Kryształ plastyczny

Ten artykuł od 2011-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Kryształ plastyczny – taki kryształ, w którym cząsteczki mają zablokowaną swobodę przemieszczania się, ale w obrębie swoich miejsc w sieci mają swobodę rotacji^[1].

Kryształy plastyczne tworzą cząsteczki o kształcie zbliżonym do kuli i o słabych oddziaływaniach z innymi cząsteczkami. Przykładem takiej cząsteczki jest np. skrystalizowany metan^{[potrzebny przypis]}.

W niektórych z nich występuje zjawisko nadprzewodnictwa powierzchniowego, mają one bardzo niską energię powierzchniową (są bardzo śliskie i niezwilżalne), można na ich powierzchni (po dodaniu wtrąceń) uzyskiwać trwałe efekty fotoluminescencyjne, pojedyncze monokryształy plastyczne wykorzystuje się w mikromechanice jako rodzaj molekularnych łożysk^{[potrzebny przypis]}.