Ludwik II de Bourbon

książę Burbonii

Okres

od 1356
do 1410

Dane biograficzne

Data urodzenia

1337

Data i miejsce śmierci

1410
Montluçon

Ojciec

Piotr I de Bourbon

Matka

Izabela de Valois

Żona

Anna d'Auvergne

Dzieci

Katarzyna,
Jan I,
Ludwik,
Izabela

Multimedia w Wikimedia Commons

Ludwik II de Bourbon, zwany le Bon, czyli "Dobry" (ur. w 1337, zm. w 1410 w Montluçon) – książę Burbonii, najstarszy syn Piotra, księcia Burbonii, i Izabeli de Valois. Księstwo odziedziczył jako nastolatek po tym, jak jego ojciec zginął w bitwie pod Poitiers, w 1356.

Ludwik II miał problemy psychiczne, cierpiał na załamania nerwowe, podobnie zresztą jak jego siostra Joanna de Bourbon - królowa Francji i matka późniejszego króla Karola VI Szalonego. Oboje odziedziczyli chorobę po swoim ojcu, ten zaś po ich dziadku - Ludwiku I, księciu Burbonii.

19 sierpnia 1371 poślubił Anne d'Auvergne (1358–1417), hrabinę Forez, córkę Berauda II, delfina Owernii. Para miała 4 dzieci: