Mamut-200
| Producent | Huta Stalowa Wola |
|---|---|
| Zaprezentowany | prototyp 1968 |
| Okres produkcji | od 1970 – ok. 30 szt. |
| Miejsce produkcji |
|
| Dane techniczne | |
| Segment | samochody ciężarowe |
| Typy nadwozia | wywrotka |
| Silniki | SW 680/8, o mocy 193 KM na licencji Leyland |
| Skrzynia biegów | SB-163 8 biegowa (4+4) |
| Napęd | spalinowy |
| Długość | 9290 mm |
| Szerokość | 2480 mm |
| Wysokość | 3230 mm |
| Rozstaw osi | 5616 mm |
| Masa własna | 17 000 kg |
| Zbiornik paliwa | 200 l |
| Liczba miejsc | 1 |
| Ładowność | 20 000 kg |
Przegubowa wywrotka – opracowana przez inżynierów Ośrodka Badawczo Rozwojowego Maszyn Ziemnych i Transportowych, Huty Stalowa Wola w 1968 roku[1].
Historia
Powstanie Kombinatu Przemysłowego, z Hutą Stalowa Wola, jako zakładu mającego produkować ciężkie maszyny budowlane, zespoły napędowe do tych maszyn oraz ciężkie pojazdy samochodowe o ładowności ponad 20 ton, było powodem skonstruowania tej maszyny[1].
Konstrukcja
Wywrotkę zaprojektowano jako ciągnik jednoosiowy C1-201, z naczepą wywrotką NW-10, ze sterowaniem hydraulicznym. W konstrukcji wywrotki, wykorzystano podzespoły produkowanej przez HSW ładowarki hydraulicznej Ł-3: silnik, mosty napędowe, skrzynię biegów i hydrauliczny układ sterowania[2].
Przeznaczona była do pracy m.in. przy budowie dróg, żwirowniach i kamieniołomach, kopalniach odkrywkowych[1].
Wywrotka o ładowności 20 ton [a], napędzana była silnikiem wysokoprężnym, WSK Mielec SW680/8, o mocy 193 KM, ze zmiennikiem momentu ZM-151, o dynamicznym przełożeniu 1: 2,8, poprzez sterowaną hydraulicznie 8-biegową, (4 biegi do przodu i 4 do tyłu) skrzynię biegów SB-163, własnej konstrukcji i mosty napędowe produkcji Fabryki Maszyn Radomsko[2].
Wyprodukowano ok. 30 sztuk, kilka sztuk pracowało m.in. podczas budowy magistrali LHS[1].
Uwagi
- ↑ Folder reklamowy w języku niemieckim zawiera błąd. Ładowność pojazdu to nie 15 ton, tylko 20 ton. Patrz folder w j. polskim
Przypisy
Bibliografia
- Jacek Kółeczko , Jerzy Reszczyński .Stalowa Wola 1938-1988. Wydawnictwo Dolnośląskie, Wrocław 1988. ISBN 83-7023-041-5
