical Score [online], www.tonyawards.com [dostęp 2022-08-16]  (ang.).

Bibliografia

  • Jerzy Kandziora, Zyta Szymańska, Krystyna Tokarzówna: Bez cenzury. 1976–1989: literatura, ruch wydawniczy, teatr. Bibliografia. Warszawa: Instytut Badań Literackich PAN, 1999. ISBN 83-87456-33-0.

Linki zewnętrzne

  • Maryna Miklaszewska w bazie filmpolski.pl
  • Miklaszewska Maryna, encysol.pl
  • ISNI: 0000000116412219
  • VIAF: 264821709
  • LCCN: nr97005342
  • GND: 1048669319
  • BnF: 158633559
  • SUDOC: 171363477
  • SBN: DDSV403579
  • NKC: mzk2015874173
  • PLWABN: 9810544325605606
  • NUKAT: n93126947
Identyfikatory zewnętrzne:
  • FilmPolski.pl: 11101301