Krzysztof Varga
 Krzysztof Varga (2018) | |||
| Data i miejsce urodzenia | 21 marca 1968 | ||
|---|---|---|---|
| Narodowość | polska, węgierska[1] | ||
| Język | |||
| Alma Mater | Uniwersytet Warszawski | ||
| Dziedzina sztuki | powieść, reportaż, esej | ||
| Ważne dzieła | |||
| |||
| Odznaczenia | |||
 | |||
| |||
| |||
Krzysztof Varga (ur. 21 marca 1968 w Warszawie[2]) – polski pisarz, krytyk literacki, dziennikarz.
Życiorys
Syn Polki i Węgra[2]. Absolwent Liceum Ogólnokształcącego pw. św. Augustyna w Warszawie[3]. Ukończył studia na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1991–2020 związany z „Gazetą Wyborczą” jako redaktor działu kultury[4]. W 2020 został felietonistą „Newsweeka”[4].
Jako pisarz zadebiutował zbiorem opowiadań Pijany anioł na skrzyżowaniu ulic. Wspólnie z Pawłem Duninem-Wąsowiczem opracował słownik literatury najnowszej Parnas bis. Literatura polska urodzona po 1960 r. (1995), razem z Pawłem Duninem-Wąsowiczem oraz Jarosławem Klejnockim opublikował antologię wierszy Macie swoich poetów (1996)[2]. Autor tekstów większości piosenek na płytach Młodzi i Pogo zespołu Dr Misio[5][6].
Za tom prozy 45 pomysłów na powieść. Strony B singli otrzymał Nagrodę Fundacji Kultury. Trzykrotny finalista Nagrody Literackiej Nike: za Tequilę w 2002[7], Nagrobek z lastryko w 2008[8] i Gulasz z turula w 2009[9]. Ostatnia z tych publikacji w tym konkursie została wyróżniona przez czytelników[10].
Deklaruje się jako ateista[11].
Odznaczenia
W 2014 został odznaczony przez prezydenta RP Bronisława Komorowskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[12].
Twórczość
- Pijany anioł na skrzyżowaniu ulic (1992)
- Chłopaki nie płaczą (1996)
- Bildungsroman (1997)
- Śmiertelność (1998)
- 45 pomysłów na powieść. Strony B singli 1992–1996 (1998)
- Tequila (2001)
- Karolina (2002)
- Nagrobek z lastryko (2007)
- Gulasz z turula (2008)
- Aleja Niepodległości (2010)[13]
- Trociny (2012)
- Polska mistrzem Polski (2013)
- Czardasz z mangalicą (2014)
- Masakra (2015)
- Langosz w jurcie (2016)
- Egzorcyzmy księdza Wojciecha (2017)
- Sonnenberg (2018)
- Księga dla starych urwisów. Wszystko, czego jeszcze nie wiecie o Edmundzie Niziurskim (2019)
- Dziennik hipopotama (2020)
Przypisy
- ↑ Oliwia Siwińska: Człowiek z trójkąta. nowyfolder.com, 11 lutego 2016. [dostęp 2017-07-02]. Cytat: Szczęśliwie trafiła mu się narodowość dobrze przyjmowana przez Polaków. Nigdy nie był wykluczany. Dwunarodowość pozwoliła mu spojrzeć na świat z obu perspektyw.
- ↑ a b c Krzysztof Varga. culture.pl. [dostęp 2021-04-14].
- ↑ Krzysztof Varga: ONR, komuniści i święty Augustyn. newsweek.pl, 14 sierpnia 2022. [dostęp 2022-12-25].
- ↑ a b Sebastian Kucharski: Krzysztof Varga po 30 latach odchodzi z „Gazety Wyborczej”, będzie felietonistą „Newsweeka”. wirtualnemedia.pl, 1 grudnia 2020. [dostęp 2020-12-01].
- ↑ Premiera płyty „Dr. Misio” zespołu „Młodzi”. tvp.pl, 27 marca 2013. [dostęp 2015-04-14].
- ↑ Łukasz Jaćkiewicz: Pogo. Nowy album Dr. Misio od jutra w sklepach. allaboutmusic.pl, 20 października 2014. [dostęp 2014-10-20].
- ↑ Nagroda Nike 2002. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-20].
- ↑ Nagroda Nike 2008. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-20].
- ↑ Nagroda Nike 2009. nike.org.pl. [dostęp 2015-07-20].
- ↑ Krzysztof Varga. czarne.com.pl. [dostęp 2015-04-15].
- ↑ Krzysztof Varga: My, ateiści. wyborcza.pl, 10 lutego 2012. [dostęp 2021-10-03].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 maja 2014 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2014 r. poz. 741).
- ↑ Justyna Sobolewska: Recenzja książki: Krzysztof Varga, „Aleja Niepodległości”. polityka.pl, 12 marca 2010. [dostęp 2022-12-25].
Linki zewnętrzne
- Krzysztof Varga. Polona. [dostęp 2024-02-22].
- p
- d
- e
Laureaci Nagrody Literackiej „Nike”
