MF Polonia
 | Ten artykuł dotyczy polskiego promu. Zobacz też: SS Polonia – polski międzywojenny statek pasażerski. |
 | |||
| Bandera |
| ||
|---|---|---|---|
| Numer IMO | 9108350 | ||
| Znak wywoławczy | 5BKU5[1] | ||
| Port macierzysty | Limassol, Cypr | ||
| Armator | Unity Line Limited/Żegluga Polska SA | ||
| Operator | Unity Line | ||
| Nadzorujące towarzystwo klasyf. | |||
| Dane podstawowe | |||
| Typ | |||
| Historia | |||
| Stocznia | Langsten Verft AS | ||
| Data oddania do eksploatacji | 1 czerwca 1995 | ||
| Dane techniczne | |||
| Nośność (DWT) | 7254 | ||
| Liczebność załogi | 82 | ||
| Liczba pasażerów | 918 | ||
| Długość całkowita (L) | 169,9 m | ||
| Szerokość (B) | 28 m | ||
| Zanurzenie (D) | 5,9/6,2 m | ||
| Pojemność brutto | 29 875 GT | ||
| Napęd mechaniczny | |||
| Silnik | Silnik główny 4 × Wärtsilä 6L38, silnik pomocniczy 3 x 6SW280 | ||
| Moc silnika | Silnik główny 4 x 3960 kW, silnik pomocniczy 3 x 1800 kW | ||
| Liczba śrub napędowych | 2 | ||
| Prędkość maks. | 20,5 w. | ||
| |||
MF Polonia – polski prom pływający po Bałtyku na trasie Świnoujście–Ystad od roku 1995.
Historia i rejsy
Jednostka została zbudowana w przedsiębiorstwie stoczniowym Langsten Group AS w Norwegii na podstawie umowy podpisanej 29 grudnia 1993 roku[2]. Budowę kadłuba rozpoczęto 25 lutego 1994 roku w stoczni Langsten Verft w Kragerø, pod numerem 163, a prace wyposażeniowe kontynuowano w Langsten Slip & Battbyggeri w Tomrefjordzie[3]. Statek przekazano armatorowi 26 maja 1995 roku, a banderę podniósł 30 maja[3]. Portem macierzystym było Nassau na Wyspach Bahama[2]. W chwili wejścia do służby był największym promem kombinowanym (pasażersko-samochodowo-kolejowym) na świecie[3], do 1996 roku. Od 2004 roku, po odkupieniu od spółki Euroafrica 50% udziałów w promie, jedynym właścicielem jednostki jest Polska Żegluga Morska. Polonia pływa w barwach Unity Line.
Budowa
Prom może zabrać 1000 osób, dla których przeznaczono 618 miejsc w 212 kabinach trzech kategorii. Oprócz pasażerów zabiera także samochody osobowe, ciężarowe i wagony kolejowe. Łączna długość linii ładunkowej (pasów dla ładunków tocznych) wynosi 2200 metrów, na pokładzie kolejowym znajduje się 6 torów kolejowych o łącznej długości ponad 600 m. Pokład 7. to dwie restauracje na samym dziobie. Obok są bary oraz kasyno. Dalej jest hol z kręconymi schodami, sklep, pokój zabaw dla dzieci, kafeteria oraz restauracja dla kierowców ciężarówek i sala telewizyjna. Na rufie jest pub oraz sala konferencyjna i pokład słoneczny. Pokład 6. to pokład kabinowy, tam znajduje się również recepcja, kantor, oraz kabiny pasażerskie trzech klas: De Luxe (luksusowe), Biznes (2 i 3 osobowe) oraz Turystycznej (4 osobowe). Na pokładzie ósmym znajduje się kilkanaście kabin o niższym standardzie (bez łazienek), kabiny załogowe oraz mostek kapitański. Polonia posiada wyposażenie nawigacyjne w większości firmy Kelvin Hughes, system przeciwpożarowy Hi-Fog, system antykolizyjny oraz system ewakuacji MES. Wyposażona jest także w system stabilizacyjny, ograniczający przechyły boczne do 4 stopni.
Galeria
-
M/S Polonia w Ystad 5 września 2022 r.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Polonia [online], Marine traffic [dostęp 2020-07-25] (ang.).
- ↑ a b Koszela 2014 ↓, s. 76.
- ↑ a b c Koszela 2014 ↓, s. 77.
Bibliografia
- Witold Koszela. „Transbałtyk” Polonia. „Morze, Statki i Okręty”. Nr 7-8/2014. XIX (147), lipiec – sierpień 2014. Magnum-X. ISSN 1426-529X.
Linki zewnętrzne
- MF Polonia – informacje na stronie Unity Line
