Małgorzata Brabancka
| Ten artykuł od 2017-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Królowa Rzymian (Niemiec) | |
Okres | od 1308 |
---|---|
Jako żona | Henryk VII Luksemburski |
Poprzedniczka | |
Następczyni | Beatrycze świdnicka |
Dane biograficzne | |
Data urodzenia | 4 października 1276 |
Data i miejsce śmierci | 14 grudnia 1311 |
Ojciec | Jan I Zwycięski |
Matka | Małgorzata de Dampierre |
Mąż | Henryk VII Luksemburski |
Dzieci | Jan Luksemburski |
Małgorzata Brabancka (ur. 4 października 1276, zm. 14 grudnia 1311 w Genui) – królowa Niemiec, hrabina Luksemburga, córka księcia Brabancji Jana I Zwycięskiego i Małgorzaty, córki Gwidona de Dampierre, hrabiego Flandrii.
9 czerwca 1292 w Tervuren poślubiła hrabiego Luksemburga Henryka VII (1278/1279 – 24 sierpnia 1313), syna hrabiego Henryka VI i Beatrycze, córki Baldwina d’Avesnes. Małżeństwo to było rezultatem traktatu pokojowego jaki kończył wojnę między Brabancją a Luksemburgiem. Henryk i Małgorzata tworzyli razem szczęśliwe małżeństwo. Doczekali się razem syna i dwóch córek:
- Jan I Ślepy (10 sierpnia 1296 – 26 sierpnia 1346), król Czech
- Maria (1304 – 26 marca 1324), żona króla Francji Karola IV Pięknego
- Beatrycze (1305 – ok. 11 listopada 1319), żona króla Węgier Karola Roberta
W 1308 r. Henryk został wybrany królem Niemiec. Małgorzata została wraz z nim ukoronowana na królową. W 1310 r. towarzyszyła mężowi w jego wyprawie do Włoch po koronę cesarską. Podczas oblężenia Brescii poczuła się jednak źle. Zmarła kilka miesięcy później w Genui. Została pochowana w kościele św. Franciszka. W 1313 r. Henryk (cesarz od 1312 r.) wyznaczył słynnego rzeźbiarza, Giovanniego Pisano, aby wykonał nagrobek królowej.
Przypisy
- ↑ Giovanni Pisano, Elevatio animae, szczegół, Genua, Museo di Sant’Agostino, 1313-1314. Zdjęcie autorstwa Paolo Monti