Mannoza
| |||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny | C6H12O6 | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa | 180,16 g/mol | ||||||||||||||||||
| Wygląd | biały lub prawie biały, krystaliczny proszek lub małe kryształy[1] | ||||||||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||||||||
| Numer CAS | 31103-86-3 | ||||||||||||||||||
| PubChem | 18950 | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Mannoza – organiczny związek chemiczny z grupy aldoheksoz, rzadko występujący w stanie wolnym w przyrodzie, częściej w postaci glikoprotein i glikolipidów. Najbardziej rozpowszechniony jest w postaci jego polimerów – mannanów, które występują w hemicelulozach (m.in. w krasnorostach i w nasionach palmy słoniorośli) oraz śluzach roślinnych (m.in. w nasionach kosaćcowatych i bulwach storczykowatych)[4].
Izomery
W roztworach wodnych występuje w postaci 4 izomerów pozostających w stanie równowagi, przy czym zdecydowanie dominująca (>99%) jest forma piranozowa[5].
 α-D-mannofuranoza 0,6% |  β-D-mannofuranoza 0,2% |
 α-D-mannopiranoza 63,7% |  β-D-mannopiranoza 35,5% |
Metabolizm
Metabolizm mannozy zachodzi poprzez fosforylację katalizowaną przez heksokinazę do mannozo-6-fosforanu, który potem przekształcany jest przez izomerazę fosforanu mannozy(inne języki) do fruktozo-6-fosforanu.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4 .
- ↑ a b c D-(+)-Mannose (nr M6020) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2011-05-10]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ D-(+)-Mannose (nr M6020) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2011-05-10]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ mannoza, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2018-01-05] .
- ↑ a b Zbigniew J.Z.J. Witczak Zbigniew J.Z.J., Monosaccharides. Properties, [w:] Bertram O.B.O. Fraser-Reid, KuniakiK. Tatsuta, JoachimJ. Thiem (red.), Glycoscience. Chemistry and Chemical Biology I–III, Berlin Heidelberg: Springer, 2001, s. 887, DOI: 10.1007/978-3-642-56874-9, ISBN 978-3-642-56874-9 (ang.).
