Lamnowate
| Lamnidae | |||
| Bonaparte, 1835[1] | |||
 Przedstawiciel rodziny – Carcharodon carcharias | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | |||
| Podgromada | spodouste | ||
| Nadrząd | Galeomorphi | ||
| Rząd | lamnokształtne | ||
| Rodzina | lamnowate | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| |||
| Synonimy | |||
| | |||
| Rodzaje | |||
| |||
| |||
| |||
Lamnowate[6], żarłacze śledziowe[6] (Lamnidae) – rodzina drapieżnych ryb morskich zaliczana do lamnokształtnych (Lamniformes). Spotykane w wodach subtropikalnych niemal całego świata, na głębokościach do 700 m, najczęściej w okolicach raf koralowych. Zaliczane do tej rodziny ostronosy (Isurus) uważane są za najszybsze rekiny świata, a żarłacz biały jest jedną z największych ryb o drapieżnym trybie życia.
Cechy charakterystyczne
Ciało wrzecionowate, silnie umięśnione. Pysk spiczasty, zęby duże. Brak migotki. Pięć par długich szczelin skrzelowych. Pierwsza płetwa grzbietowa duża, wzniesiona, tępo zakończona. Druga płetwa grzbietowa i płetwa odbytowa bardzo małe. Płetwa ogonowa prawie symetryczna. Na bokach trzonu ogonowego widoczny kil. 153–197 kręgów[7].
Układ naczyń krwionośnych w mięśniach stanowi system wymienników ciepła, umożliwiając utrzymywanie temperatury ciała powyżej temperatury otaczającej je wody, co pozwala na bardzo aktywny tryb życia i zapewnia błyskawiczny refleks w szerokim przedziale temperatur. Dorastają do ponad 6 m długości (Carcharodon carcharias). Gatunki jajożyworodne, embriony zjadają swoje rodzeństwo.
Klasyfikacja
Rodzaje zaliczane do tej rodziny[8]:
- Carcharodon Smith, 1838 – jedynym występującym współcześnie przedstawicielem jest Carcharodon carcharias (Linnaeus, 1758) – żarłacz biały
- Isurus Rafinesque, 1810
- Lamna Cuvier, 1816
Zobacz też
Uwagi
Przypisy
- ↑ a b Ch.L.Ch.L. Bonaparte Ch.L.Ch.L., Prodromus Systematis Ichthyologiae, 1835, s. 4 (łac.).
- ↑ J.P. Müller & F.G.J. Henle: Systematische Beschreibung der Plagiostomen. Barlin: Veit, 1839, s. xvii, 66. (niem.).
- ↑ J.E. Gray: List of the specimens of fish in the collection of the British Museum. Cz. 1: Chondropterygii. London: Printed by order of the Trustees, 1851, s. 58. (ang.).
- ↑ T.N. Gill. Families and subfamilies of fishes. „Memoirs of the National Academy of Science”. 6 (6), s. 130, 1893. (ang.).
- ↑ Л.С. Гликман: Акулы палеогена и их стратиграфическое значение. Москва: Наука, 1964, s. 11, 105. (ros.).
- ↑ a b G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.
- ↑ Joseph S. Nelson: Fishes of the World. John Wiley & Sons, 2006. ISBN 0-471-25031-7.
- ↑ RonR. Fricke RonR., William NeilW.N. Eschmeyer William NeilW.N., RichardR. Van der Laan RichardR. (red.), SEARCH, [w:] Eschmeyer's Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 2024 [dostęp 2024-03-08] (ang.).
Bibliografia
- Ryby : encyklopedia zwierząt. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN : Dorota Szatańska, 2007. ISBN 978-83-01-15140-9 (seria).
- Włodzimierz Załachowski: Ryby. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997. ISBN 83-01-12286-2.
- Britannica: animal/Lamnidae
- SNL: håbrannfamilien
