MS Sobieski

Sobieski

Jako "Gruzja" pod banderą ZSRR
Następne nazwy	Gruzja (1950-1975)
Bandera	Polska
Numer IMO	5136866
Armator	Gdynia-Ameryka Linie Żeglugowe SA
Dane podstawowe
Typ	statek pasażerski
Historia
Stocznia	Swan Hunter & Wigham Richardson, nr stoczniowy 1572
Data oddania do eksploatacji	1937
Data wycofania ze służby	1975
Dane techniczne
Nośność (DWT)	7260
Liczebność załogi	260
Liczba pasażerów	350 w klasie turystycznej i 750 w klasie emigranckiej
Długość całkowita (L)	155,8 m
Szerokość (B)	20,4 m
Zanurzenie (D)	8,3 m
Pojemność	brutto: 11 030 RT netto 6351 RT
Napęd mechaniczny
Silnik	dwa silniki spalinowe Kincaid & Co.
Moc silnika	11 250 KM
Liczba śrub napędowych	2
Prędkość maks.	17 w.
Multimedia w Wikimedia Commons

MS Sobieski – polski statek pasażerski nazwany na część polskiego króla Jana III Sobieskiego^[1].

Zbudowany wraz z podobnym MS Chrobrym z myślą o zastąpieniu starzejącego się SS Kościuszki i SS Pułaskiego na linii południowoamerykańskiej.

Historia

• Miejsce i rok budowy: 1937, Swan Hunter & Wigham Richardson, Newcastle, Anglia, zwodowany 25 sierpnia 1938^[1]
• Podniesienie bandery: 15 czerwca 1939^[2].
• Armator: Gdynia-Ameryka Linie Żeglugowe SA, Gdynia America Line (GAL)^[1]
• Dziewiczy rejs do Brazyli i Argentyny rozpoczął 15 czerwca 1939
• Podczas II wojny światowej przebudowany na transportowiec wojska^[3].
• W czerwcu 1940 brał udział w ewakuacji wojsk alianckich z południa Francji do Wielkiej Brytanii^[4]
• We wrześniu 1940 jako transportowiec brał udział w próbie przejęcia Dakaru przez siły Wolnych Francuzów
• W 1947 zwrócony został właścicielom i w kwietniu tego roku z Gdyni przewoził polskie dzieci do Danii w ramach pomocy Czerwonego Krzyża
• Po wojnie (1947-50) pływał pod polską banderą na trasie Genua – Nowy Jork. W lutym 1950 rozpoczął swój 29. i ostatni rejs przez Północny Atlantyk na trasie Neapol - Genua - Cannes - Halifax - Nowy Jork - Cannes - Genua - Neapol^[1]
• W 1950 został sprzedany ZSRR i nazwę zmieniono na M/S "Gruzja". Macierzysty port Odessa i był używany na szlaku czarnomorskim między Odessą a Batumi. Jako "Gruzja" statek ten jeszcze kilkakrotnie odwiedził Gdynię. Pływając jako "Gruzja" przetrwał m.in. podmorskie trzęsienie ziemi^[1]
• Złomowanie – kwiecień 1975, włoska stocznia w La Spezia^[1]

Dane techniczne

• Pojemność: 11 030 BRT, 6351 NRT
• Nośność statku: 7260 ton
• Wymiary: –
  • długość całkowita – 155,8 m
  • długość na linii wodnej – 150,3 m
  • szerokość – 20,4 m
  • zanurzenie – 8,3 m.
• Silniki: dwa silniki spalinowe Kincaid & Co. o łącznej mocy 11250 KM.
• Pędnik: 2 śruby.
• Prędkość: – 17 węzłów
• Załoga: 260 osób.
• 1100 pasażerów. (350 normalnych miejsc pasażerskich i 750 dodatkowych w razie potrzeby). Statek był zaprojektowany jako pasażersko-towarowy. Niektóre ładownie mogły być przekształcone w bardzo spartańskie pomieszczenia pasażerskie.

Przypisy

Bibliografia

• J. K. Sawicki, Podróże polskich statków 1939-1945. Gdynia 1989, ss. 31, 80. ISBN 83-0-00203-0.
• Jan Falkowski, Z wiatrem w twarz. Warszawa, MON, 1969.
• Walki formacji polskich na Zachodzie 1939-1945. Praca zbiorowa. MON, 1981, ss. 182-184.

Zobacz też

• Jan III Sobieski