Lacena Golding-Clarke
Data i miejsce urodzenia | 20 marca 1975 | ||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost | 168 cm[1] | ||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
|
Lacena Golding-Clarke (ur. 20 marca 1975 w Clarendon na Jamajce) – jamajska lekkoatletka startująca przede wszystkim w konkurencjach skoku w dal i biegu na 60 i 100 m przez płotki. Medalistka igrzysk panamerykańskich i igrzysk Ameryki Środkowej i Karaibów, mistrzyni igrzysk Wspólnoty Narodów, złota medalistka mistrzostw Ameryki Środkowej i Karaibów, wielokrotna uczestniczka mistrzostw świata na stadionie i w hali. Trzykrotna olimpijka (Atlanta, Sydney, Ateny).
Żona Daviana Clarke'a, również lekkoatlety i olimpijczyka[1].
Biografia
Kariera zawodnicza
W 1989 roku sięgnęła po pierwszy w karierze medal CARIFTA Games, podczas zmagań w Bridgetown zdobyła brązowy medal w konkurencji skoku wzwyż (kategoria wiekowa do lat 17). Rok później została dwukrotną brązową medalistką mistrzostw Ameryki Środkowej i Karaibów U-20. W 1992 roku brała udział w rozgrywanych w Seulu mistrzostwach świata juniorów, tam zajęła 6. miejsce w konkurencji skoku w dal, rok później zaś została mistrzynią obu Ameryk juniorów w tej samej konkurencji. W 1995 roku wystartowała w mistrzostwach świata seniorów, w konkurencji skoku w dal odpadła w eliminacjach, zajmując w tej fazie 9. miejsce w grupie[2][3].
Uczestniczyła w igrzyskach olimpijskich w Atlancie. W rundzie eliminacyjnej nie zaliczyła żadnej próby, tym samym nie kwalifikując się do finału[4].
Bez powodzenia startowała także w mistrzostwach świata w Atenach, gdzie w konkurencji skoku w dal zajęła w fazie eliminacji 12. miejsce w grupie i nie awansowała do finału. W 1998 roku zdobyła brązowy medal igrzysk Ameryki Środkowej i Karaibów, natomiast rok później została złotą medalistką mistrzostw Ameryki Środkowej i Karaibów (oba medale wywalczyła w konkurencji skoku w dal)[2].
W drugim starcie olimpijskim, który miał miejsce w Sydney, również wystąpiła w konkurencji skoku w dal. W najlepszej próbie uzyskała rezultat 6,39 m dający jej 10. miejsce w grupie i 22. miejsce w gronie wszystkich zawodniczek, tym samym ponownie zakończyła swój udział na eliminacjach[a][5][6].
W kolejnych międzynarodowych imprezach lekkoatletycznych startowała przede wszystkim w konkurencjach biegu przez płotki. W 2001 roku awansowała do finału konkursu biegu na 60 m ppł rozgrywanego w czasie halowych mistrzostw świata w Lizbonie, w którym ostatecznie zajęła 8. miejsce. Wystąpiła na igrzyskach Wspólnoty Narodów w Manchesterze, gdzie w konkurencji biegu na 100 m ppł zdobyła złoty medal. W 2003 roku sięgnęła po dwa brązowe medale igrzysk panamerykańskich, w konkurencjach biegu na 100 m ppł oraz biegu sztafet 4 × 100 m. Brała udział w halowych mistrzostwach świata w Birmingham (gdzie zajęła 4. miejsce w finale konkursu biegu na 60 m ppł) i mistrzostwach świata w Paryżu (na których awansowała do finału konkursu biegu na 100 m ppł i w tej fazie rozgrywek zajęła 8. miejsce)[2].
Na igrzyskach olimpijskich w Atenach udało się jej zakwalifikować do finału konkursu biegu na 100 m ppł. W tej fazie wywalczyła rezultat czasowy 12,73 plasujący zawodniczkę na 5. miejscu[7].
W dalszych latach kariery między innymi zajęła 4. miejsce w finale konkursu biegu na 60 m ppł rozgrywanego na halowych mistrzostwach świata w Walencji oraz była półfinalistką zawodów w konkurencji biegu na 100 m ppł rozgrywanych na mistrzostwach świata w Osace i Berlinie. Po raz ostatni w zawodach międzynarodowych wystąpiła w 2010 roku, biorąc udział w halowych mistrzostwach świata w Dosze i w finale konkursu biegu na 60 m ppł zajmując 7. miejsce[2].
Kariera trenerska
W marcu 1999 roku została wolontariuszką-asystentką trenera w Auburn University, funkcję tę pełniła do sierpnia 2006 roku. W latach 2006-2011 była asystentką trenera lekkoatletycznego (w konkurencjach skokowych i biegu przez płotki kobiet) w Uniwersytecie Teksańskim w Austin, natomiast w 2012 roku objęła funkcję asystentki trenera na Uniwersytecie Teksańskim w El Paso (w konkurencjach biegowych i biegu przez płotki). W 2022 roku ponownie została związana z Auburn University, gdzie została asystentką trenera. Była mentorką takich lekkoatletek jak Tobi Amusan, Chantel Malone i Lucia Mokrášová[8][9][10][11].
Osiągnięcia
Rok | Zawody | Miasto | Miejsce | Konkurencja | Wynik |
---|---|---|---|---|---|
1989 | CARIFTA Games | Bridgetown | skok wzwyż (U17) | 1,58 | |
1990 | Mistrzostwa Ameryki Środkowej i Karaibów juniorów | Hawana | bieg na 100 m ppł (U18) | 45,91 | |
skok w dal (U18) | 24,14 | ||||
1991 | CARIFTA Games | Port-of-Spain | skok wzwyż (U17) | 1,62 | |
rzut dyskiem (U17) | 31,44 | ||||
skok w dal (U17) | 5,92 | ||||
1992 | CARIFTA Games | Nassau | skok wzwyż | 1,66 | |
skok w dal | 6,15 | ||||
Mistrzostwa świata juniorów | Seul | 6. | skok w dal | 6,09 | |
1993 | CARIFTA Games | Fort-de-France | skok w dal | 6,07 | |
trójskok | 12,27 | ||||
skok wzwyż | 1,64 | ||||
Mistrzostwa panamerykańskie juniorów | Winnipeg | skok w dal | 6,27 | ||
1994 | Mistrzostwa świata juniorów | Lizbona | 8. | skok w dal | 6,27 |
1995 | Mistrzostwa świata | Göteborg | 9. H | skok w dal | 6,45 |
1996 | Igrzyska olimpijskie | Atlanta | NM H | skok w dal | N/A |
1997 | Mistrzostwa świata | Ateny | 12. H | skok w dal | 6,50 |
1998 | Igrzyska Ameryki Środkowej i Karaibów | Maracaibo | skok w dal | 6,49 | |
Igrzyska Wspólnoty Narodów | Kuala Lumpur | 4. | skok w dal | 6,57 | |
1999 | Halowe mistrzostwa świata | Maebashi | DNS | skok w dal | N/A |
Mistrzostwa Ameryki Środkowej i Karaibów | Bridgetown | skok w dal | 6,52 | ||
2000 | Igrzyska olimpijskie | Sydney | 10. H | skok w dal | 6,39 |
2001 | Halowe mistrzostwa świata | Lizbona | 8. | bieg na 60 m ppł | 8,24 |
2002 | Igrzyska Wspólnoty Narodów | Manchester | bieg na 100 m ppł | 12,77 | |
2003 | Halowe mistrzostwa świata | Birmingham | 4. | bieg na 60 m ppł | 7,92 |
Igrzyska panamerykańskie | Santo Domingo | bieg na 100 m ppł | 12,79 | ||
sztafeta 4 × 100 m | 43,71 | ||||
Mistrzostwa świata | Paryż | 8. | bieg na 100 m ppł | 12,87 | |
2. H | sztafeta 4 × 100 m | 43,05 | |||
Światowy Finał IAAF | Monako | 7. | bieg na 100 m ppł | 13,10 | |
2004 | Halowe mistrzostwa świata | Budapeszt | 6. | bieg na 60 m ppł | 7,89 |
Igrzyska olimpijskie | Ateny | 5. | bieg na 100 m ppł | 12,73 | |
Światowy Finał IAAF | Monako | bieg na 100 m ppł | 12,69 | ||
2006 | Halowe mistrzostwa świata | Moskwa | 6. | bieg na 60 m ppł | 7,94 |
Igrzyska Wspólnoty Narodów | Melbourne | 4. | bieg na 100 m ppł | 13,01 | |
2007 | Mistrzostwa świata | Osaka | 6. SF | bieg na 100 m ppł | 12,85 |
2008 | Halowe mistrzostwa świata | Walencja | 4. | bieg na 60 m ppł | 8,01 |
2009 | Mistrzostwa świata | Berlin | 4. SF | bieg na 100 m ppł | 12,76 |
Światowy Finał IAAF | Saloniki | 7. | bieg na 100 m ppł | 13,03 | |
2010 | Halowe mistrzostwa świata | Doha | 7. | bieg na 60 m ppł | 8,02 |
Źródło: [2][3] |
Rekordy życiowe
- bieg na 100 m – 11,69 (9 lipca 1997, Linz)
- bieg na 200 m – 23,99 (21 maja 1998, Gainesville)
- bieg na 100 m przez płotki – 12,68 (26 czerwca 2005, Kingston)
- skok w dal – 6,87 (27 czerwca 1998, Kingston)
- trójskok – 13,99 (16 kwietnia 1994, College Station)
- sztafeta 4 × 100 m – 42,78 (29 kwietnia 2000, Filadelfia)
- Halowe
- bieg na 60 m – 7,51 (18 stycznia 2008, Houston)
- bieg na 60 m przez płotki – 7,83 (12 lutego 2006, Lipsk)
- skok w dal – 6,61 (28 lutego 1998, Baton Rouge)
- trójskok – 11,73 (1 marca 1998, Baton Rouge)
Źródło: [2]
Uwagi
- ↑ W dniu zawodów zajęła 11. miejsce w grupie i 23. miejsce w gronie wszystkich zawodniczek, w późniejszym czasie została przesunięta o jedno miejsce wyżej z powodu dyskwalifikacji za doping Marion Jones.
Przypisy
- ↑ a b Lacena Golding-Clarke. olympedia.org. [dostęp 2023-09-28]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Lacena GOLDING-CLARKE | Profile | World Athletics. worldathletics.org. [dostęp 2023-09-28]. (ang.).
- ↑ a b Lacena Golding-Clarke. athleticspodium.com. [dostęp 2023-09-28]. (ang.).
- ↑ Official Report of the Centennial Olympic Games, v.3. digital.la84.org. s. 106. [dostęp 2023-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-05-08)]. (ang.).
- ↑ Long Jump, Women (2000 Summer Olympic Games). olympedia.org. [dostęp 2023-09-28]. (ang.).
- ↑ Athletics. Official Report of the XXVII Olympiad - Results. digital.la84.org, 2001-07-01. s. 439, 441. [dostęp 2023-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-01)]. (ang.).
- ↑ Athletics. Official Report of the XXVIII Olympiad - Results. digital.la84.org, 2004-08-29. s. 317. [dostęp 2023-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-02-13)]. (ang.).
- ↑ Facts on Lacena Golding Clarke, Woman Who Coached Tobi Amusan. thenewsnigeria.com.ng, 2022-07-31. [dostęp 2023-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-07-31)]. (ang.).
- ↑ Jeff Shearer: T&F assistant coach Lacena Golding-Clarke: 'Auburn is home'. auburntigers.com, 2023-02-17. [dostęp 2023-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-16)]. (ang.).
- ↑ Stephanie Korney: Jamaican-Coached, Tobi Amusan Becomes First Nigerian Athlete to Win World Athletics Championship Gold. jamaicans.com, 2022-07-26. [dostęp 2023-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-06-09)]. (ang.).
- ↑ Lacena Golding-Clarke - Track & Field Coach. utepminers.com. [dostęp 2023-09-28]. (ang.).
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
|