Kolegiata w Iwano-Frankiwsku

Kolegiata w Iwano-Frankiwsku
26-101-0561
Ilustracja
Kolegiata w Iwano-Frankiwsku
Państwo

 Ukraina

Miejscowość

Iwano-Frankiwsk

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Historia
Data rozpoczęcia budowy

1672

Data zakończenia budowy

1703

Data zamknięcia

1939

Poprzednie wyznanie

katolickie

Dane świątyni
Styl

barok

Architekt

F. Corazzi

Położenie na mapie Iwano-Frankiwska
Mapa konturowa Iwano-Frankiwska, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kolegiata w Iwano-Frankiwsku”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kolegiata w Iwano-Frankiwsku”
Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego
Mapa konturowa obwodu iwanofrankiwskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kolegiata w Iwano-Frankiwsku”
Ziemia48°55′25,98″N 24°42′32,74″E/48,923883 24,709094
Multimedia w Wikimedia Commons

Kolegiata w Iwano-Frankiwsku – pw. NMP oraz św. Andrzeja i Stanisława[1].

Historia

Kościół pw. NMP, farny i dekanalny, zbudowany został w latach 1672-1703 m.in. według projektów F. Corazziego (lub pochodzącego z Awinionu François Corossinego[2]), rozbudowany po 1737 r. Sanktuarium rodu Potockich, gdzie spoczęli m.in. Stanisław Potocki i Andrzej Potocki[1]. Po II wojnie światowej znajdowały się tutaj magazyny, warsztaty stolarskie i ślusarskie, od 1979 r. muzeum sztuki - głównie malarstwo sakralne. W powieści Pan Wołodyjowski miało tu miejsce nabożeństwo żałobne po śmierci Michała Wołodyjowskiego.

14 maja 1673 w kolegiacie stanisławowskiej został ochrzczony przyszły hetman wielki koronny i kasztelan krakowski Józef Potocki[3].

Zobacz też

  • Iwano-Frankiwsk

Przypisy

  1. ↑ a b Aleksander Strojny, Krzysztof Bzowski, Artur Grossman: Ukraina zachodnia: tam szum Prutu, Czeremoszu.... Kraków: Wyd. Bezdroża, 2005, s. 209-211. ISBN 83-921981-6-6.
  2. ↑ Grzegorz Rąkowski. Stanisławów
  3. ↑ Andrzej Link-Lenczowski: Potocki Józef h. Pilawa (1673—1751). [W:] Polski Słownik Biograficzny. T. XXVIII/1, zeszyt 116. Wrocław — Warszawa — Kraków — Gdańsk — Łódź : Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, 1983, s. 59—60.

Bibliografia

  • Odezwa. Nowe organy w tut. farnym kościele. „Kurjer Stanisławowski”. 792, s. 2, 25 listopada 1905.
  • Ukraina zachodnia: tam szum Prutu, Czeremoszu..., zespół red. A. Strojny, K. Bzowski, A. Grossman. Kraków: Wyd. Bezdroża, 2005, s. 209-211. ISBN 83-921981-6-6.