Ludwik Orpiszewski
 Ludwik Orpiszewski, belwederczyk. | |||
| Data i miejsce urodzenia | 24 sierpnia 1810 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 21 lutego 1875 | ||
| Zawód, zajęcie | pisarz, poeta, tłumacz, działacz emigracyjny | ||
| |||
Ludwik Orpiszewski herbu Junosza (ur. 24 sierpnia 1810 w Roszkowej Woli, zm. 21 lutego 1875 w Lozannie w Szwajcarii) – polski pisarz, poeta, dramaturg i tłumacz, działacz Wielkiej Emigracji.
Życiorys
Był uczniem Szkoły Wojewódzkiej w Płocku[1]. W 1828 zapisał się na wydział prawa i administracji Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego.
Wtajemniczony w sprzysiężenie Wysockiego. Brał udział w ataku na Belweder w Warszawie w czasie nocy listopadowej 29 listopada 1830. Członek Towarzystwa Patriotycznego. W październiku 1831 w obawie przed represjami rosyjskimi udał się na emigrację do Francji. Bliski współpracownik Adama Jerzego Czartoryskiego. W 1834 skazany przez władze rosyjskie na powieszenie za udział w powstaniu listopadowym[2]. Członek Towarzystwa Monarchicznego Trzeciego Maja i redaktor naczelny organu prasowego tej organizacji pisma Trzeci Maj.
W latach 1844-1848 był delegatem dyplomatycznym Hotelu Lambert przy Stolicy Apostolskiej. Od 1851 mieszkał w Villamont pod Lozanną.
Pisał wiersze, opowiadania historyczne, powieści i dramaty. Tłumaczył na język francuski autorów polskich, głównie poetów.
Przypisy
Bibliografia
- Ludwik Orpiszewski w: Polski Słownik Biograficzny t. XXIV 1979
Linki zewnętrzne
- Dzieła Ludwika Orpiszewskiego w bibliotece Polona
Kontrola autorytatywna (osoba):
- PWN: 3951942
