LWD Zuch
![]() | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo |
| ||
---|---|---|---|
Producent | |||
Typ | samolot szkolno-akrobacyjny | ||
Konstrukcja | dolnopłat o konstrukcji mieszanej ze stałym podwoziem | ||
Załoga | 2 osoby | ||
Historia | |||
Data oblotu | 1 kwietnia 1949 | ||
Lata produkcji | 1949–1950 | ||
Liczba egz. | 5 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | 7-cylindrowy silnik gwiazdowy Siemens Bramo Sh 14 | ||
Moc | 160 KM | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 10 m | ||
Długość | 7,61 m | ||
Wysokość | 2,1 m | ||
Powierzchnia nośna | 17,5 m² | ||
Masa | |||
Własna | 658 kg | ||
Startowa | 1030 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. | 222 km/h | ||
Pułap | 4750 m | ||
Zasięg | 1160 km | ||
Dane operacyjne | |||
Użytkownicy | |||
Polska | |||
Rzuty | |||
![]() | |||
|
LWD Zuch – polski samolot szkolno-akrobacyjny produkowany w LWD w Łodzi. Wyprodukowano 6 maszyn (1 prototyp LWD Zuch 1 i 5 samolotów LWD Zuch 2).
Historia
W 1948 roku opracowano samolot szkolno-akrobacyjny LWD Zuch. Samolot ten był odmianą samolotu LWD Junak jednakże był przeznaczony do aeroklubów. Pierwszy prototyp Zuch 1 był napędzany czechosłowackim silnikiem rzędowym Walter - Minor 6-III o mocy 160 KM. Oblot prototypu nastąpił 1 września 1948 roku. Próby w locie wykazały, że samolot był konstrukcją udaną, jednakże nie trafił do seryjnej produkcji ze względu na brak silników do niego (nie uruchomiono w Polsce produkcji licencyjnej używanego w nim silnika).
Zdecydowano się więc na użycie poniemieckich silników Simens Bramo Sh 14. Samolot z tym silnikiem oznaczono Zuch 2. Oblot nastąpił 1 kwietnia 1949 roku. Osiągi były jednak nieco niższe niż Zucha 1. Tej wersji wyprodukowano 5 egzemplarzy dla aeroklubów.
Do dnia dzisiejszego zachowały się 3 egzemplarze tych samolotów: prototyp LWD Zuch 1 i dwa samoloty LWD Zuch 2 znajdujące się w krakowskim Muzeum Lotnictwa.
Bibliografia
- Koliński Izydor, Lotnictwo Polski Ludowej 1944-1947, Warszawa 1987.