Kościół Skazania w Jerozolimie
 Kopuły kościoła od strony konwentu | |||||||||||||||||||
| Państwo |
| ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | Jerozolima | ||||||||||||||||||
| Wyznanie | katolickie | ||||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||||
| Wezwanie | Skazanie Pana Jezusa | ||||||||||||||||||
| Przedmioty szczególnego kultu | |||||||||||||||||||
| Relikwie | Litostratos | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Jerozolimy  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Izraela  | |||||||||||||||||||
 31°46′49,43″N 35°14′01,46″E/31,780397 35,233739 | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Kościół Skazania także kaplica Skazania – niewielki kościół w muzułmańskiej dzielnicy Starego Miasta w Jerozolimie na Via Dolorosa, znajdujący się na terenie klasztoru franciszkanów z Kustodii Ziemi Świętej, miejsce upamiętnienia skazania Chrystusa na śmierć.
Konotacje biblijne
Tradycja lokalizuje skazanie Pana Jezusa na śmierć z wyroku Poncjusza Piłata w jego pretorium, którym w przypadku Jerozolimy mogła być Twierdza Antonia w północno-zachodnim narożniku placu świątynnego. Zarówno kościół Biczowania, jak i kościół Skazania wzniesiono na obszarze obejmującym teren starożytnej twierdzy. Wydarzenie opisane zostało w rozdziałach 18-19 Ewangelii wg św. Jana[1][2].
Sanktuarium
Kościół wzniesiono w 1904[3] wg projektu franciszkanina Wendelina Hinterkeusera na przypadkowo odkrytych pozostałościach wcześniejszego kościoła z epoki średniowiecznej. Ołtarz konsekrował 21 maja 1905 bp Giocondo de Nittis OFM[4]. Sanktuarium znajduje się na terenie należącym do Kustodii Ziemi Świętej w bezpośrednim sąsiedztwie Franciszkańskiego Studium Biblijnego i kościoła Biczowania. Część posadzki stanowi Lithostrotos, którego większą część posiadają zakonnice ze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Syjonu w sąsiadującej z franciszkanami bazylice Ecce Homo. Kościół wzniesiono z kamienia. Ma jedną absydę. W witrażach kopuły przedstawiono aniołów trzymających narzędzia Męki Pańskiej, na okragłych witrażach okiennych Piłata obmywającego ręce oraz scenę Włożenia krzyża na ramiona Zbawiciela. W kościele znajdują się też rzeźby z papier-mâché autorstwa włoskiego rzeźbiarza z Lecce Salvatore Sacquegna (1877-1955): Chrystus Ubiczowany, Chrystus niosący krzyż, Podjęcie Krzyża oraz Spotkanie z Matką i Janem[5][6].
Przy zewnętrznej ścianie kościoła, od strony Via Dolorosa, umieszczone jest oznaczenie II stacji Drogi Krzyżowej. W każdy piątek zatrzymują się w tym miejscu pątnicy i franciszkanie podczas nabożeństwa Drogi krzyżowej, kończącego się w bazylice Bożego Grobu[7].
-
Prezbiterium -
Sklepienie -
Chrystus Ubiczowany -
Chrystus niosący krzyż
Przypisy
- ↑ Eugenio Alliata, Enrique Bermejo, Giovanni Claudio Bottini, Lino Cignelli, Abraham Sobkowski: Sulle orme di Gesù. Guida ai santuari di Terra Santa. Milano: Edizioni Terra Santa, 2011, s. 119-122. ISBN 978-88-6240-120-3. (wł.).
- ↑ Flagellation. www.custodia.org, 2011. [dostęp 2017-12-02]. (ang.).
- ↑ Terra Sancta Museum. Via Dolorosa. Sito archeologico e percorso multimediale. www.sbf.custodia.org. [dostęp 2017-12-02]. (wł.).
- ↑ Mons. Giocondo de Nittis OFM (1838–1908). www.christusrex.org, 2005-05-21. [dostęp 2017-12-02]. (wł.).
- ↑ Donato Baldi OFM: W Ojczyźnie Chrystusa. Przewodnik po Ziemi Świętej. Aleksander Kowalski (tłum. i uzupełn.). Wyd. 2. Kraków-Asyż: Franciszkanie, 1993, s. 89-91. (pol.).
- ↑ Eugene Hoade: Guide to the Holy Land. Jerusalem: Franciscan Printing Press, 1984, s. 155. (ang.).
- ↑ Heinrich Fürst, Gregor Geiger: Terra Santa: guida francescana per pellegrini e viaggiatori. Mediolan: Edizioni Terra Santa, 2017, s. 375. ISBN 978-88-6240-411-2. (wł.).
Linki zewnętrzne
- 100 rocznica budowy. christusrex.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-21)]. (wł.).
- p
- d
- e
Kościoły Jerozolimy
