Konrad Imiela

Konrad Imiela
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 kwietnia 1972
Starachowice

Zawód

aktor, reżyser

Lata aktywności

od 1991

Zespół artystyczny
Teatr Muzyczny Capitol
Odznaczenia
Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Konrad Imiela (ur. 23 kwietnia 1972 w Starachowicach) – polski aktor teatralny, telewizyjny i filmowy, także kompozytor, autor tekstów piosenek i reżyser teatralny. W latach 2006-2021 dyrektor naczelny i artystyczny Teatru Muzycznego Capitol we Wrocławiu, od 2021 roku pełni funkcję dyrektora artystycznego tego teatru. W latach 2006–2014 dyrektor artystyczny Przeglądu Piosenki Aktorskiej.

Życiorys

Harcerz 111 Artystycznej Drużyny Harcerskiej[1]. Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Kościuszki w Starachowicach. W 1994 roku ukończył studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie – Filia we Wrocławiu. W latach 1992–1995 prowadził i śpiewał w programie dla młodzieży TV3 Truskawkowe studio.

Występował w teatrach wrocławskich: Polskim (1993–2004), K2 (1997–2001), Teatr Nr 12 (1997–1998) oraz Muzycznym „Roma” w Warszawie (2002). Od roku 2003 związał się z Teatrem Muzycznym „Capitol” we Wrocławiu, gdzie od 5 maja 2006 roku pełni funkcję dyrektora naczelnego i artystycznego. Od 2007 roku sprawuje artystyczną pieczę nad Przeglądem Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu[2].

Ma na koncie kilka ról filmowych, m.in. Quo vadis (2001), W pustyni i w puszczy (2001) jako Arab Chamis, sługa Tarkowskiego, Dublerzy (2005), oraz telewizyjnych, m.in. w serialach: Życie jak poker (1999), Na dobre i na złe (2004), Pierwsza miłość (2005).

Jest współtwórcą Formacji Chłopięcej „Legitymacje”, a także autorem piosenek i gitarzystą. Z recitalem „Rybi puzon”, złożonym z piosenek Toma Waitsa wystąpił na XVI Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu. 12 czerwca 2001 roku w klubie Firlej we Wrocławiu miał premierę jego recital pt. „Śpiewa Konrad Imiela”, obejmujący m.in. Karuzelę z madonnami z repertuaru Ewy Demarczyk, piosenki Arthura H., Toma Waitsa, Roberta Gonery, a także kilka własnych utworów. W 2006 roku ukazała się jego debiutancka płyta solowa pt. Garderoba męska. W 2005 roku wraz z Cezarym Studniakiem i Samborem Dudzińskim wyreżyserował galę Przeglądu Piosenki Aktorskiej „Wiatry z Mózgu”. W 2011 jako reżyser przygotował imprezę „Sylwester z Dwójką[3] mającą miejsce na wrocławskim Rynku.

Konrad Imiela, próba przed imprezą „Sylwester z Dwójką”, 2011

Nagrody i Odznaczenia

  • 2019: Medal Prezydenta Wrocławia „Zasłużony dla Wrocławia – Merito de Wratislavia”
  • 2014: Brązowy Medal „Gloria Artis”[4][5]
  • 2012: Dyplom Mistrzowski im. Aleksandra Bardiniego
  • 2005: Wrocław – „Złota Iglica” dla aktorów śpiewających (razem z Samborem Dudzińskim i Cezarym Studniakiem) – nagroda zespołowa dla grupy Formacja Chłopięca Legitymacje
  • 2003:Wrocław – „Brązowa Iglica” – w kategorii śpiewak/śpiewaczka w plebiscycie Słowa Polskiego Gazety Wrocławskiej i Wrocławskiego Towarzystwa Przyjaciół Teatru
  • 1997: Nagroda Estrady Dolnośląskiej
  • 1994: II nagroda w Kabaretonie Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu

Filmografia

  • 2009: Tancerze jako reżyser Grzegorz
  • 2006: Dublerzy jako Antonio Gambini
  • 2006: Dublerzy (serial) jako Antonio Gambini
  • 2005: Biuro kryminalne (serial TV) jako Tomasz Kosecki
  • 2005: Pierwsza miłość (serial TV) jako Michał Adamczyk, prezes Centrum Doradczego dla Rolników gdzie pracę podjęła Teresa Żukowska
  • 2004: Na dobre i na złe (serial TV) jako Paweł Drabik, syn Tadeusza
  • 2002: Quo vadis (serial tv) jako Diodor, harfista Nerona
  • 2001: W pustyni i w puszczy (serial tv) jako Chamis, sługa Tarkowskiego
  • 2001: W pustyni i w puszczy jako Chamis, sługa Tarkowskiego
  • 2001: Quo vadis jako Diodor, harfista Nerona
  • 1999: Badziewiakowie (serial tv) jako Zenon Wujek
  • 1998: Dom pirków jako czarownik – kominiarz
  • 1998: Życie jak poker (serial tv) jako Kostek Małecki
  • 1997: Sława i chwała (serial tv) jako Wołodia Tarło, brat Ariadny, przyjaciel Józia Royskiego
  • 1997: Lata i dni jako Kostek
  • 1996: Autoportret z kochanką jako Zmyta, członek zespołu Kuby

Dyskografia

Przypisy

  1. Maciej Cieciora: Scena jest jego powołaniem. Gazeta Starachowicka, 2018-09-24. [dostęp 2022-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-12-11)].
  2. Konrad Imiela Biografia. imiela.art.pl. [dostęp 2022-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-15)]. (pol.).
  3. Wrocław: Sylwester 2011 na Rynku. [dostęp 2011-12-31].
  4. Gloria Artis dla Konrada Imieli. [dostęp 2014-10-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-21)]. (pol.).
  5. Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego: MKiDN – Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis. 2014. s. wybrać z listy i data przyznania 2014-03-17. [dostęp 2017-12-11]. (pol.).

Linki zewnętrzne

  • ISNI: 0000000130148434
  • VIAF: 303317208
  • LCCN: no2004026793
  • PLWABN: 9810574736505606
  • NUKAT: n2018143345
Identyfikatory zewnętrzne:
  • FilmPolski.pl: 1124474