Leszek Hońdo

Leszek Hońdo (ur. 15 kwietnia 1960 w Tarnowie^[1]) – polski religioznawca, historyk kultury żydowskiej.

Życiorys

W 1985 ukończył studia religioznawcze na Uniwersytecie Jagiellońskim, w latach 1986-1993 był nauczycielem filozofii w studium nauczycielskim w Tarnowie^[1]. W 1993 obronił na UJ pracę doktorską Religia w ujęciu Franza Rosenzweiga napisaną pod kierunkiem Jerzego Ochmanna^[2] i rozpoczął pracę na macierzystej uczelni, w Międzywydziałowym Zakładzie Historii i Kultury Żydów^[1]. W 2000 uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy Stary żydowski cmentarz w Krakowie. Historia cmentarza. Analiza hebrajskich inskrypcji^[2]. W tym samym roku rozpoczął pracę w nowo utworzonej Katedrze Judaistyki UJ (przekształconej w 2012 w Instytut Judaistyki UJ). Tam od 2000 kieruje Zakładem Kultury Żydów^[1][2].

Opublikował m.in.:

• Cmentarz żydowski w Tarnowie (2001)
• Nowy Cmentarz Żydowski w Krakowie (2006)
• Krakowski Memorbuch bejt hamidraszu Majera Dajana (2010)
• Dom przedpogrzebowy przy Żydowskim Nowym Cmentarzu w Krakowie (2011)
• Hebrajska epigrafika nagrobna w Polsce (2014)
• Nazistowskie badania antropologiczne nad Żydami. Tarnów 1942 (2021)

Jest laureatem Nagrody Jana Karskiego i Poli Nireńskiej za rok 2002^[3].

Przypisy