Marceli Guyski
Popiersie Marcelego Guyskiego na elewacji Pałacu Sztuki w Krakowie. | |||
Data i miejsce urodzenia | 17 czerwca 1830 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 6 maja 1893 | ||
Miejsce spoczynku | cmentarz Rakowicki w Krakowie | ||
Zawód, zajęcie | rzeźbiarz | ||
Miejsce zamieszkania | |||
Narodowość | polska | ||
|
Marek Marceli Guyski (ur. 17 czerwca 1830 w Krzywoszyńcach, zm. 6 maja 1893 w Krakowie) – polski rzeźbiarz, twórca portretów i medalionów.
Życiorys
Był synem Faustyna i Róży z Okryńskich. Uczęszczał do gimnazjum w Niemirowie (1843-1853), w latach 1854-1857 studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie, korzystając jednocześnie z lekcji prywatnych. W 1857 wyjechał do Włoch, gdzie kontynuował naukę (Florencja, Bolonia); później osiadł w Rzymie. Nawiązał kontakt z rodziną Branickich, których interesy prowadził wuj rzeźbiarza Wiktor Okryński. Na zamówienie Branickich wykonał dekorację zamku Montrésor w Turenii oraz wiele rodzinnych popiersi. Od 1873 mieszkał na stałe w Krakowie, zajmując się przez pewien czas pracą pedagogiczną (był docentem w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie w latach 1875-1877). Uczestniczył w międzynarodowych wystawach plastycznych w Paryżu (1880, 1887) i Monachium (1882).
Jako tworzywa używał marmuru, terakoty, gipsu i niekiedy brązu. Był głównie twórcą rzeźb portretowych, popiersi i medalionów, m.in. Mickiewicza (1895), Słowackiego, Lenartowicza, Asnyka, czołowych postaci współczesnej arystokracji. Tworzył również rzeźby architektoniczne (m.in. dla gmachu Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Warszawie) oraz o tematyce religijnej (Chrystus Zmartwychwstały, Chrystus na Krzyżu) i symbolicznej (Anioł Śmierci, 1859); projektował nagrobki.
Po studiach pozostawał pod wpływem włoskiego klasycyzmu. Jego prace znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie, Poznaniu i Warszawie. Wykonał popiersie Anny Henryki Lewenhard (Pustowójtówny), umieszczone na jej grobie na cmentarzu Montparnasse w Paryżu.
Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie[1]. Nagrobek Guyskiego został wykonany przez jego ucznia Tadeusza Błotnickiego i odsłonięty w czerwcu 1906[2].
- Pomnik nagrobny Marcelego Guyskiego po odsłonięciu w 1906
- ... i rok 2021.
Przypisy
- ↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Marceli Guyski. rakowice.eu. [dostęp 2019-01-14].
- ↑ Hołd pamięci polskiego rzeźbiarza. „Nowości Illustrowane”. Nr 25, s. 17, 23 czerwca 1906.
Bibliografia
- Barbara Miodońska, Marceli Guyski, w: Polski Słownik Biograficzny, tom IX, 1960-1961
- Dane biograficzne
- VIAF: 96570312
- ULAN: 500120483
- PLWABN: 9811479009905606
- PWN: 3909044